اداره کل امور ادیان چین: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
اداره کل امور ادیان یک واحد دولتی زیر نظر [[شورای دولتی چین|شورای دولت]] [[چین]] است که از جانب این شورا مسئولیت هدایت، نظارت، کنترل، تهیه و تدوین مقررات و سیاست‌های اجرایی لازم در خصوص ادیان در چارچوب سیاست‌های کلی حزب و دولت برای ادیان و پیروان مذاهب را دارد. رسیدگی به امور مذهبی، حفاظت از آزادی اعتقادات شهروندان در چارچوب قوانین، صدور مجوز برای فعالیت اماکن و مراکز فرهنگی-آموزشی و هرگونه فعالیت دینی توسط پیروان مذاهب رسمی، انجام تحقیق و پژوهش پیرامون ادیان و کاربردهای اجتماعی آن، مدیریت و ارایه‌ی خدمات، کمک به توسعه‌ی فعالیت‌های دینی، برخورد با فعالیت‌های غیرقانونی پیروان متخلف ادیان، حمایت و کنترل و آموزش پرسنل شاغل در مؤسسات، مراکز عبادی و آموزشی ادیان و مذاهب برای بهتر اداره کردن نهادهای دینی، بالابردن روحیه‌ی میهن پرستی در میان شهروندان مذهبی، ایجاد و تقویت همبستگی ملی و وحدت قومی، ساماندهی پیروان ادیان برای انطباق با سوسیالیسم و همکاری و خدمت به اجرای اصلاحات و پیشبرد آن برای سازندگی کشور، کمک به گروه‌های مذهبی که نیاز به مساعدت و همکاری دولت دارند، آموزش و مدیریت پرسنل شاغل در ادارات تحت پوشش، هدایت [[اداره کل امور ادیان چین|ادارت امور ادیان]] فعال در استان‌ها و شهرها و شهرستان‌ها، کمک به حل مشکلات آنها، هدایت و حمایت از برقراری ارتباط میان آنها با هم‌کیشان خود در کشورهای دیگر، به ویژه [[هنگ کنگ]]، ماکائو و [[تایوان]]، بخشی از مسئولیت‌ها و اختیارات این اداره کل به‌شمار می‌آید. همچنین، این [[اداره کل امور ادیان چین|اداره‌ی کل]] به عنوان واسطه‌ی میان دولت و پیروان ادیان، دیدگاه‌ها و خواسته‌های پیروان مذاهب را به دولت منتقل و بر اجرای سیاست‌های دولت نظارت می‌کند<ref>China Encyclopedia. 2008</ref>. | |||
[[پرونده:جیانگ زِمین رییس جمهور سابق چین.jpg|بندانگشتی|جیانگ زِمین رییس جمهور سابق [[چین]]]] | [[پرونده:جیانگ زِمین رییس جمهور سابق چین.jpg|بندانگشتی|جیانگ زِمین رییس جمهور سابق [[چین]]]] | ||
جیانگ زِمین رییس جمهور سابق [[چین]] در سال 2001، در کنفرانسی پیرامون ادیان گفته:<blockquote>«هدف از تأسیس اداره‌ی کل امور ادیان، حمایت از فعالیت‌های قانونی و جلوگیری و ممانعت از فعالیت‌های غیرقانونی به نام دین، مقاومت در مقابل مداخله‌ی بیگانگان در امور مذهبی و متوقف ساختن ارتکاب جرایم به نام مذهب است.»</blockquote>این [[اداره کل امور ادیان چین|اداره ی کل]]، علیرغم قدرت بالایی که در خصوص مسایل مربوط به ادیان دارد، هیچگاه به‌صورت مستقیم و آشکار وارد عمل نمی‌شود و سیاست‌ها و کنترل و نظارت را از طریق پنج انجمن دینی وابسته به شرح زیر به مورد اجرا می‌گذارد: | جیانگ زِمین رییس جمهور سابق [[چین]] در سال 2001، در کنفرانسی پیرامون ادیان گفته:<blockquote>«هدف از تأسیس اداره‌ی کل امور ادیان، حمایت از فعالیت‌های قانونی و جلوگیری و ممانعت از فعالیت‌های غیرقانونی به نام دین، مقاومت در مقابل مداخله‌ی بیگانگان در امور مذهبی و متوقف ساختن ارتکاب جرایم به نام مذهب است.»</blockquote>این [[اداره کل امور ادیان چین|اداره ی کل]]، علیرغم قدرت بالایی که در خصوص مسایل مربوط به ادیان دارد، هیچگاه به‌صورت مستقیم و آشکار وارد عمل نمی‌شود و سیاست‌ها و کنترل و نظارت را از طریق پنج انجمن دینی وابسته به شرح زیر به مورد اجرا می‌گذارد: | ||
| خط ۱۹: | خط ۱۷: | ||
انتشار هرگونه مطلب، کتاب، مجله، اطلاعیه و انجام هرگونه سخنرانی در اماکن مذهبی، راه اندازی و اداره‌ی هرنوع مؤسسه‌ی آموزشی دینی بدون دریافت مجوز از [[اداره کل امور ادیان چین|این اداره‌ی کل]] ممنوع و با متخلفان به شدت برخورد قانونی خواهد شد. همچنین هرگونه ارتباط و اخذ کمک مالی از خارجی‌ها برای انجام فعالیت‌های دینی از نظر قانونی ممنوع و خارجی‌ها مجاز به تأسیس مراکز عبادی و یا آموزشی دینی نیستند<ref>The empty Cross: the false Doctrine of Chinese official Church. The voice of the martyrs, 2008</ref>. | انتشار هرگونه مطلب، کتاب، مجله، اطلاعیه و انجام هرگونه سخنرانی در اماکن مذهبی، راه اندازی و اداره‌ی هرنوع مؤسسه‌ی آموزشی دینی بدون دریافت مجوز از [[اداره کل امور ادیان چین|این اداره‌ی کل]] ممنوع و با متخلفان به شدت برخورد قانونی خواهد شد. همچنین هرگونه ارتباط و اخذ کمک مالی از خارجی‌ها برای انجام فعالیت‌های دینی از نظر قانونی ممنوع و خارجی‌ها مجاز به تأسیس مراکز عبادی و یا آموزشی دینی نیستند<ref>The empty Cross: the false Doctrine of Chinese official Church. The voice of the martyrs, 2008</ref>. | ||
شعبه‌هایی از [[اداره کل امور ادیان چین|این اداره‌ی کل]] در مراکز استان‌ها، شهرها و شهرستان‌ها، به ویژه مناطق حساس دایر است و بر فعالیت پیروان مذاهب با شدت تمام نظارت و کنترل می‌کنند. هرچه این ادارات از مرکز دورتر باشند، سخت‌گیری آنها بیشتر است و گاهی حتی فراتر از قانون اعمال سلیقه می‌کنند. از نظر اجرایی در [[اداره کل امور ادیان چین|این اداره‌ی کل]] بروکراسی کامل حاکم و بدون اخذ مجوز از مقامات بالا، هیچ کاری از پیش نمی‌رود<ref>Encyclopedia of Contemporary Chinese Culture,2005</ref><ref>سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ [[چین]]. | شعبه‌هایی از [[اداره کل امور ادیان چین|این اداره‌ی کل]] در مراکز استان‌ها، شهرها و شهرستان‌ها، به ویژه مناطق حساس دایر است و بر فعالیت پیروان مذاهب با شدت تمام نظارت و کنترل می‌کنند. هرچه این ادارات از مرکز دورتر باشند، سخت‌گیری آنها بیشتر است و گاهی حتی فراتر از قانون اعمال سلیقه می‌کنند. از نظر اجرایی در [[اداره کل امور ادیان چین|این اداره‌ی کل]] بروکراسی کامل حاکم و بدون اخذ مجوز از مقامات بالا، هیچ کاری از پیش نمی‌رود<ref>Encyclopedia of Contemporary Chinese Culture,2005</ref><ref>سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ [[چین]]. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی.</ref>. | ||
== نیز نگاه کنید به == | |||
* [[سیاست های مذهبی دولت چین]] | |||
==کتابشناسی== | ==کتابشناسی== | ||
<references /> | <references /> | ||
نسخهٔ ۱۸ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۲:۰۷
اداره کل امور ادیان یک واحد دولتی زیر نظر شورای دولت چین است که از جانب این شورا مسئولیت هدایت، نظارت، کنترل، تهیه و تدوین مقررات و سیاست‌های اجرایی لازم در خصوص ادیان در چارچوب سیاست‌های کلی حزب و دولت برای ادیان و پیروان مذاهب را دارد. رسیدگی به امور مذهبی، حفاظت از آزادی اعتقادات شهروندان در چارچوب قوانین، صدور مجوز برای فعالیت اماکن و مراکز فرهنگی-آموزشی و هرگونه فعالیت دینی توسط پیروان مذاهب رسمی، انجام تحقیق و پژوهش پیرامون ادیان و کاربردهای اجتماعی آن، مدیریت و ارایه‌ی خدمات، کمک به توسعه‌ی فعالیت‌های دینی، برخورد با فعالیت‌های غیرقانونی پیروان متخلف ادیان، حمایت و کنترل و آموزش پرسنل شاغل در مؤسسات، مراکز عبادی و آموزشی ادیان و مذاهب برای بهتر اداره کردن نهادهای دینی، بالابردن روحیه‌ی میهن پرستی در میان شهروندان مذهبی، ایجاد و تقویت همبستگی ملی و وحدت قومی، ساماندهی پیروان ادیان برای انطباق با سوسیالیسم و همکاری و خدمت به اجرای اصلاحات و پیشبرد آن برای سازندگی کشور، کمک به گروه‌های مذهبی که نیاز به مساعدت و همکاری دولت دارند، آموزش و مدیریت پرسنل شاغل در ادارات تحت پوشش، هدایت ادارت امور ادیان فعال در استان‌ها و شهرها و شهرستان‌ها، کمک به حل مشکلات آنها، هدایت و حمایت از برقراری ارتباط میان آنها با هم‌کیشان خود در کشورهای دیگر، به ویژه هنگ کنگ، ماکائو و تایوان، بخشی از مسئولیت‌ها و اختیارات این اداره کل به‌شمار می‌آید. همچنین، این اداره‌ی کل به عنوان واسطه‌ی میان دولت و پیروان ادیان، دیدگاه‌ها و خواسته‌های پیروان مذاهب را به دولت منتقل و بر اجرای سیاست‌های دولت نظارت می‌کند[۱].
جیانگ زِمین رییس جمهور سابق چین در سال 2001، در کنفرانسی پیرامون ادیان گفته:
«هدف از تأسیس اداره‌ی کل امور ادیان، حمایت از فعالیت‌های قانونی و جلوگیری و ممانعت از فعالیت‌های غیرقانونی به نام دین، مقاومت در مقابل مداخله‌ی بیگانگان در امور مذهبی و متوقف ساختن ارتکاب جرایم به نام مذهب است.»
این اداره ی کل، علیرغم قدرت بالایی که در خصوص مسایل مربوط به ادیان دارد، هیچگاه به‌صورت مستقیم و آشکار وارد عمل نمی‌شود و سیاست‌ها و کنترل و نظارت را از طریق پنج انجمن دینی وابسته به شرح زیر به مورد اجرا می‌گذارد:
1- انجمن بوداییان چین(تأسیس 3 ژوئن 1953)؛
2- انجمن تائوئیست های چین(تأسیس ماه آوریل 1957)؛
3- انجمن اسلامی چین(تأسیس 11 ماه می 1953)،
4- انجمن میهن پرستان کاتولیک چین(تأسیس ژوئیه 1957) و
5- انجمن کلیسای میهن پرستان خود اتکا(خود مدیریت، خود اتکا از نظر مالی و خود اتکا در تبلیغ)[۱].
انتشار هرگونه مطلب، کتاب، مجله، اطلاعیه و انجام هرگونه سخنرانی در اماکن مذهبی، راه اندازی و اداره‌ی هرنوع مؤسسه‌ی آموزشی دینی بدون دریافت مجوز از این اداره‌ی کل ممنوع و با متخلفان به شدت برخورد قانونی خواهد شد. همچنین هرگونه ارتباط و اخذ کمک مالی از خارجی‌ها برای انجام فعالیت‌های دینی از نظر قانونی ممنوع و خارجی‌ها مجاز به تأسیس مراکز عبادی و یا آموزشی دینی نیستند[۲].
شعبه‌هایی از این اداره‌ی کل در مراکز استان‌ها، شهرها و شهرستان‌ها، به ویژه مناطق حساس دایر است و بر فعالیت پیروان مذاهب با شدت تمام نظارت و کنترل می‌کنند. هرچه این ادارات از مرکز دورتر باشند، سخت‌گیری آنها بیشتر است و گاهی حتی فراتر از قانون اعمال سلیقه می‌کنند. از نظر اجرایی در این اداره‌ی کل بروکراسی کامل حاکم و بدون اخذ مجوز از مقامات بالا، هیچ کاری از پیش نمی‌رود[۳][۴].