جمعیت بنگلادش: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه ملل
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
بنگلادش با جمعیتی حدود 173/562/364 نفر و با تراکم 1333.35 در کیلومتر مربع<ref name=":0">برگرفته از https://worldpopulationreview.com/countries/bangladesh</ref> یکی از کشورهای بزرگ دنیا از نظر تراکم جمعیتی است. در سال 1991 میلادی جمعیت این کشور حدود 110 میلیون نفر بود. طبق گزارش COHRE و ACHR <ref>Forced Evictions in Bangladesh, 2000:7</ref>در سال 1999میزان رشد جمعیت داکا حدود 1/8 درصد بوده که در هر کیلومتر مربع 798 نفر زندگی می کرده اند و این میزان در همان تاریخ در جهان بالاترین حد بوده است. در سال 2001 میلادی جمعیت این کشور به رقمی حدود 129 میلیون نفر افزایش یافت. بدیهی است که با بالارفتن جمعیت، مشکل تراکم آن نیز افزایش یافت. در حال حاضر، تراکم جمعیت حدود تراکم 1333.35 نفر در هر کیلومتر مربع<ref name=":0" /> و حدود 28 درصد از کل جمعیت شهری می باشد. بنگلادش از نظر کثرت جمعیت هشتمین کشور دنیا و نیز چهارمین کشور مسلمان از نظر تعداد جمعیت است<ref>Phillips and Gritzner, 2007:15</ref> . بیشترین حجم تراکم در شهر داکا <ref>Forced Evictions in Bangladesh, 2000:8</ref> و کمترین تراکم در ارتفاعات چیتاگنگ است. طبق گزارش همین منبع، دلیل رشد سریع شهر داکا، وجود سیلاب های فراوانی است که دهکده های اطراف داکا را به سرعت نابود کرده و موجب بی خانمانی مردم فقیر روستاها شده است؛ به طوری که مردم آواره برای بدست آوردن جا و غذا راهی پایتخت شده و در اطراف داکا مسکن گزیده اند<ref>Ibid, 2000:9</ref>. نرخ مرگ و میر از هر 1000 نفر، حدود 57/73 نفر است، که در مقایسه با سایر کشور ها در ردیف 48 قرار دارد و نرخ امید به زندگی، 69/75 سال می باشد.
بنگلادش با جمعیتی حدود 173/562/364 نفر و با تراکم 1333.35 در کیلومتر مربع<ref name=":0">برگرفته از https://worldpopulationreview.com/countries/bangladesh</ref> یکی از کشورهای بزرگ دنیا از نظر تراکم جمعیتی است. در سال 1991 میلادی جمعیت این کشور حدود 110 میلیون نفر بود. طبق گزارش COHRE و ACHR <ref>Forced Evictions in Bangladesh, 2000:7</ref>در سال 1999میزان رشد جمعیت داکا حدود 1/8 درصد بوده که در هر کیلومتر مربع 798 نفر زندگی می کرده اند و این میزان در همان تاریخ در جهان بالاترین حد بوده است. در سال 2001 میلادی جمعیت این کشور به رقمی حدود 129 میلیون نفر افزایش یافت. بدیهی است که با بالارفتن جمعیت، مشکل تراکم آن نیز افزایش یافت. در حال حاضر، تراکم جمعیت حدود تراکم 1333.35 نفر در هر کیلومتر مربع<ref name=":0" /> و حدود 28 درصد از کل جمعیت شهری می باشد. بنگلادش از نظر کثرت جمعیت هشتمین کشور دنیا و نیز چهارمین کشور مسلمان از نظر تعداد جمعیت است<ref>Phillips and Gritzner, 2007:15</ref> . بیشترین حجم تراکم در شهر داکا <ref>Forced Evictions in Bangladesh, 2000:8</ref> و کمترین تراکم در ارتفاعات چیتاگنگ است. طبق گزارش همین منبع، دلیل رشد سریع شهر داکا، وجود سیلاب های فراوانی است که دهکده های اطراف داکا را به سرعت نابود کرده و موجب بی خانمانی مردم فقیر روستاها شده است؛ به طوری که مردم آواره برای بدست آوردن جا و غذا راهی پایتخت شده و در اطراف داکا مسکن گزیده اند<ref>Ibid, 2000:9</ref>. نرخ مرگ و میر از هر 1000 نفر، حدود 57/73 نفر است، که در مقایسه با سایر کشور ها در ردیف 48 قرار دارد و نرخ امید به زندگی، 69/75 سال می باشد.


نرخ رشد جمعیت 1/03٪ است که نسبت مرد به زن از هر 1000 نفر ، 106 و زن به مرد 100 نفر است. نرخ باروری در میان زنان 3/3 درصد و میزان تولد 22/98  درصد می باشد. میزان مرگ و میر 5/75 درصد است که از این رقم ، 40/9 درصد را زنان و 59/1 درصد را مردان تشکیل می دهند.
=== رشد جمعیت بنگلادش ===
در طول دهه 1960 و 1970، نرخ زاد و ولد در بنگلادش یکی از بالاترین نرخ‌ها در جهان بود؛ اما در دهه 1980 به طور قابل توجهی کاهش یافت. نرخ رشد جمعیت 1/03٪ است که نسبت مرد به زن از هر 1000 نفر ، 106 و زن به مرد 100 نفر است. نرخ باروری در حال حاضر 2/4 فرزند به ازای هر زن است. بنگلادش دارای جمعیت نسبتاً جوانی است که 34 درصد از آنها 15 سال و کمتر و فقط 5 درصد آنها 65 سال به بالا هستند. نرخ باروری در میان زنان 3/3 درصد و میزان تولد 22/98  درصد می باشد. میزان مرگ و میر 5/75 درصد است که از این رقم ، 40/9 درصد را زنان و 59/1 درصد را مردان تشکیل می دهند. دلایل رشد مستمر بنگلادش، عبارتند از استفاده کم از پیشگیری از بارداری، ازدواج کودکان، و نرخ بالای باروری کل و نوجوانان. علاوه بر این، نرخ زاد و ولد در بنگلادش 17.88 تولد در هر 1000 نفر و نرخ مرگ و میر حدود 4.8 مرگ در هر 1000 نفر است<ref name=":0" />.
 
پیش بینی جمعیت بنگلادش
 
بر اساس پیش ­بینی­ های فعلی جمعیت، جمعیت بنگلادش در سال 2053 با جمعیت 192 میلیون فر به اوج خود خواهد رسید. نرخ رشد جمعیت در 60 سال گذشته در [[بنگلادش]] به طور قابل توجهی کاهش یافته است و در سال 1967 به 3/23 درصد رسید و اکنون به 1 درصد رسیده است. با وجود این، جمعیت همچنان در حال افزایش است و [[بنگلادش]] همچنان یکی از پرجمعیت ترین کشورهای جهان است. نرخ رشد برای مدتی طولانی به طور پیوسته در حال کاهش بوده است و انتظار می‌رود این روند تا قرن بیست و یکم ادامه یابد. این کشور در حال حاضر با نرخ سالانه حدود 1 درصد رشد می کند، اما انتظار می رود این میزان تا سال 2040 به نصف کاهش یابد. انتظار می رود جمعیت بنگلادش تا سال 2020 به 170 میلیون نفر و تا سال 2030 به 186 میلیون نفر برسد<ref name=":0" />.
 
=== جمعیت شناسی ===
98 درصد از جمعیت بنگلادش، قوم بنگالی هستند و 2 درصد باقیمانده از «بیهاری­ها» (Biharis''Biharis'') و سایر قبایل قومی. اقلیت‌های بنگلادش شامل مردم بومی شمال بنگلادش و تپه‌های «چیتاگونگ» (''Chittagong'') هستند که 11 گروه قومی مانند «چاکما» (''Chakma'')، «تانچانگیا» (''Tanchangya'')، «کوکی» (''Kuki'')، «باوم» (''Bawm'') و «مارما» (''Marma'') دارند. منطقه «میمنسینگ» (''Mymensingh'') جمعیت زیادی از «گارو» (''Garo'') را در خود جای داده است، در حالی که بنگال شمالی جمعیت زیادی از «سانتال­های» (''Santals'') بومی دارد.
 
از نظر ادیان مورد علاقه جمعیت، مسلما/ با 89.1٪ جمعیت، هندو با 10٪ و سایر ادیان (شامل بودایی، م/یحی) 0.9٪ از جمعیت را تشکیل م دهند.
 
امید به زندگی در بنگلادش در حال /اضر 73.4 سال است، با رتبه کلی شادی 115 در میان سایر کشورهای دارای داده­های ثبت شده. /نها 72.8 درصد از جمعیت بالای 15 سال باسوا هستند ، با هزینه تولید ناخالص داخلی/تنها 2.5 درصد برای آموزش.


درصد سنی از 0 تا 14 سال،  حدود  34/3 درصد [i] است. درصد سنی 15 تا 64 سال، حدود 61/1 درصد [ii] است. درصد سنی از 65 سال به بالا،2256163 نفر آقایان و 1193 نفر زنان  است.


بر اساس پیش ­بینی­ های فعلی جمعیت، جمعیت بنگلادش در سال 2053 با جمعیت 192 میلیون فر به اوج خود خواهد رسید. نرخ رشد جمعیت در 60 سال گذشته در [[بنگلادش]] به طور قابل توجهی کاهش یافته است و در سال 1967 به 3/23 درصد رسید و اکنون به 1 درصد رسیده است. با وجود این، جمعیت همچنان در حال افزایش است و [[بنگلادش]] همچنان یکی از پرجمعیت ترین کشورهای جهان است<ref name=":0" />.


در یک نگاه کلی باید گفت که جمعیت کشور بنگلادش در سال 1801 م، 14/5 میلیون نفر، در سال 1851 م، 20/3 میلیون نفر، در سال 1901 م، 28/9 میلیون نفر، در سال 1921 م، 33/3 میلیون نفر، در سال 1941 م، 42 میلیون نفر، در سال 1961 م، 50/8 میلیون نفر، در سال 1981 م،  89/9 میلیون نفر، در سال 2001 م، 129 میلیون نفر و در سال 2002 م، 133 میلیون نفر بوده است. {{به روز رسانی}}
در یک نگاه کلی باید گفت که جمعیت کشور بنگلادش در سال 1801 م، 14/5 میلیون نفر، در سال 1851 م، 20/3 میلیون نفر، در سال 1901 م، 28/9 میلیون نفر، در سال 1921 م، 33/3 میلیون نفر، در سال 1941 م، 42 میلیون نفر، در سال 1961 م، 50/8 میلیون نفر، در سال 1981 م،  89/9 میلیون نفر، در سال 2001 م، 129 میلیون نفر و در سال 2002 م، 133 میلیون نفر بوده است. {{به روز رسانی}}

نسخهٔ ‏۳ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۴۷

بنگلادش با جمعیتی حدود 173/562/364 نفر و با تراکم 1333.35 در کیلومتر مربع[۱] یکی از کشورهای بزرگ دنیا از نظر تراکم جمعیتی است. در سال 1991 میلادی جمعیت این کشور حدود 110 میلیون نفر بود. طبق گزارش COHRE و ACHR [۲]در سال 1999میزان رشد جمعیت داکا حدود 1/8 درصد بوده که در هر کیلومتر مربع 798 نفر زندگی می کرده اند و این میزان در همان تاریخ در جهان بالاترین حد بوده است. در سال 2001 میلادی جمعیت این کشور به رقمی حدود 129 میلیون نفر افزایش یافت. بدیهی است که با بالارفتن جمعیت، مشکل تراکم آن نیز افزایش یافت. در حال حاضر، تراکم جمعیت حدود تراکم 1333.35 نفر در هر کیلومتر مربع[۱] و حدود 28 درصد از کل جمعیت شهری می باشد. بنگلادش از نظر کثرت جمعیت هشتمین کشور دنیا و نیز چهارمین کشور مسلمان از نظر تعداد جمعیت است[۳] . بیشترین حجم تراکم در شهر داکا [۴] و کمترین تراکم در ارتفاعات چیتاگنگ است. طبق گزارش همین منبع، دلیل رشد سریع شهر داکا، وجود سیلاب های فراوانی است که دهکده های اطراف داکا را به سرعت نابود کرده و موجب بی خانمانی مردم فقیر روستاها شده است؛ به طوری که مردم آواره برای بدست آوردن جا و غذا راهی پایتخت شده و در اطراف داکا مسکن گزیده اند[۵]. نرخ مرگ و میر از هر 1000 نفر، حدود 57/73 نفر است، که در مقایسه با سایر کشور ها در ردیف 48 قرار دارد و نرخ امید به زندگی، 69/75 سال می باشد.

رشد جمعیت بنگلادش

در طول دهه 1960 و 1970، نرخ زاد و ولد در بنگلادش یکی از بالاترین نرخ‌ها در جهان بود؛ اما در دهه 1980 به طور قابل توجهی کاهش یافت. نرخ رشد جمعیت 1/03٪ است که نسبت مرد به زن از هر 1000 نفر ، 106 و زن به مرد 100 نفر است. نرخ باروری در حال حاضر 2/4 فرزند به ازای هر زن است. بنگلادش دارای جمعیت نسبتاً جوانی است که 34 درصد از آنها 15 سال و کمتر و فقط 5 درصد آنها 65 سال به بالا هستند. نرخ باروری در میان زنان 3/3 درصد و میزان تولد 22/98  درصد می باشد. میزان مرگ و میر 5/75 درصد است که از این رقم ، 40/9 درصد را زنان و 59/1 درصد را مردان تشکیل می دهند. دلایل رشد مستمر بنگلادش، عبارتند از استفاده کم از پیشگیری از بارداری، ازدواج کودکان، و نرخ بالای باروری کل و نوجوانان. علاوه بر این، نرخ زاد و ولد در بنگلادش 17.88 تولد در هر 1000 نفر و نرخ مرگ و میر حدود 4.8 مرگ در هر 1000 نفر است[۱].

پیش بینی جمعیت بنگلادش

بر اساس پیش ­بینی­ های فعلی جمعیت، جمعیت بنگلادش در سال 2053 با جمعیت 192 میلیون فر به اوج خود خواهد رسید. نرخ رشد جمعیت در 60 سال گذشته در بنگلادش به طور قابل توجهی کاهش یافته است و در سال 1967 به 3/23 درصد رسید و اکنون به 1 درصد رسیده است. با وجود این، جمعیت همچنان در حال افزایش است و بنگلادش همچنان یکی از پرجمعیت ترین کشورهای جهان است. نرخ رشد برای مدتی طولانی به طور پیوسته در حال کاهش بوده است و انتظار می‌رود این روند تا قرن بیست و یکم ادامه یابد. این کشور در حال حاضر با نرخ سالانه حدود 1 درصد رشد می کند، اما انتظار می رود این میزان تا سال 2040 به نصف کاهش یابد. انتظار می رود جمعیت بنگلادش تا سال 2020 به 170 میلیون نفر و تا سال 2030 به 186 میلیون نفر برسد[۱].

جمعیت شناسی

98 درصد از جمعیت بنگلادش، قوم بنگالی هستند و 2 درصد باقیمانده از «بیهاری­ها» (BiharisBiharis) و سایر قبایل قومی. اقلیت‌های بنگلادش شامل مردم بومی شمال بنگلادش و تپه‌های «چیتاگونگ» (Chittagong) هستند که 11 گروه قومی مانند «چاکما» (Chakma)، «تانچانگیا» (Tanchangya)، «کوکی» (Kuki)، «باوم» (Bawm) و «مارما» (Marma) دارند. منطقه «میمنسینگ» (Mymensingh) جمعیت زیادی از «گارو» (Garo) را در خود جای داده است، در حالی که بنگال شمالی جمعیت زیادی از «سانتال­های» (Santals) بومی دارد.

از نظر ادیان مورد علاقه جمعیت، مسلما/ با 89.1٪ جمعیت، هندو با 10٪ و سایر ادیان (شامل بودایی، م/یحی) 0.9٪ از جمعیت را تشکیل م دهند.

امید به زندگی در بنگلادش در حال /اضر 73.4 سال است، با رتبه کلی شادی 115 در میان سایر کشورهای دارای داده­های ثبت شده. /نها 72.8 درصد از جمعیت بالای 15 سال باسوا هستند ، با هزینه تولید ناخالص داخلی/تنها 2.5 درصد برای آموزش.


در یک نگاه کلی باید گفت که جمعیت کشور بنگلادش در سال 1801 م، 14/5 میلیون نفر، در سال 1851 م، 20/3 میلیون نفر، در سال 1901 م، 28/9 میلیون نفر، در سال 1921 م، 33/3 میلیون نفر، در سال 1941 م، 42 میلیون نفر، در سال 1961 م، 50/8 میلیون نفر، در سال 1981 م،  89/9 میلیون نفر، در سال 2001 م، 129 میلیون نفر و در سال 2002 م، 133 میلیون نفر بوده است.

در حال به روز رسانی و ویرایش

نیز نگاه کنید به

جمعیت تایلند؛ جمعیت چین؛ جمعیت کانادا؛ جمعیت افغانستان؛ جمعیت کوبا؛ جمعیت روسیه؛ جمعیت و ساختار جمعیتی ژاپن؛ جمعیت مصر؛ جمعیت سنگال؛ جمعیت فرانسه؛ جمعیت سوریه؛ جمعیت سودان؛ جمعیت ساحل عاج؛ جمعیت زیمبابوه؛ جمعیت و ساختار جمعیتی اوکراین؛ جمعیت اسپانیا؛ جمعیت آرژانتین؛ جمعیت اردن؛ جمعیت اتیوپی؛ جمعیت قطر؛ جمعیت سیرالئون؛ جمعیت قزاقستان؛ جمعیت سریلانکا؛ جمعیت تاجیکستان؛ جمعیت گرجستان

پاورقی

[i]یعنی 27551594 نفر  پسر و 64777626 نفر دختر

[ii]یعنی 43195645 نفر مرد و51989150 نفر زن

کتابشناسی

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ۱٫۳ برگرفته از https://worldpopulationreview.com/countries/bangladesh
  2. Forced Evictions in Bangladesh, 2000:7
  3. Phillips and Gritzner, 2007:15
  4. Forced Evictions in Bangladesh, 2000:8
  5. Ibid, 2000:9