معماری دوران سلسله ی چینگ: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه ملل
(صفحه‌ای تازه حاوی « == ''معماری دوران سلسله­ی«چینگ»    '' == سلسله­ی«چینگ»(1616 تا 1911میلادی)، آخرین دودمان سلطنت فئودالی در چین است. معماری در این دوران، عموما ضمن ادامه­ی سبک معماری سلسله­های پیشین، به ظرافت و جلال و شکوه ساختمان­ها بیشتر توجه می­شد. شهر پکن پایتخت...» ایجاد کرد)
 
خط ۱: خط ۱:


== ''معماری دوران سلسله­ی«چینگ»    '' ==
[[پرونده:Yuanhegong.jpg|بندانگشتی|معماری در سلسله ی چینگ]]
سلسله­ی«چینگ»(1616 تا 1911میلادی)، آخرین دودمان سلطنت فئودالی در چین است. معماری در این دوران، عموما ضمن ادامه­ی سبک معماری سلسله­های پیشین، به ظرافت و جلال و شکوه ساختمان­ها بیشتر توجه می­شد. شهر پکن پایتخت این سلسله، اساسا چهره­ی گذشته­ی خود را حفظ کرده و  باغستان­های بزرگ از جمله پارک­های«یوان مینگ­ یوان» و «اَی خه­یوان» یعنی پارک تابستانی خوش منظره در داخل شهر ممنوعه، در این عصر ساخته شدند. استفاده از شیشه در معماری این دوران و ساخت خانه­های متنوع وبه­شکل آزاد، افزایش یافت. معماری بناهای مذهبی بودای تبتی با سبک خاص خود، در این دوران شکوفا شد. استفاده از مدل­های گوناگون در بنای معابد و ساختمان­های سنتی، یکنواختی موجود را تغییر داد و اشکال جالب و متنوعی ایجاد گردید. . دراواخر دوران این سلسله، در چین بناهایی باسبک چینی توام با سبک معماری فرنگی نیز پدید آمد.
سلسله­ ی«چینگ»(1616 تا 1911میلادی)، آخرین دودمان سلطنت فئودالی در [[چین]] است. معماری در این دوران، عموما ضمن ادامه­ ی سبک معماری سلسله­ های پیشین، به ظرافت و جلال و شکوه ساختمان­ ها بیشتر توجه می­ شد. شهر [[پکن]] پایتخت این سلسله، اساسا چهره ­ی گذشته­ ی خود را حفظ کرده و  باغستان­ های بزرگ از جمله پارک­ های«یوان مینگ­ یوان» و «اَی خه­یوان» یعنی پارک تابستانی خوش منظره در داخل شهر ممنوعه، در این عصر ساخته شدند. استفاده از شیشه در معماری این دوران و ساخت خانه ­های متنوع و به­ شکل آزاد، افزایش یافت. معماری بناهای مذهبی بودای تبتی با سبک خاص خود، در این دوران شکوفا شد. استفاده از مدل­ های گوناگون در بنای معابد و ساختمان­ های سنتی، یکنواختی موجود را تغییر داد و اشکال جالب و متنوعی ایجاد گردید. . دراواخر دوران این سلسله، در [[چین]] بناهایی با سبک چینی توام با سبک معماری فرنگی نیز پدید آمد.<ref>سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، جلد ...، ص ... .</ref>
 
نیز نگاه کنید به [[هنر در چین]]، [[هنر نقاشی در چین]]، [[هنر خوشنویسی چینی|هنر خوشنویسی چین]]، [[هنر معماری در چین]]، [[وضعیت عمومی معماری باستانی چین]]
 
= کتابشناسی =

نسخهٔ ‏۱۸ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۲:۰۸

معماری در سلسله ی چینگ

سلسله­ ی«چینگ»(1616 تا 1911میلادی)، آخرین دودمان سلطنت فئودالی در چین است. معماری در این دوران، عموما ضمن ادامه­ ی سبک معماری سلسله­ های پیشین، به ظرافت و جلال و شکوه ساختمان­ ها بیشتر توجه می­ شد. شهر پکن پایتخت این سلسله، اساسا چهره ­ی گذشته­ ی خود را حفظ کرده و  باغستان­ های بزرگ از جمله پارک­ های«یوان مینگ­ یوان» و «اَی خه­یوان» یعنی پارک تابستانی خوش منظره در داخل شهر ممنوعه، در این عصر ساخته شدند. استفاده از شیشه در معماری این دوران و ساخت خانه ­های متنوع و به­ شکل آزاد، افزایش یافت. معماری بناهای مذهبی بودای تبتی با سبک خاص خود، در این دوران شکوفا شد. استفاده از مدل­ های گوناگون در بنای معابد و ساختمان­ های سنتی، یکنواختی موجود را تغییر داد و اشکال جالب و متنوعی ایجاد گردید. . دراواخر دوران این سلسله، در چین بناهایی با سبک چینی توام با سبک معماری فرنگی نیز پدید آمد.[۱]

نیز نگاه کنید به هنر در چین، هنر نقاشی در چین، هنر خوشنویسی چین، هنر معماری در چین، وضعیت عمومی معماری باستانی چین

کتابشناسی

  1. سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، جلد ...، ص ... .