مساجد، پایگاه های آموزشی جامعه مسلمانان چین: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
در آن شرایط بحرانی، این کلاس های ضعیف آموزشی، تا سیستماتیک شدن آموزش های دینی در دهه های بعد، نقش مهمی ایفا کردند<ref>سابقی، علی محمد(1392).جامعه و فرهنگ چین.تهران:موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، جلد2، ص891</ref>. | در آن شرایط بحرانی، این کلاس های ضعیف آموزشی، تا سیستماتیک شدن آموزش های دینی در دهه های بعد، نقش مهمی ایفا کردند<ref>سابقی، علی محمد(1392).جامعه و فرهنگ چین.تهران:موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، جلد2، ص891</ref>. | ||
نیز نگاه کنید به [[آموزش مسجدی در چین]] | == نیز نگاه کنید به == | ||
* [[آموزش مسجدی در چین]] | |||
* [[کاربری های مهم مساجد در چین]]؛ [[مساجد در چین]]؛ [[انجمن اسلامی چین]] | |||
== کتابشناسی == | == کتابشناسی == | ||
نسخهٔ ۲۱ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۰:۱۶
ثبات و آرامش به وجود آمده در اواسط دوران مینگ و تثبیت جایگاه مسلمانان در میان جامعه اکثریت چینی از یک سو، و بهبود نسبی وضعیت اقتصادی مسلمانان از سوی دیگر، زمینه را برای راه اندازی کلاس های آموزش قرآن و احکام شرعی و علوم دینی در مساجد فراهم کرد که به«آموزش مسجدی» شهرت یافت.
در هر مسجدی کلاس آموزش قرآن و علوم اسلامی با شرکت کودکان و نوجوانان مسلمان دایر و روحانیان وعالمان دینی که اطلاعات دینی عمیقی از اسلام نیز نداشتند، هر کدام طبق سلیقه و میزان معلومات خود به تدریس علوم اسلامی در کلاس هایی که در مساجد تشکیل می شد می پرداختند[۱].
در آن شرایط بحرانی، این کلاس های ضعیف آموزشی، تا سیستماتیک شدن آموزش های دینی در دهه های بعد، نقش مهمی ایفا کردند[۲].