رادیو در مصر: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «پخش برنامههای رادیویی در مصر برای اولین بار از دهه 20 قرن گذشته با یک فرستنده خصوصی و تجاری کم قدرت آغاز به کارکرد که پخش آن عمدتاً به قاهره و اسکندریه محدود میشد. در سال 1934، اولین فرستنده رادیویی دولتی آغاز به کار کرد. پس از انقلاب سال 1952 (افسر...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
پخش | پخش برنامههای رادیویی در مصر برای اولین بار از دهه 20 قرن گذشته با یک فرستنده خصوصی و تجاری کم قدرت آغاز به کارکرد که پخش آن عمدتاً به [[قاهره]] و [[شهر اسکندریه مصر|اسکندریه]] محدود میشد. در سال 1934، اولین فرستنده رادیویی دولتی آغاز به کار کرد. پس از انقلاب سال 1952 (افسران آزاد)، مرحله نوینی در این خصوص آغاز شد و ایستگاههای رادیویی متعدد ایجاد گردید که نقش مهمی در توسعه و ارتقاء سطح آگاهیهای سیاسی و اجتماعی داشت. | ||
تأسیس اتحادیه رادیو و تلویزیون مصر در سال 1979 آغاز روند جدید در تولید و پخش | تأسیس اتحادیه رادیو و تلویزیون مصر در سال 1979 آغاز روند جدید در تولید و پخش برنامههای رادیویی بود. پس از آن تولید و پخش برنامههای رادیویی نه تنها سراسر مصر را تحت پوشش قرار داد که به تدریج پخش بینالمللی برنامهها نیز مورد توجه قرار گرفت. | ||
مهمترین | مهمترین شبکههای رادیویی وابسته به دولت مصر عبارت است از: شبکه برنامههای عمومی و محلی (با 11 مرکز رادیویی)، شبکه فرهنگ (شامل مراکز رادیویی برنامه اروپا، برنامه دوم، برنامه موسیقی و ایستگاههای رادیویی و آموزشی)، شبکه خاورمیانه، شبکه صوت العرب (با 3 ایستگاه رادیویی)، شبکه قرآن کریم و شبکه برنامههای با مخاطب خاص که 44 نوع برنامه رادیویی به 34 زبان تولید و برای مخاطبان در مناطق و قارههای مختلف جهان پخش میکند. میزان تولید برنامههای رادیویی سالانه در مصر به حدود 190/000 ساعت برنامه و متوسط روزانه 520 ساعت میرسد.<ref name=":1">برگرفته از .<nowiki>https://www.sis.gov.eg</nowiki> (2015)</ref> | ||
علاوه بر | علاوه بر شبکههای فوق، شبکه ماهوارهای نایل سات به موجب قانون مناطق آزاد شهر 6 اکتبر که در سال 1996 تأسیس شده است ، از سال 2013 بیش از 1000 کانال رادیویی دیجیتال را فعال کرده است که برنامههای آنها از [[قاهره]]، دبی، عمان، دوحه، ریاض و بیروت پخش میشود و مناطق گستردهای از شمال آفریقا، خاورمیانه و خلیج فارس را زیر پوشش دارند.<ref>برگرفته از .<nowiki>https://www.nilesat.com.eg</nowiki> (2015)</ref><ref>صدر هاشمی، سید محمد (1392). جامع فرهنگ و ملل مصر. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، ص396-397.</ref> | ||
==نیز نگاه کنید به== | |||
*[[مصر]] | |||
*[[رسانه‌ها و وسائل ارتباط جمعی مصر]] | |||
*[[پیشینه رسانه های مصر]] | |||
*[[تلویزیون در مصر]] | |||
==کتابشناسی== | |||
نسخهٔ ۳۰ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۰۵
پخش برنامههای رادیویی در مصر برای اولین بار از دهه 20 قرن گذشته با یک فرستنده خصوصی و تجاری کم قدرت آغاز به کارکرد که پخش آن عمدتاً به قاهره و اسکندریه محدود میشد. در سال 1934، اولین فرستنده رادیویی دولتی آغاز به کار کرد. پس از انقلاب سال 1952 (افسران آزاد)، مرحله نوینی در این خصوص آغاز شد و ایستگاههای رادیویی متعدد ایجاد گردید که نقش مهمی در توسعه و ارتقاء سطح آگاهیهای سیاسی و اجتماعی داشت.
تأسیس اتحادیه رادیو و تلویزیون مصر در سال 1979 آغاز روند جدید در تولید و پخش برنامههای رادیویی بود. پس از آن تولید و پخش برنامههای رادیویی نه تنها سراسر مصر را تحت پوشش قرار داد که به تدریج پخش بینالمللی برنامهها نیز مورد توجه قرار گرفت.
مهمترین شبکههای رادیویی وابسته به دولت مصر عبارت است از: شبکه برنامههای عمومی و محلی (با 11 مرکز رادیویی)، شبکه فرهنگ (شامل مراکز رادیویی برنامه اروپا، برنامه دوم، برنامه موسیقی و ایستگاههای رادیویی و آموزشی)، شبکه خاورمیانه، شبکه صوت العرب (با 3 ایستگاه رادیویی)، شبکه قرآن کریم و شبکه برنامههای با مخاطب خاص که 44 نوع برنامه رادیویی به 34 زبان تولید و برای مخاطبان در مناطق و قارههای مختلف جهان پخش میکند. میزان تولید برنامههای رادیویی سالانه در مصر به حدود 190/000 ساعت برنامه و متوسط روزانه 520 ساعت میرسد.[۱]
علاوه بر شبکههای فوق، شبکه ماهوارهای نایل سات به موجب قانون مناطق آزاد شهر 6 اکتبر که در سال 1996 تأسیس شده است ، از سال 2013 بیش از 1000 کانال رادیویی دیجیتال را فعال کرده است که برنامههای آنها از قاهره، دبی، عمان، دوحه، ریاض و بیروت پخش میشود و مناطق گستردهای از شمال آفریقا، خاورمیانه و خلیج فارس را زیر پوشش دارند.[۲][۳]