باغ های کلاسیک سوجو: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ ‏۱۷ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۲۱:۳۱

باغ های کلاسیک سوجو

باغ‌های کلاسیک سوجو(Classical Gardens of Suzhu. Jiangsu Province) که در داخل مناطق مسکونی شهر سوجو ساخته شده، نه تنها زیباترین مناظر در جنوب رودخانه‌ی یانگ تِسِه در چین است،

بلکه در سرتاسر جهان به عنوان شاهکار فرهنگ سنتی چین شناخته شده است. این شهر در سال514پیش از میلاد، به عنوان پایتخت سلسله‌ی«جو» و در کنار دریاچه‌ی تَی خو(Taihu) احداث و در طول تاریخ همیشه شهری پر رونق که برخی از شاهکار‌های معماری چین در آن خلق شده است، شناخته می شود.

از قرن شانزدهم تا هجدهم میلادی که شهر سوجو در اوج رونق خود به سر میبرد، بیش از 200باغ خصوصی در این شهر به وجود آمد که بیشتر آنها همچنان سالم و دست نخورده باقی مانده اند. باغ‌های کلاسیک چین در واقع نمادی از اندیشه‌های فلسفی طبیعت گرایانه‌ی فیلسوفانی همچون لائوزی(Lao Zi)و جوانگ زی(Zhuang Zi)است. این باغ‌ها تلفیقی از کنتراس، تقسیم بندی زمین، صخره‌های ردیف شده، تپه‌های بزرگ و کوچک مصنوعی، برکه‌ها، گل ها، درختان، و سازه‌های معماری چوبی ویژه‌ی بخش جنوبی کشور است که در هماهنگی و مرتبط با مناظر و محیط پیرامونی ساخته شده است. مجموعه ساختمان‌های این باغ شامل سالن‌ها، کوشک‌ها، برج‌ها، بالکنی‌ها، و راهرو‌های سرپوشیده و روباز است که برای اقامت، مطالعه، شطرنج بازی، نواختن موسیقی، نوشیدن چای، و برگزاری میهمانی‌ها و تفریح و استراحت در نظر گرفته شده‌اند. تزیینات داخلی آنها هم با مبلمان سنتی کنده کاری شده، درب‌های ورودی در اشکال گوناگون، پنجره‌های زیبا، ترکیبی از سازه، کاربری و هنرمعماری چین را به وجود می آورند.

این مجموعه باغ‌ها در سال1997میلادی، در فهرست میراث فرهنگی جهان به ثبت رسید^[۱].

نیز نگاه کنید به

کتابشناسی

↑ سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی.

[1] سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی.

[۱]

@@ خط ۴: / خط ۴: @@
 بلکه در سرتاسر جهان به عنوان شاهکار [[فرهنگ چینی|فرهنگ سنتی چین]] شناخته شده است. این شهر در سال514پیش از میلاد، به عنوان پایتخت [[سلسله جو|سلسله‌ی«جو»]] و در کنار دریاچه‌ی تَی خو(Taihu) احداث و در طول تاریخ همیشه شهری پر رونق که برخی از شاهکار‌های معماری [[چین]] در آن خلق شده است، شناخته می شود.
-از قرن شانزدهم تا هجدهم میلادی که شهر سوجو در اوج رونق خود به سر میبرد، بیش از 200باغ خصوصی در این شهر به وجود آمد که بیشتر آنها همچنان سالم و دست نخورده باقی مانده اند. باغ‌های کلاسیک چین در واقع نمادی از [[مکتب طبیعت گرایان|اندیشه‌های فلسفی طبیعت گرایانه‌ی]] فیلسوفانی همچون لائوزی(Lao Zi)و جوانگ زی(Zhuang Zi)است. این باغ‌ها تلفیقی از کنتراس، تقسیم بندی زمین، صخره‌های ردیف شده، تپه‌های بزرگ و کوچک مصنوعی، برکه‌ها، گل ها، درختان، و سازه‌های معماری چوبی ویژه‌ی بخش جنوبی کشور است که در هماهنگی و مرتبط با مناظر و محیط پیرامونی ساخته شده است. مجموعه ساختمان‌های این باغ شامل سالن‌ها، کوشک‌ها، برج‌ها، بالکنی‌ها، و راهرو‌های سرپوشیده و روباز است که برای اقامت، [[مطالعه و کتابخوانی در چین|مطالعه]]، شطرنج بازی، [[موسیقی سنتی چین|نواختن موسیقی]]، [[فرهنگ سنتی نوشیدن چای در چین|نوشیدن چای]]، و برگزاری میهمانی‌ها و [[تفریحات و سرگرمی‌های اجتماعی مردم چین در ایام تعطیل|تفریح و استراحت]] در نظر گرفته شده‌اند. تزیینات داخلی آنها هم با مبلمان سنتی کنده کاری شده، درب‌های ورودی در اشکال گوناگون، پنجره‌های زیبا، ترکیبی از سازه، [[کاربری های مهم مساجد در چین|کاربری]] و [[هنر معماری در چین|هنرمعماری چین]] را به وجود می آورند.
+از قرن شانزدهم تا هجدهم میلادی که شهر سوجو در اوج رونق خود به سر میبرد، بیش از 200باغ خصوصی در این شهر به وجود آمد که بیشتر آنها همچنان سالم و دست نخورده باقی مانده اند. [[معماری باغ ها در چین|باغ‌های کلاسیک چین]] در واقع نمادی از [[مکتب طبیعت گرایان|اندیشه‌های فلسفی طبیعت گرایانه‌ی]] فیلسوفانی همچون لائوزی(Lao Zi)و جوانگ زی(Zhuang Zi)است. این باغ‌ها تلفیقی از کنتراس، تقسیم بندی زمین، صخره‌های ردیف شده، تپه‌های بزرگ و کوچک مصنوعی، برکه‌ها، گل ها، درختان، و سازه‌های معماری چوبی ویژه‌ی بخش جنوبی کشور است که در هماهنگی و مرتبط با مناظر و محیط پیرامونی ساخته شده است. مجموعه ساختمان‌های این باغ شامل سالن‌ها، کوشک‌ها، برج‌ها، بالکنی‌ها، و راهرو‌های سرپوشیده و روباز است که برای اقامت، [[مطالعه و کتابخوانی در چین|مطالعه]]، شطرنج بازی، [[موسیقی سنتی چین|نواختن موسیقی]]، [[فرهنگ سنتی نوشیدن چای در چین|نوشیدن چای]]، و برگزاری میهمانی‌ها و [[تفریحات و سرگرمی‌های اجتماعی مردم چین در ایام تعطیل|تفریح و استراحت]] در نظر گرفته شده‌اند. تزیینات داخلی آنها هم با مبلمان سنتی کنده کاری شده، درب‌های ورودی در اشکال گوناگون، پنجره‌های زیبا، ترکیبی از سازه، [[کاربری های مهم مساجد در چین|کاربری]] و [[هنر معماری در چین|هنرمعماری چین]] را به وجود می آورند.
 این مجموعه باغ‌ها در سال1997میلادی، در [[آثار فرهنگی، تاریخی و طبیعی ثبت شده کشور چین در فهرست میراث جهانی|فهرست میراث فرهنگی جهان]] به ثبت رسید<ref>سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ [[چین]]. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی.</ref>.