بهداشت و سلامت لبنان: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:بهداشت لبنان.jpg|بندانگشتی|بهداشت لبنان]] | [[پرونده:بهداشت لبنان.jpg|بندانگشتی|[[بهداشت و سلامت لبنان|بهداشت لبنان]]]]به دلیل ضعف و عدم ایفای نقش مؤثر دولت در ارائه [[بهداشت و سلامت لبنان|خدمات بهداشتی و درمانی]]، بیشترین امکانات و خدمات در این بخش توسط بخش خصوصی ارائه می‌شود و دولت عمدتاً با حمایت از صندوق‌ها و مؤسسات بیمه از اقشار کم درآمد حمایت می‌کند. هر چند صندوق‌های بیمه تا حدود 80% از هزینه‌های درمان را به افراد تحت پوشش پرداخت می‌کنند، اما مسئله آن است که حدود 55% شهروندان لبنانی از پوشش بیمه‌ای برخوردار نیستند.<ref name=":2">برنامج الأمم المتحدة الإنمائي لبنان. (2009). التقرير الوطني للتمية البشرية في لبنان (2008-2009). ص. ۱۴۱.</ref> با توجه به هزینه‌های بالای [https://wikimelal.ir/%D8%A8%D9%87%D8%AF%D8%A7%D8%B4%D8%AA%20%D9%88%20%D8%B3%D9%84%D8%A7%D9%85%D8%AA%20%D9%84%D8%A8%D9%86%D8%A7%D9%86 بهداشت و درمان] در این کشور که بالاتر از سطح متوسط جهانی است، مشکلات فراوانی در این حوزه فراروی اکثر مردم به ویژه اقشار کم‌درآمد و فقیر قرار دارد. بررسی‌های مشترک وزارت امور اجتماعی و برنامه توسعه [https://www.un.org/ سازمان ملل متحد] در سال 2008 نشان می‌دهد که تنها 16% از اقشار بسیار فقیر که 8% جمعیت [[لبنان]] را تشکیل می‌دهند، تحت پوشش بیمه درمانی قرار دارند. همچنین 25% از اقشار به نسبت فقیر که میان دو خط پایین و بالای فقر قرار دارند، از بیمه‌های درمانی بهره‌مندند.<ref name=":2" /> | ||
به دلیل ضعف و عدم ایفای نقش مؤثر دولت در ارائه خدمات بهداشتی و | |||
مشکلات بهداشتی و درمانی اقشار | مشکلات بهداشتی و درمانی اقشار کم‌درآمد و فقیر سبب گشته است تا برخی نهادها و سازمان‌های غیردولتی و نیز احزاب سیاسی، بخشی از این مشکلات را از طریق حمایت‌های بیمه‌ای برطرف نمایند.<ref>برنامج الأمم المتحدة الإنمائي لبنان. (2009). التقرير الوطني للتمية البشرية في لبنان (2008-2009). ص. ۱۱۷.</ref> | ||
به استناد آمارهای سازمان بهداشت | به استناد آمارهای [https://www.who.int/ سازمان بهداشت جهانی]، سهم بخش [[بهداشت و سلامت لبنان|بهداشت و درمان]] این کشور از تولید ناخالص ملی 1/8%و هزینه سرانه سلامت به ازای هر فرد لبنانی مقیم، 1054 دلار است.<ref>برگرفته از (2009): https://www.who.int</ref><ref>صدر هاشمی، سید محمد (1330). جامعه و فرهنگ لبنان. تهران: موسسه فرهنگی،هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، ص 117_118.</ref> | ||
== نیز نگاه کنید به == | == نیز نگاه کنید به == | ||
نسخهٔ ۵ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۸:۴۱
به دلیل ضعف و عدم ایفای نقش مؤثر دولت در ارائه خدمات بهداشتی و درمانی، بیشترین امکانات و خدمات در این بخش توسط بخش خصوصی ارائه می‌شود و دولت عمدتاً با حمایت از صندوق‌ها و مؤسسات بیمه از اقشار کم درآمد حمایت می‌کند. هر چند صندوق‌های بیمه تا حدود 80% از هزینه‌های درمان را به افراد تحت پوشش پرداخت می‌کنند، اما مسئله آن است که حدود 55% شهروندان لبنانی از پوشش بیمه‌ای برخوردار نیستند.[۱] با توجه به هزینه‌های بالای بهداشت و درمان در این کشور که بالاتر از سطح متوسط جهانی است، مشکلات فراوانی در این حوزه فراروی اکثر مردم به ویژه اقشار کم‌درآمد و فقیر قرار دارد. بررسی‌های مشترک وزارت امور اجتماعی و برنامه توسعه سازمان ملل متحد در سال 2008 نشان می‌دهد که تنها 16% از اقشار بسیار فقیر که 8% جمعیت لبنان را تشکیل می‌دهند، تحت پوشش بیمه درمانی قرار دارند. همچنین 25% از اقشار به نسبت فقیر که میان دو خط پایین و بالای فقر قرار دارند، از بیمه‌های درمانی بهره‌مندند.[۱]
مشکلات بهداشتی و درمانی اقشار کم‌درآمد و فقیر سبب گشته است تا برخی نهادها و سازمان‌های غیردولتی و نیز احزاب سیاسی، بخشی از این مشکلات را از طریق حمایت‌های بیمه‌ای برطرف نمایند.[۲]
به استناد آمارهای سازمان بهداشت جهانی، سهم بخش بهداشت و درمان این کشور از تولید ناخالص ملی 1/8%و هزینه سرانه سلامت به ازای هر فرد لبنانی مقیم، 1054 دلار است.[۳][۴]
نیز نگاه کنید به
کتابشناسی
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ برنامج الأمم المتحدة الإنمائي لبنان. (2009). التقرير الوطني للتمية البشرية في لبنان (2008-2009). ص. ۱۴۱.
- ↑ برنامج الأمم المتحدة الإنمائي لبنان. (2009). التقرير الوطني للتمية البشرية في لبنان (2008-2009). ص. ۱۱۷.
- ↑ برگرفته از (2009): https://www.who.int
- ↑ صدر هاشمی، سید محمد (1330). جامعه و فرهنگ لبنان. تهران: موسسه فرهنگی،هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، ص 117_118.