معماری دوران سلسله ی چینگ: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۳: | خط ۳: | ||
سلسله ی«چینگ»(1616 تا 1911میلادی)، آخرین دودمان سلطنت فئودالی در [[چین]] است. معماری در این دوران، عموما ضمن ادامه ی سبک معماری سلسله های پیشین، به ظرافت و جلال و شکوه ساختمان ها بیشتر توجه می شد. شهر [[پکن]] پایتخت این سلسله، اساسا چهره ی گذشته ی خود را حفظ کرده و باغستان های بزرگ از جمله پارک های«یوان مینگ یوان» و «اَی خهیوان» یعنی پارک تابستانی خوش منظره در داخل شهر ممنوعه، در این عصر ساخته شدند. استفاده از شیشه در معماری این دوران و ساخت خانه های متنوع و به شکل آزاد، افزایش یافت. معماری بناهای مذهبی بودای تبتی با سبک خاص خود، در این دوران شکوفا شد. استفاده از مدل های گوناگون در بنای معابد و ساختمان های سنتی، یکنواختی موجود را تغییر داد و اشکال جالب و متنوعی ایجاد گردید. . دراواخر دوران این سلسله، در [[چین]] بناهایی با سبک چینی توام با سبک معماری فرنگی نیز پدید آمد.<ref>سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، جلد ...، ص ... .</ref> | سلسله ی«چینگ»(1616 تا 1911میلادی)، آخرین دودمان سلطنت فئودالی در [[چین]] است. معماری در این دوران، عموما ضمن ادامه ی سبک معماری سلسله های پیشین، به ظرافت و جلال و شکوه ساختمان ها بیشتر توجه می شد. شهر [[پکن]] پایتخت این سلسله، اساسا چهره ی گذشته ی خود را حفظ کرده و باغستان های بزرگ از جمله پارک های«یوان مینگ یوان» و «اَی خهیوان» یعنی پارک تابستانی خوش منظره در داخل شهر ممنوعه، در این عصر ساخته شدند. استفاده از شیشه در معماری این دوران و ساخت خانه های متنوع و به شکل آزاد، افزایش یافت. معماری بناهای مذهبی بودای تبتی با سبک خاص خود، در این دوران شکوفا شد. استفاده از مدل های گوناگون در بنای معابد و ساختمان های سنتی، یکنواختی موجود را تغییر داد و اشکال جالب و متنوعی ایجاد گردید. . دراواخر دوران این سلسله، در [[چین]] بناهایی با سبک چینی توام با سبک معماری فرنگی نیز پدید آمد.<ref>سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، جلد ...، ص ... .</ref> | ||
نیز نگاه کنید به [[هنر در چین]] | == نیز نگاه کنید به == | ||
* [[هنر در چین]] | |||
* [[هنر نقاشی در چین]] | |||
* [[هنر خوشنویسی چینی|هنر خوشنویسی چین]] | |||
* [[هنر معماری در چین]] | |||
* [[وضعیت عمومی معماری باستانی چین]] | |||
= کتابشناسی = | = کتابشناسی = |
نسخهٔ ۲۱ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۲:۵۴
سلسله ی«چینگ»(1616 تا 1911میلادی)، آخرین دودمان سلطنت فئودالی در چین است. معماری در این دوران، عموما ضمن ادامه ی سبک معماری سلسله های پیشین، به ظرافت و جلال و شکوه ساختمان ها بیشتر توجه می شد. شهر پکن پایتخت این سلسله، اساسا چهره ی گذشته ی خود را حفظ کرده و باغستان های بزرگ از جمله پارک های«یوان مینگ یوان» و «اَی خهیوان» یعنی پارک تابستانی خوش منظره در داخل شهر ممنوعه، در این عصر ساخته شدند. استفاده از شیشه در معماری این دوران و ساخت خانه های متنوع و به شکل آزاد، افزایش یافت. معماری بناهای مذهبی بودای تبتی با سبک خاص خود، در این دوران شکوفا شد. استفاده از مدل های گوناگون در بنای معابد و ساختمان های سنتی، یکنواختی موجود را تغییر داد و اشکال جالب و متنوعی ایجاد گردید. . دراواخر دوران این سلسله، در چین بناهایی با سبک چینی توام با سبک معماری فرنگی نیز پدید آمد.[۱]
نیز نگاه کنید به
کتابشناسی
- ↑ سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، جلد ...، ص ... .