موافقت نامههای فرهنگی ژاپن و ج.ا.ایران: تفاوت میان نسخهها
(صفحهای تازه حاوی «در تاریخ روابط دو کشور ما شاهد امضای یک تفاهمنامه فرهنگی میان آنها هستیم که 27 فروردین 1336 ش [16 آوریل 1957] امضا شد. نظر به اهمیت این موافقتنامه که شاید بشود انعقادش را شروع رسمی روابط فرهنگی میان دو کشور دانست، متنش را بطور کامل در زیر میآوریم: '''...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
در تاریخ روابط دو کشور ما شاهد امضای یک تفاهمنامه فرهنگی میان | در تاریخ روابط دو کشور ما شاهد امضای یک تفاهمنامه فرهنگی میان آنها هستیم که 27 فروردین 1336 ش [16 آوریل 1957] امضا شد. نظر به اهمیت این موافقتنامه که شاید بشود انعقادش را شروع رسمی [[روابط فرهنگی ژاپن و ج.ا.ایران|روابط فرهنگی میان دو کشور]] دانست، متنش را بطور کامل در زیر میآوریم: | ||
[[موافقت نامههای فرهنگی ژاپن و ج.ا.ایران|موافقتنامه فرهنگی بین ایران و ژاپن]] | |||
دولت شاهنشاهی ایران و دولت ژاپن بر اثر تمایلات مشترک به حفظ و تشیید علائق فرهنگی مابین دو کشور که متضمن استفاده متقابل | دولت شاهنشاهی ایران و دولت [[ژاپن]] بر اثر تمایلات مشترک به حفظ و تشیید علائق فرهنگی مابین دو کشور که متضمن استفاده متقابل آنها میباشد، تصمیم به انعقاد یک [[موافقت نامههای فرهنگی ژاپن و ج.ا.ایران|موافقتنامه فرهنگی]] گرفته و نمایندگان تامالاختیار خود را به شرح زیر تعیین نمودند: | ||
دولت شاهنشاهی ایران، جناب آقای حسین قدس نخعی سفیر کبیر ایران. | دولت شاهنشاهی ایران، جناب آقای حسین قدس نخعی سفیر کبیر ایران. | ||
دولت ژاپن. جناب آقای نوبوسک کیشی وزیر امور خارجه. | دولت [[ژاپن]]. جناب آقای نوبوسک کیشی وزیر امور خارجه. | ||
و نامبردگان پس از رسیدگی به اعتبارنامههای یکدیگر که صحیح و معتبر شناخته شد، در موارد زیر موافقت نمودند: | و نامبردگان پس از رسیدگی به اعتبارنامههای یکدیگر که صحیح و معتبر شناخته شد، در موارد زیر موافقت نمودند: | ||
خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
ماده اول- طرفین متعاهدین متقابلاً نهایت تسهیلات ممکنه را به منظور حفظ همکاری صمیمانه و مفید مابین ملتین طرفین متعاهدین در امور فرهنگیو فکری و علمی و هنری و تعلیمی و ورزشی معمول خواهند داشت. | ماده اول- طرفین متعاهدین متقابلاً نهایت تسهیلات ممکنه را به منظور حفظ همکاری صمیمانه و مفید مابین ملتین طرفین متعاهدین در امور فرهنگیو فکری و علمی و هنری و تعلیمی و ورزشی معمول خواهند داشت. | ||
ماده دوم | ماده دوم 1- طرفین متعاهدین مبادله استادان و دانشمندان و دانشجویان و همچنین سایر اشخاص ذیعلاقه در فعالیتهای علمی و فرهنگی را مابین دوکشور تشویق خواهند نمود. 2- به منظور آشنایی به فرهنگ هر یک از دو کشور در کشور دیگر طرفین متعاهدین در حدود امکان تشکیل کنسرتها و نمایش و نمایشگاههای هنری وسایر نمایشگاههایی که جنبه فرهنگی داشته باشد و همچنین مسابقات ورزشی را تشویق خواهند نمود و به منظور تشویق در انتشار کتب و مجلات ونشریههای مختلف و صفحات ضبط صدا و فیلمهای علمی تعلیمی و فرهنگی و همچنین برنامههای رادیویی کشور دیگر طرفین متقابلاً تسهیلات لازم را به عمل خواهند آورد. | ||
ماده سوم | ماده سوم طرفین متعاهدین در حدود امکان توسعه و ایجاد کرسیهای تدریس زبان و ادبیات و هنر و تاریخ و همچنین هر موضوعی را که مربوط بهفرهنگ طرف متعاهد دیگر باشد در دانشگاهها و سایر مؤسسات آموزشی و تحقیقی خود تشویق خواهند نمود. | ||
ماده چهارم | ماده چهارم طرفین متعاهدین وسایل اعطای کمک هزینه تحصیل و مطالعه و سایر تسهیلات را به اتباع هر یک از طرفین تحت مطالعه قرار خواهند داد تا بتوانند در کشور طرف متعاهد دیگر به مطالعه و تجسس بپردازند. | ||
ماده پنجم | ماده پنجم این موافقتنامه به تصویب مقامات صلاحیتدار دو کشور رسیده و یک ماه پس از مبادله اسناد تصویب که در تهران انجام خواهد گرفت بهمورد اجرا گذارده خواهد شد. | ||
ماده ششم | ماده ششم این موافقتنامه برای مدت 5 سال معتبر خواهد بود و چنانچه یکی از طرفین متعاهدین حداقل شش ماه قبل از انعقاد مدت مزبور تمایلخود را به فسخ آن اعلام ننماید این موافقتنامه به خودی خود برای دورههای پنجساله تمدید خواهد شد. | ||
بنا به مراتب بالا نمایندگان تامالاختیار که بدین منظور تعیین شدهاند این موافقتنامه را در دو نسخه به زبان فرانسه امضاء و مهر نمودند. | بنا به مراتب بالا نمایندگان تامالاختیار که بدین منظور تعیین شدهاند این موافقتنامه را در دو نسخه به زبان فرانسه امضاء و مهر نمودند. [[توکیو]] به تاریخ 16 آوریل 1957. | ||
==نیز نگاه کنید به== | |||
* [[موافقت نامههای فرهنگی روسیه و ایران]] | |||
* [[موافقت نامههای فرهنگی تونس و ایران]] | |||
* [[قرارداد همکاری های رسمی فرهنگی میان ایران و چین]] | |||
* [[تفاهم نامه های امضا شده بین سازمان ها و مراکز علمی فرهنگی ایران و چین]] | |||
* [[موافقت نامههای فرهنگی سنگال و جمهوری اسلامی ایران]] | |||
==کتابشناسی== |
نسخهٔ ۲۳ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۹:۴۹
در تاریخ روابط دو کشور ما شاهد امضای یک تفاهمنامه فرهنگی میان آنها هستیم که 27 فروردین 1336 ش [16 آوریل 1957] امضا شد. نظر به اهمیت این موافقتنامه که شاید بشود انعقادش را شروع رسمی روابط فرهنگی میان دو کشور دانست، متنش را بطور کامل در زیر میآوریم:
موافقتنامه فرهنگی بین ایران و ژاپن
دولت شاهنشاهی ایران و دولت ژاپن بر اثر تمایلات مشترک به حفظ و تشیید علائق فرهنگی مابین دو کشور که متضمن استفاده متقابل آنها میباشد، تصمیم به انعقاد یک موافقتنامه فرهنگی گرفته و نمایندگان تامالاختیار خود را به شرح زیر تعیین نمودند:
دولت شاهنشاهی ایران، جناب آقای حسین قدس نخعی سفیر کبیر ایران.
دولت ژاپن. جناب آقای نوبوسک کیشی وزیر امور خارجه.
و نامبردگان پس از رسیدگی به اعتبارنامههای یکدیگر که صحیح و معتبر شناخته شد، در موارد زیر موافقت نمودند:
ماده اول- طرفین متعاهدین متقابلاً نهایت تسهیلات ممکنه را به منظور حفظ همکاری صمیمانه و مفید مابین ملتین طرفین متعاهدین در امور فرهنگیو فکری و علمی و هنری و تعلیمی و ورزشی معمول خواهند داشت.
ماده دوم 1- طرفین متعاهدین مبادله استادان و دانشمندان و دانشجویان و همچنین سایر اشخاص ذیعلاقه در فعالیتهای علمی و فرهنگی را مابین دوکشور تشویق خواهند نمود. 2- به منظور آشنایی به فرهنگ هر یک از دو کشور در کشور دیگر طرفین متعاهدین در حدود امکان تشکیل کنسرتها و نمایش و نمایشگاههای هنری وسایر نمایشگاههایی که جنبه فرهنگی داشته باشد و همچنین مسابقات ورزشی را تشویق خواهند نمود و به منظور تشویق در انتشار کتب و مجلات ونشریههای مختلف و صفحات ضبط صدا و فیلمهای علمی تعلیمی و فرهنگی و همچنین برنامههای رادیویی کشور دیگر طرفین متقابلاً تسهیلات لازم را به عمل خواهند آورد.
ماده سوم طرفین متعاهدین در حدود امکان توسعه و ایجاد کرسیهای تدریس زبان و ادبیات و هنر و تاریخ و همچنین هر موضوعی را که مربوط بهفرهنگ طرف متعاهد دیگر باشد در دانشگاهها و سایر مؤسسات آموزشی و تحقیقی خود تشویق خواهند نمود.
ماده چهارم طرفین متعاهدین وسایل اعطای کمک هزینه تحصیل و مطالعه و سایر تسهیلات را به اتباع هر یک از طرفین تحت مطالعه قرار خواهند داد تا بتوانند در کشور طرف متعاهد دیگر به مطالعه و تجسس بپردازند.
ماده پنجم این موافقتنامه به تصویب مقامات صلاحیتدار دو کشور رسیده و یک ماه پس از مبادله اسناد تصویب که در تهران انجام خواهد گرفت بهمورد اجرا گذارده خواهد شد.
ماده ششم این موافقتنامه برای مدت 5 سال معتبر خواهد بود و چنانچه یکی از طرفین متعاهدین حداقل شش ماه قبل از انعقاد مدت مزبور تمایلخود را به فسخ آن اعلام ننماید این موافقتنامه به خودی خود برای دورههای پنجساله تمدید خواهد شد.
بنا به مراتب بالا نمایندگان تامالاختیار که بدین منظور تعیین شدهاند این موافقتنامه را در دو نسخه به زبان فرانسه امضاء و مهر نمودند. توکیو به تاریخ 16 آوریل 1957.
نیز نگاه کنید به
- موافقت نامههای فرهنگی روسیه و ایران
- موافقت نامههای فرهنگی تونس و ایران
- قرارداد همکاری های رسمی فرهنگی میان ایران و چین
- تفاهم نامه های امضا شده بین سازمان ها و مراکز علمی فرهنگی ایران و چین
- موافقت نامههای فرهنگی سنگال و جمهوری اسلامی ایران