پیشینه ی روابط اقتصادی ایران و چین: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه ملل
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳: خط ۳:


=== پیشینه­‌ی روابط اقتصادی ===
=== پیشینه­‌ی روابط اقتصادی ===
در این رابطه می‌توان «جاده­‌ی ابریشم» را از جمله نمادهای تاریخی این همکاری‌ها به ویژه در بعد اقتصادی دانست. از دیر زمان، دو کشور ایران و [[چین]] تحت عنوان امپراتوری ­های فارس و [[چین]]، با یکدیگر ارتباطات گسترده­‌ای داشته و کالاهای تجاری دو کشور زینت بخش بازارهای یکدیگر بوده است. اگرچه روی كار آمدن كمونیست ها در كشور [[چین]] در سال 1949، موجبات قطع روابط رسمی سیاسی و اقتصادی بین دو کشور تا سال1971را فراهم کرده بود، ولی این روابط در زمینه­‌ی سیاسی در اوایل دهه­ ی 1980، و در زمینه­ ی اقتصادی، به ویژه پس از پایان جنگ تحمیلی هشت ساله ­ی عراق علیه ایران، و رویگردانی غرب از [[چین]] به خاطر حوادث میدان تیَن آن­مِن در سال1989، با قدرت تمام و با هدف بازسازی خرابی­ های جنگ و رشد و توسعه­ ی اقتصادی کشور [[چین]]، تجدید شد و به تدریج روابط اقتصادی نقش تعیین کننده­­ای در ارتقای سطح مناسبات سیاسی ایفا نموده و میزان همکاری­ های دو جانبه در سطح دو جانبه، منطقه‌ای و بین المللی را متحول کرد.<ref>سابقی، علی محمد (1392). «جامعه و فرهنگ چین»، تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، جلد سوم، ص 1369.</ref>
در این رابطه می‌توان [[نقش جاده ی ابریشم در مبادلات فرهنگی ایران و چین|«جاده­‌ی ابریشم»]] را از جمله نمادهای تاریخی این همکاری‌ها به ویژه در بعد اقتصادی دانست. از دیر زمان، دو کشور ایران و [[چین]] تحت عنوان امپراتوری ­های فارس و [[چین]]، با یکدیگر ارتباطات گسترده­‌ای داشته و کالاهای تجاری دو کشور زینت بخش بازارهای یکدیگر بوده است. اگرچه روی كار آمدن [[حزب کمونیست و احیای هویت ملی چین|كمونیست ها]] در [[چین|كشور چین]] در سال 1949، موجبات قطع روابط رسمی سیاسی و اقتصادی بین دو کشور تا سال1971را فراهم کرده بود، ولی این روابط در زمینه­‌ی سیاسی در اوایل دهه­ ی 1980، و در زمینه­ ی اقتصادی، به ویژه پس از پایان [https://wikiazadegan.com/ جنگ تحمیلی هشت ساله ­ی عراق علیه ایران]، و رویگردانی غرب از [[چین]] به خاطر حوادث میدان تیَن آن­مِن در سال1989، با قدرت تمام و با هدف بازسازی خرابی­ های جنگ و رشد و توسعه­ ی اقتصادی [[چین|کشور چین]]، تجدید شد و به تدریج [[روابط اقتصادی ایران و چین|روابط اقتصادی]] نقش تعیین کننده­­ای در ارتقای سطح مناسبات سیاسی ایفا نموده و میزان همکاری­ های دو جانبه در سطح دو جانبه، منطقه‌ای و بین المللی را متحول کرد.<ref>سابقی، علی محمد (1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، جلد سوم، ص 1369.</ref>


== نیز نگاه کنید به ==
== نیز نگاه کنید به ==
خط ۹: خط ۹:
* [[روابط اقتصادی و تجاری ایران و چین]]
* [[روابط اقتصادی و تجاری ایران و چین]]
* [[روابط اقتصادی ایران و چین]]
* [[روابط اقتصادی ایران و چین]]
* [[آغاز همکاری های گسترده ی اقتصادی ایران و چین]]
* [[زمینه های همکاری های اقتصادی میان ایران و چین]]


== کتابشناسی ==
== کتابشناسی ==

نسخهٔ ‏۱۰ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۲۱:۱۵

قرارداد ایران و چین یکصد سال پیش

ایران به عنوان کشوری آسیایی با برخورداری از موقعیت ژئوپولتیک در منطقه، ناگزیر به داشتن روابط مناسب با کشورهای همسایه و قدرت‌های آسیایی است. با نگاهی گذرا به تاریخ روابط ایران با کشورهای آسیایی می‌توان دریافت که همواره روابط با این کشورها در ابعاد مختلف و در سطح مناسبی برقرار بوده است، هر چند در مقاطعی با توجه به شرایط و تحولات سیاسی منطقه، این روابط شاهد فراز و نشیب‌هایی نیز بوده است.

پیشینه­‌ی روابط اقتصادی

در این رابطه می‌توان «جاده­‌ی ابریشم» را از جمله نمادهای تاریخی این همکاری‌ها به ویژه در بعد اقتصادی دانست. از دیر زمان، دو کشور ایران و چین تحت عنوان امپراتوری ­های فارس و چین، با یکدیگر ارتباطات گسترده­‌ای داشته و کالاهای تجاری دو کشور زینت بخش بازارهای یکدیگر بوده است. اگرچه روی كار آمدن كمونیست ها در كشور چین در سال 1949، موجبات قطع روابط رسمی سیاسی و اقتصادی بین دو کشور تا سال1971را فراهم کرده بود، ولی این روابط در زمینه­‌ی سیاسی در اوایل دهه­ ی 1980، و در زمینه­ ی اقتصادی، به ویژه پس از پایان جنگ تحمیلی هشت ساله ­ی عراق علیه ایران، و رویگردانی غرب از چین به خاطر حوادث میدان تیَن آن­مِن در سال1989، با قدرت تمام و با هدف بازسازی خرابی­ های جنگ و رشد و توسعه­ ی اقتصادی کشور چین، تجدید شد و به تدریج روابط اقتصادی نقش تعیین کننده­­ای در ارتقای سطح مناسبات سیاسی ایفا نموده و میزان همکاری­ های دو جانبه در سطح دو جانبه، منطقه‌ای و بین المللی را متحول کرد.[۱]

نیز نگاه کنید به

کتابشناسی

  1. سابقی، علی محمد (1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، جلد سوم، ص 1369.