لباس و زیور آلات قوم بای: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:白族画.jpg|بندانگشتی|نقاشی از لباس و زیور‌آلات مردم «بای»]]در استان | [[پرونده:白族画.jpg|بندانگشتی|نقاشی از لباس و زیور‌آلات مردم «بای»]]در استان «یوننَن» در جنوب غرب [[چین]]، بیش از 26 [[اقلیت های قومی در چین|اقلیت قومی]] زندگی می‌کنند که همه‌ی آنها در ساخت [[صنایع دستی و هنرهای مردمی و فولكلور|صنایع و هنرهای دستی]] مهارت دارند. آنها با استفاده از رنگرزی، بافندگی، [[هنر گلدوزی در چین|گلدوزی]]، دوزندگی، [[نقاشی های تزیینی سال نو در چین|نقاشی]] و چاپ دستی، هزاران نقش و طرح زیبا را به وجود می‌آورند. صنعت بافندگی و گلدوزی در این منطقه، از تاریخی حدودا سه هزار ساله برخوردار است و هنوز هم همچنان در حال شکوفایی است. | ||
در طرح و نقش [[هنر گلدوزی در چین|گلدوزی‌های]] [[قوم «بای (Bai)»]] در منطقه‌ی «دالی (Dali)»، بیشتر از تصویر گل‌ها استفاده می‌شود. | در طرح و نقش [[هنر گلدوزی در چین|گلدوزی‌های]] [[قوم «بای (Bai)»]] در منطقه‌ی «دالی (Dali)»، بیشتر از تصویر گل‌ها استفاده می‌شود. | ||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
برای نمونه، روی روسری، کمربند، روبان، شال، نوار دور کلاه یا کفش، تصویر گل [[هنر گلدوزی در چین|گلدوزی]] می‌شود. هر طرح و نقشی از این [[هنر گلدوزی در چین|گلدوزی‌ها]]، مفاهیم خاصی دارند. دوشیزگان نژاد «بای» تزیین سربند خود را به رنگ سفید، موبند را قرمز می‌کنند که نشانه‌ی دختر بودن و شوهر نکردن دوشیزه است. | برای نمونه، روی روسری، کمربند، روبان، شال، نوار دور کلاه یا کفش، تصویر گل [[هنر گلدوزی در چین|گلدوزی]] می‌شود. هر طرح و نقشی از این [[هنر گلدوزی در چین|گلدوزی‌ها]]، مفاهیم خاصی دارند. دوشیزگان نژاد «بای» تزیین سربند خود را به رنگ سفید، موبند را قرمز می‌کنند که نشانه‌ی دختر بودن و شوهر نکردن دوشیزه است. | ||
لباس‌های بیرونی آنها به رنگ ارغوانی روشن و دکمه‌ها نقره‌ای بوده و لباس زیر آبی رنگ و دامن‌ها دارای [[هنر گلدوزی در چین|گلدوزی]] روی کمر است.<ref>سابقی، علی محمد (1392). جامع فرهنگ و ملل [[چین]]. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، جلد سوم، | لباس‌های بیرونی آنها به رنگ ارغوانی روشن و دکمه‌ها نقره‌ای بوده و لباس زیر آبی رنگ و دامن‌ها دارای [[هنر گلدوزی در چین|گلدوزی]] روی کمر است.<ref>سابقی، علی محمد (1392). جامع فرهنگ و ملل [[چین]]. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، جلد سوم، ص953.</ref> | ||
==نیز نگاه کنید به== | |||
نیز نگاه کنید به [[فرهنگ عمومی در چین]] | *[http://wiki.icro.ir/%DA%86%DB%8C%D9%86%20%D9%88%20%D8%B3%D8%A7%D8%B2%D9%85%D8%A7%D9%86%20%D8%B4%D8%A7%D9%86%DA%AF%D9%87%D8%A7%DB%8C چین] | ||
*[[فرهنگ عمومی در چین]] | |||
*[[صنایع دستی و هنرهای مردمی و فولكلور]] | |||
==کتابشناسی== | ==کتابشناسی== | ||
<references /> | <references /> | ||
نسخهٔ ۲۲ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۲۲:۲۹
در استان «یوننَن» در جنوب غرب چین، بیش از 26 اقلیت قومی زندگی می‌کنند که همه‌ی آنها در ساخت صنایع و هنرهای دستی مهارت دارند. آنها با استفاده از رنگرزی، بافندگی، گلدوزی، دوزندگی، نقاشی و چاپ دستی، هزاران نقش و طرح زیبا را به وجود می‌آورند. صنعت بافندگی و گلدوزی در این منطقه، از تاریخی حدودا سه هزار ساله برخوردار است و هنوز هم همچنان در حال شکوفایی است.
در طرح و نقش گلدوزی‌های قوم «بای (Bai)» در منطقه‌ی «دالی (Dali)»، بیشتر از تصویر گل‌ها استفاده می‌شود.
برای نمونه، روی روسری، کمربند، روبان، شال، نوار دور کلاه یا کفش، تصویر گل گلدوزی می‌شود. هر طرح و نقشی از این گلدوزی‌ها، مفاهیم خاصی دارند. دوشیزگان نژاد «بای» تزیین سربند خود را به رنگ سفید، موبند را قرمز می‌کنند که نشانه‌ی دختر بودن و شوهر نکردن دوشیزه است.
لباس‌های بیرونی آنها به رنگ ارغوانی روشن و دکمه‌ها نقره‌ای بوده و لباس زیر آبی رنگ و دامن‌ها دارای گلدوزی روی کمر است.[۱]