زبان و خط تونسی: تفاوت میان نسخهها
(صفحهای تازه حاوی «زبان عربی زبان رسمی تونس است و زبان فرانسه رواج بسیاری دارد. قرآن کریم، احادیث و اشعار عربی نقش مهمی در گسترش زبان عربی در تونس داشتهاند. زبان عربی در دوره حکومت حسان بن نعمان غسانی بر افریقیه و به دستور عبدالملک مروان، زبان رسمی این منطقه شد...» ایجاد کرد) |
جز (The LinkTitles extension automatically added links to existing pages (https://github.com/bovender/LinkTitles).) |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
زبان عربی زبان رسمی [[تونس]] است و زبان فرانسه رواج بسیاری دارد. قرآن کریم، احادیث و اشعار عربی نقش مهمی در گسترش زبان عربی در تونس داشتهاند. زبان عربی در دوره حکومت حسان بن نعمان غسانی بر افریقیه و به دستور عبدالملک مروان، زبان رسمی این منطقه شد (فاخوری، ۱۹۸۶: ۹۹۴). دوره حکومت [[حفصیان در تونس]] در قرن هشتم هجری از مهمترین دوران تثبیت زبان عربی در میان مسلمانان بربر بود (شریف، ۱۹۹۳: ۵۹). نحوه گویش و لهجه عربی در مناطق مختلف تونس باهم متفاوت است، لهجه عربی تونسی حرف «ضاد» را در حرف «ظاء» ادغام کرده و حرف «قاف» را «گاف» تلفظ میکند. تونسیها کمتر مراعات حرکات را میکنند؛ ولی اهمال و اضعاف ایشان به الجزایریها نمیرسد. زبان عربی تونسی در | زبان عربی زبان رسمی [[تونس]] است و زبان [[فرانسه]] رواج بسیاری دارد. قرآن کریم، احادیث و اشعار عربی نقش مهمی در گسترش زبان عربی در تونس داشتهاند. زبان عربی در دوره حکومت حسان بن نعمان غسانی بر افریقیه و به دستور عبدالملک مروان، زبان رسمی این منطقه شد (فاخوری، ۱۹۸۶: ۹۹۴). دوره حکومت [[حفصیان در تونس]] در قرن هشتم هجری از مهمترین دوران تثبیت زبان عربی در میان مسلمانان بربر بود (شریف، ۱۹۹۳: ۵۹). نحوه گویش و لهجه عربی در مناطق مختلف تونس باهم متفاوت است، لهجه عربی تونسی حرف «ضاد» را در حرف «ظاء» ادغام کرده و حرف «قاف» را «گاف» تلفظ میکند. تونسیها کمتر مراعات حرکات را میکنند؛ ولی اهمال و اضعاف ایشان به الجزایریها نمیرسد. زبان عربی تونسی در | ||
نسخهٔ ۱۶ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۰۵:۳۵
زبان عربی زبان رسمی تونس است و زبان فرانسه رواج بسیاری دارد. قرآن کریم، احادیث و اشعار عربی نقش مهمی در گسترش زبان عربی در تونس داشتهاند. زبان عربی در دوره حکومت حسان بن نعمان غسانی بر افریقیه و به دستور عبدالملک مروان، زبان رسمی این منطقه شد (فاخوری، ۱۹۸۶: ۹۹۴). دوره حکومت حفصیان در تونس در قرن هشتم هجری از مهمترین دوران تثبیت زبان عربی در میان مسلمانان بربر بود (شریف، ۱۹۹۳: ۵۹). نحوه گویش و لهجه عربی در مناطق مختلف تونس باهم متفاوت است، لهجه عربی تونسی حرف «ضاد» را در حرف «ظاء» ادغام کرده و حرف «قاف» را «گاف» تلفظ میکند. تونسیها کمتر مراعات حرکات را میکنند؛ ولی اهمال و اضعاف ایشان به الجزایریها نمیرسد. زبان عربی تونسی در
۲۰۲
مفردات خود از زبانهای ترکی و ایتالیایی و فرانسوی بسیار متأثر است (شنتاوی، بیتا: ۶/۱۰۱).
امروزه، لهجه عربی معاصر تونس مخلوطی از زبان عربی و فرانسه است و کمتر به زبان عربی فصیح نزدیک است. زبان بربری که زبان بومی تونس و مردم شمال آفریقاست، تقریبا از بین رفته است و فقط تهلهجههایی از آن در مناطقی از تونس، مانند قفصه، مطماطه و جربه وجود دارد (همان: ۶/۱۰۱). فرانسویها در دوران استعمار تونس بسیار کوشیدند تا حروف لاتین را جایگزین حروف عربیکنند، اما موفق به انجام آن نشدند.