مدارس دولتی در چین باستان
در نتیجهی سقوط حکومت اشرافی، سیستم مدارس دولتی سلسلههای شیا، شانگ و جو غربی، از میان رفت. به محض وقوع این اتفاق، به سرعت مدارس غیردولتی شکل گرفتند. روشهای قدیمیِ ادارهی مدارس دولتی سه سلسلهیِ پیشین به فراموشی سپرده شد، و روش جدیدتری که آزادی بیشتری به مدارس غیردولتی میداد، به کار گرفته شد. این موضوع تأثیر ژرفی در توسعهی سیستم بعدی مدارس با مدیریت دولتی گذاشت. در عصر سلسله مینگ(1644-1368 میلادی)، روش جدیدی برای کارآموزی در مدیریت آموزشی(عالی ترین مؤسسهی آموزشی) ایجاد شد. دانشجویانی که در این مؤسسه تحصیل میکردند به مدت سه تا شش ماه برای کارآموزی به ادارات دولتی فرستاده میشدند.
مدارس خصوصی، شکل جدیدی از آموزش بود که ریشه در زوال مدارس دولتیِ تحت سیستم برده داری دارد. پیدایش آنها نه تنها توفیقاتی برای تحقیقات علمی و فرهنگی به وجود آورد و موجب شکوفایی مکاتب مختلف فکری شد، بلکه موجب پرورش تعداد زیادی از شخصیتهای برجسته و با ذوق و استعدادی شد که به شکل گیری سلسلهی متمرکز فئودالی خدمات شایستهای کردند. به طور کلی، مدارس خصوصی در جامعهی فئودالی با دو جنبه زیر مشخص میشوند.
1- به طور نسبی، یک سیاست اجرایی آموزش آزاد و سبک آموزشی خاصی ایجاد شد که موجب پیشرفت و توسعهی جامع تفکر علمی، فناوری، فرهنگی و آموزشی فئودالی چین در جامعهی فئودالی شد.
2- مدارس خصوصی نقش مهمی در ترویج علم و فناوری و هنر و ادبیات چین باستان ایفا کردند.
نیز نگاه کنید به
نظام آموزش و پرورش در چین باستان؛ جامعه برده داری و ظهور و سقوط مدارس ابتدایی در چین؛ جامعه فئودالی و شبکه های متنوع مدارس در چین
منبع اصلی
سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین الملی الهدی.
نویسنده مقاله
علی محمد سابقی