مدارس دولتی در چین باستان: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی « == ''الف- مدارس دولتی.'' == در نتیجهی سقوط حکومت اشرافی، سیستم مدارس دولتی سلسلههای شیا، شانگ و جو غربی، از میان رفت. به محض وقوع این اتفاق، به سرعت مدارس غیر دولتی شکل گرفتند. روشهای قدیمیِ ادارهی مدارس دولتی سه سلسلهیِ پیشین به فراموشی سپرد...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
در نتیجه ی سقوط حکومت اشرافی، سیستم مدارس دولتی سلسله های شیا( ←[[سلسله شیا]])، شانگ( ← [[سلسله شانگ]]) و جو غربی(← [[سلسله جو]])، از میان رفت. به محض وقوع این اتفاق، به سرعت مدارس غیردولتی شکل گرفتند. روش های قدیمیِ اداره ی مدارس دولتی سه سلسله یِ پیشین به فراموشی سپرده شد، و روش جدیدتری که آزادی بیشتری به مدارس غیردولتی می داد، به کار گرفته شد. این موضوع تأثیر ژرفی در توسعه ی سیستم بعدی مدارس با مدیریت دولتی گذاشت. در عصر [[سلسله مینگ]] (1644-1368 میلادی)، روش جدیدی برای کارآموزی در مدیریت آموزشی (عالی ترین مؤسسه ی آموزشی) ایجاد شد. دانشجویانی که در این مؤسسه تحصیل می کردند به مدت سه تا شش ماه برای کارآموزی به ادارات دولتی فرستاده می شدند. | |||
مدارس خصوصی، شکل جدیدی از آموزش بود که ریشه در زوال مدارس دولتیِ تحت سیستم برده داری دارد. پیدایش آن ها نه تنها توفیقاتی برای تحقیقات علمی و فرهنگی به وجود آورد و موجب شکوفایی مکاتب مختلف فکری شد، بلکه موجب پرورش تعداد زیادی از شخصیت های برجسته و با ذوق و استعدادی شد که به شکل گیری سلسله ی متمرکز فئودالی خدمات شایسته ای کردند. به طور کلی، مدارس خصوصی در جامعه ی فئودالی با دو جنبه زیر مشخص می شوند. | |||
در | |||
1- به طور نسبی، یک سیاست اجرایی آموزش آزاد و سبک آموزشی خاصی ایجاد شد که موجب پیشرفت و توسعه ی جامع تفکر علمی، فناوری، فرهنگی و آموزشی فئودالی [[چین]] در جامعه ی فئودالی شد. | |||
2- مدارس خصوصی نقش مهمی در ترویج علم و فناوری و هنر و ادبیات چین باستان ایفا کردند.<ref>سابقی، علی محمد(1392). "جامعه و فرهنگ [[چین]]". ''تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی''، جلد سوم، ص.</ref> | |||
== کتابشناسی == | |||
<references /> | |||
نسخهٔ ۳ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۲:۰۸
در نتیجه ی سقوط حکومت اشرافی، سیستم مدارس دولتی سلسله های شیا( ←سلسله شیا)، شانگ( ← سلسله شانگ) و جو غربی(← سلسله جو)، از میان رفت. به محض وقوع این اتفاق، به سرعت مدارس غیردولتی شکل گرفتند. روش های قدیمیِ اداره ی مدارس دولتی سه سلسله یِ پیشین به فراموشی سپرده شد، و روش جدیدتری که آزادی بیشتری به مدارس غیردولتی می داد، به کار گرفته شد. این موضوع تأثیر ژرفی در توسعه ی سیستم بعدی مدارس با مدیریت دولتی گذاشت. در عصر سلسله مینگ (1644-1368 میلادی)، روش جدیدی برای کارآموزی در مدیریت آموزشی (عالی ترین مؤسسه ی آموزشی) ایجاد شد. دانشجویانی که در این مؤسسه تحصیل می کردند به مدت سه تا شش ماه برای کارآموزی به ادارات دولتی فرستاده می شدند.
مدارس خصوصی، شکل جدیدی از آموزش بود که ریشه در زوال مدارس دولتیِ تحت سیستم برده داری دارد. پیدایش آن ها نه تنها توفیقاتی برای تحقیقات علمی و فرهنگی به وجود آورد و موجب شکوفایی مکاتب مختلف فکری شد، بلکه موجب پرورش تعداد زیادی از شخصیت های برجسته و با ذوق و استعدادی شد که به شکل گیری سلسله ی متمرکز فئودالی خدمات شایسته ای کردند. به طور کلی، مدارس خصوصی در جامعه ی فئودالی با دو جنبه زیر مشخص می شوند.
1- به طور نسبی، یک سیاست اجرایی آموزش آزاد و سبک آموزشی خاصی ایجاد شد که موجب پیشرفت و توسعه ی جامع تفکر علمی، فناوری، فرهنگی و آموزشی فئودالی چین در جامعه ی فئودالی شد.
2- مدارس خصوصی نقش مهمی در ترویج علم و فناوری و هنر و ادبیات چین باستان ایفا کردند.[۱]