زنان سیاستمدار معاصر چین: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه ملل
(صفحه‌ای تازه حاوی « == زنان سیاستمدار معاصر چین == در طول تاریخ چین، علی­رغم این­که به­صورت سنتی و فرهنگی جامعه­ی زنان در مقایسه با مردان از اعتبار و جایگاه مناسبی برخوردار نبوده­اند، ولی در هر عصری زنانی زندگی می­کردند که در مقام و موقعیت­های مختلف خدمات ارزنده...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:


== زنان سیاستمدار معاصر چین ==
== زنان سیاستمدار معاصر چین ==
در طول تاریخ چین، علی­رغم این­که به­صورت سنتی و فرهنگی جامعه­ی زنان در مقایسه با مردان از اعتبار و جایگاه مناسبی برخوردار نبوده­اند، ولی در هر عصری زنانی زندگی می­کردند که در مقام و موقعیت­های مختلف خدمات ارزنده­ای برای پیشرفت فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و حتی نظامی این کشور ارایه کرده­اند. این رویه در دوران معاصر، به ویژه پس از روی کارآمدن حزب کمونیست، نیز ادامه یافته و با اعلام برابری حقوقی زن و مرد، زمینه برای ارتقای جایگاه زنان در عرصه­های مختلف سیاسی-اجتماعی فراهم آمد که مشخصات برخی از این زنان برجسته به شرح زیر است:  
در طول تاریخ چین، علی­رغم این­که به‌­صورت سنتی و فرهنگی جامعه­‌ی زنان در مقایسه با مردان از اعتبار و جایگاه مناسبی برخوردار نبوده­‌اند، ولی در هر عصری زنانی زندگی می­‌کردند که در مقام و موقعیت­‌‌های مختلف خدمات ارزنده‌­ای برای پیشرفت فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و حتی نظامی این کشور ارایه کرده‌­اند. این رویه در دوران معاصر، به ویژه پس از روی کارآمدن حزب کمونیست، نیز ادامه یافته و با اعلام برابری حقوقی زن و مرد، زمینه برای ارتقای جایگاه زنان در عرصه­‌های مختلف سیاسی-اجتماعی فراهم آمد که مشخصات برخی از این زنان برجسته به شرح زیر است:  


'''سونگ چینگ­لینگ'''
'''سونگ چینگ­لینگ'''


سونگ چینگ­لینگ[1]( 1893تا 1981)، سیاستمدار، فعال اجتماعی و یکی از رهبران مهم جمهوری خلق چین بود. وی در سال1913میلادی از دانشگاه ایالت جورجیای آمریکا فارغ­التحصیل و در سال 1915 با دکتر سون یات­سِن ازدواج کرد. او در سال1925، و پس از درگذشت سون یات سِن، هم­چنان بر سیاست حفظ ارتباط با روسیه، حزب کمونیست و کمک به دهقانان و کارگران پایبند بود. در سال­های1927 و 1929، به عنوان رییس افتخاری اجلاس اتحادیه­ی مبارزه با امپریالیسم بین­المللی انتخاب و به یکی از رهبران عمده­ی کمیته­ی مبارزه با فاشیسم جهان تبدیل شد. وی در سال1931 به چین باز گشت و به امور رفاهی اجتماعی پرداخت و در مبارزه علیه ژاپن و نجات کشور چین فعالانه مشارکت کرد و دولت ملی حزب«کومین تانگ» را به خاطر تسلیم شدن در مقابل ژاپن مورد انتقاد قرار داد. در پایان سال1932، وی «اتحادیه­ی تضمین حقوق دموکراتیک چین» را تشکیل و در سال 1933، به عنوان رییس شعبه­ی اتحادیه­ی ضد امپریالیسم و ضد جنگ خاوردور در چین انتخاب شد. خانم سونگ پس از آغاز جنگ مقاومت ضد ژاپنی در چین، در هنگ­کنگ«اتحادیه­ی دفاع از چین» را تشکیل و با جمع آوری کمک­های دارویی و جنسی از مقابله­ی مردم چین در برابر ژاپن حمایت کرد. پس از پیروزی چین در برابر ژاپن در سپتامبر سال 1945، وی مردم آمریکا را به مخالفت از حمایت دولت آمریکا از جنگ داخلی«چیانگ کای­شِک» دعوت کرد. وی هم­چنین، با تأسیس«صندوق رفاه اجتماعی چین» به امور رفاهی زنان و کودکان پرداخت. پس از تأسیس جمهوری خلق چین وی به­عنوان معاون دولت مرکزی انتخاب و بعدها به سمت معاون رییس جمهوری، نایب رییس کمیته­ی دایمی مجلس ملی نمایندگان خلق، رییس افتخاری فدارسیون زنان و رییس کمیته­ی دفاع از کودکان خلق چین منصوب شد. در سال1950 میلادی، او در نخستین اجلاس کنفرانس مشورت سیاسی خلق چین سخنرانی و به عنوان کمیسر کمیسیون صلح جهانی انتخاب شد. در سال 1951 میلادی جایزه­ی«توسعه­ی صلح جهان» را کسب و در سال 1952 میلادی، به­عنوان رییس کمیته­ی ارتباطات صلح در آسیا و اقیانوسیه انتخاب شد.
سونگ چینگ­لینگ(Soong Qing Ling)( 1893تا 1981)، سیاستمدار، فعال اجتماعی و یکی از رهبران مهم جمهوری خلق [[چین]] بود. وی در سال1913میلادی از دانشگاه ایالت جورجیای آمریکا فارغ‌­التحصیل و در سال 1915 با دکتر سون یات­سِن ازدواج کرد. او در سال1925، و پس از درگذشت سون یاتسِن، هم­چنان بر سیاست حفظ ارتباط با روسیه، حزب کمونیست و کمک به دهقانان و کارگران پایبند بود. در سال­های1927 و 1929، به عنوان رییس افتخاری اجلاس اتحادیه‌­ی مبارزه با امپریالیسم بین­‌المللی انتخاب و به یکی از رهبران عمده­‌ی کمیته­‌ی مبارزه با فاشیسم جهان تبدیل شد. وی در سال1931 به چین بازگشت و به امور رفاهی اجتماعی پرداخت و در مبارزه علیه ژاپن و نجات کشور چین فعالانه مشارکت کرد و دولت ملی حزب«کومین تانگ» را به خاطر تسلیم شدن در مقابل ژاپن مورد انتقاد قرار داد. در پایان سال1932، وی «اتحادیه‌­ی تضمین حقوق دموکراتیک چین» را تشکیل و در سال 1933، به عنوان رییس شعبه­‌ی اتحادیه‌­ی ضد امپریالیسم و ضد جنگ خاور دور در چین انتخاب شد. خانم سونگ پس از آغاز جنگ مقاومت ضد ژاپنی در چین، در هنگ­ کنگ«اتحادیه­‌ی دفاع از چین» را تشکیل و با جمع آوری کمک‌­های دارویی و جنسی از مقابله­‌ی مردم چین در برابر ژاپن حمایت کرد. پس از پیروزی چین در برابر ژاپن در سپتامبر سال 1945، وی مردم آمریکا را به مخالفت از حمایت دولت آمریکا از جنگ داخلی«چیانگ کای­شِک» دعوت کرد. وی هم­چنین، با تأسیس«صندوق رفاه اجتماعی چین» به امور رفاهی زنان و کودکان پرداخت. پس از تأسیس [[جمهوری خلق چین]] وی به­ عنوان معاون دولت مرکزی انتخاب و بعدها به سمت معاون رییس جمهوری، نایب رییس کمیته­‌ی دایمی مجلس ملی نمایندگان خلق، رییس افتخاری فدارسیون زنان و رییس کمیته­‌ی دفاع از کودکان خلق چین منصوب شد. در سال1950 میلادی، او در نخستین اجلاس کنفرانس مشورت سیاسی خلق چین سخنرانی و به عنوان کمیسر کمیسیون صلح جهانی انتخاب شد. در سال 1951 میلادی جایزه­‌ی«توسعه‌­ی صلح جهان» را کسب و در سال 1952 میلادی، به ­عنوان رییس کمیته­‌ی ارتباطات صلح در آسیا و اقیانوسیه انتخاب شد.


'''چای­چانگ'''
'''چای­ چانگ'''


چای­چانگ[2](1900-1990)، نایب رییس چهارمین وپنجمین کمیته­ی دایمی مجلس ملی نمایندگان خلق چین بود. وی یکی از پیروان واقعی انقلاب پرولتاریا، پیش­آهنگ و رهبر برجسته­ی فعالیت زنان چین، شخصیت فعالیت زنان ترقیخواه در صحنه­ی بین المللی بود. وی در اوایل عمر خود برای تحصیل به فرانسه رفته و در سال 1932میلادی، به حزب کمونیست چین پیوست و در اکتبر سال1934، در راهپیمایی بزرگ حضور داشت. پس از تأسیس جمهوری خلق چین در سال 1949میلادی، وی به افتخار ریاست نخستین، دومین و سومین کنگره­ی فدراسیون سراسری زنان چین نایل شد. وی عضو هشتمین کمیته­ی مرکزی، و نهمین، دهمین و یازدهمین دوره­ی کمیته­ی مرکزی حزب کمونیست چین و هم­چنین، عضو نخستین، دومین و سومین دور کمیته­ی دایمی مجلس ملی نمایندگان خلق و نایب رییس چهارمین و پنجمین دوره­ی کمیته دایمی مجلس ملی نمایندگان خلق چین بود.
چای­ چانگ[(Cay Chang)(1900-1990)، نایب رییس چهارمین وپنجمین کمیته­‌ی دایمی مجلس ملی نمایندگان خلق چین بود. وی یکی از پیروان واقعی انقلاب پرولتاریا، پیش‌­آهنگ و رهبر برجسته­‌ی فعالیت زنان چین، شخصیت فعالیت زنان ترقی خواه در صحنه­‌ی بین المللی بود. وی در اوایل عمر خود برای تحصیل به فرانسه رفته و در سال 1932میلادی، به حزب کمونیست چین پیوست و در اکتبر سال1934، در راهپیمایی بزرگ حضور داشت. پس از تأسیس جمهوری خلق چین در سال 1949میلادی، وی به افتخار ریاست نخستین، دومین و سومین کنگره‌­ی [[فدراسیون سراسری زنان چین]] نایل شد. وی عضو هشتمین کمیته‌­ی مرکزی، و نهمین، دهمین و یازدهمین دوره‌­ی کمیته­‌ی مرکزی حزب کمونیست چین و هم­چنین، عضو نخستین، دومین و سومین دور کمیته­‌ی دایمی مجلس ملی نمایندگان خلق و نایب رییس چهارمین و پنجمین دوره­‌ی کمیته دایمی مجلس ملی نمایندگان خلق چین بود.


'''دِنگ اینگ­چائو'''  
'''دِنگ اینگ­ چائو'''  


دِنگ اینگ­چائو[3](1904 -1992میلادی)، انقلابی و سیاستمدار فعال پرولتاریا، و پیش­آهنگ فعالیت زنان چین بود. وی در سال 1919میلادی، در جنبش ضد امپریالیستی و ضد فئودالی چهارم ماه مه شرکت کرد و باتفاق «چوئِن­لای» نهضت میهن پرستی دانشجویان شهر«تیَن­جین» را رهبری و در سال 1925میلادی، با چوئِن­لای  ازدواج کرد. وی نیز در راهپیمایی بزرگ حضور داشت. دِنگ اینگ چائو، کمیسر کنفرانس بین المللی ضد تجاوز چین نیز بود. پس از تأسیس جمهوری خلق چین، وی به سمت­های نایب رئیس و معاون دبیر گروه حزبی اولین، دومین، و سومین دوره­ی فدراسیون زنان و رییس افتخاری چهارمین دوره­ی این سازمان، نایب رییس کمیته­ی خلقی دفاع از کودکان، رییس افتخاری انجمن دوستی با کشورهای خارجی منصوب شد. وی هم­چنین، ریاست هشتمین تا دوازدهمین دوره­ی کمیته­ی مرکزی حزب کمونیست چین، عضویت دفتر سیاسی یازدهمین و دوازدهمین دوره­ی کمیته­ی مرکزی حزب کمونیست چین، دبیر دوم کمیته­ی بازرسی انضباطی مرکزی، عضویت اولین تا سومین دوره­ی کمیته­ی دایمی مجلس ملی نمایندگان خلق چین، نایب رئیس چهارمین و پنجمین دوره­ی کمیته­ی دایمی مجلس ملی نمایندگان خلق چین، عضو اولین دوره­ی کمیته­ی دائمی کنفرانس مشورت سیاسی خلق چین و ریاست ششمین دوره­ی کنفرانس مشورت سیاسی خلق چین را بر عهده داشت.  
دِنگ اینگ­ چائو(Deng Yingchao)(1904 -1992میلادی)، انقلابی و سیاستمدار فعال پرولتاریا، و پیش‌­آهنگ فعالیت زنان چین بود. وی در سال 1919میلادی، در جنبش ضد امپریالیستی و ضد فئودالی چهارم ماه مه شرکت کرد و باتفاق «چوئِن­لای» نهضت میهن پرستی دانشجویان شهر«تیَن­جین» را رهبری و در سال 1925میلادی، با چوئِن­لای  ازدواج کرد. وی نیز در راهپیمایی بزرگ حضور داشت. دِنگ اینگ چائو، کمیسر کنفرانس بین المللی ضد تجاوز چین نیز بود. پس از تأسیس جمهوری خلق چین، وی به سمت­‌های نایب رئیس و معاون دبیر گروه حزبی اولین، دومین، و سومین دوره‌­ی فدراسیون زنان و رییس افتخاری چهارمین دوره­‌ی این سازمان، نایب رییس کمیته‌­ی خلقی دفاع از کودکان، رییس افتخاری انجمن دوستی با کشورهای خارجی منصوب شد. وی هم­چنین، ریاست هشتمین تا دوازدهمین دوره‌­ی کمیته‌­ی مرکزی حزب کمونیست چین، عضویت دفتر سیاسی یازدهمین و دوازدهمین دوره­‌ی کمیته­‌ی مرکزی حزب کمونیست چین، دبیر دوم کمیته­‌ی بازرسی انضباطی مرکزی، عضویت اولین تا سومین دوره­‌ی کمیته­‌ی دایمی مجلس ملی نمایندگان خلق چین، نایب رئیس چهارمین و پنجمین دوره­‌ی کمیته‌­ی دایمی مجلس ملی نمایندگان خلق چین، عضو اولین دوره­‌ی کمیته­‌ی دائمی کنفرانس مشورت سیاسی خلق چین و ریاست ششمین دوره­‌ی کنفرانس مشورت سیاسی خلق چین را بر عهده داشت.  


'''شی­لیانگ'''  
'''شی ­لیانگ'''  


شی­لیانگ[4](1900 تا 1985میلادی)، نایب رییس پنجمین و ششمین دوره­ی کمیته­ی دایمی مجلس ملی نمایندگان خلق چین، نایب رییس پنجمین دوره­ی کنفرانس مشورت سیاسی خلق چین، و نخستین وزیر دادگستری دولت مرکزی جمهوری خلق چین بود. وی یکی از پیش­آهنگان و رهبران نهضت زنان چین، سیاستمدار و وکیلی برجسته بود که در سال1931میلادی، به وکالت رسیده بود. او در سال1936میلادی، به خاطر رهبری جنبش مبارزه با ژاپن و نجات ملی، توسط دولت ملی حزب«کومین­تانگ» دستگیر شد. وی پس از تأسیس جمهوری خلق چین، به­عنوان نخستین وزیر دادگستری و عضو کمیته­ی سیاسی و حقوقی شورای دولتی منصوب شد. وی سپس، از نخستین تا ششمین دوره­ی مجلس ملی نمایندگان خلق چین، به نمایندگی برگزیده شد و عضویت دایمی دومین تا چهارمین دوره­ی مجلس ملی نمایندگان خلق چین، عضویت دایمی پنجمین دوره­ی مجلس ملی نمایندگان خلق چین و نایب رییس کمیته­ی حقوقی قانونی کنگره­ی خلق بود. در دومین اجلاس پنجمین دوره­ی مجلس ملی نمایندگان خلق، به عنوان نایب رییس انتخاب شد. شی­لیانگ، عضو دایمی اولین تا چهارمین و نایب رییس پنجمین دوره­ی کنفرانس مشورتی سیاسی خلق، عضو دفتر سیاسی نخستین دوره­ی کمیته­ی مرکزی اتحادیه­ی دموکراتیک، نایب رییس نخستین تا سومین دوره و رییس چهارمین و پنجمین کمیته­ی مرکزی حزب، و نایب رییس نخستین تا چهارمین دوره­ی فدراسیون زنان چین نیز بوده است.
شی ­لیانگ(Xi Liang)(1900 تا 1985میلادی)، نایب رییس پنجمین و ششمین دوره­‌ی کمیته‌­ی دایمی مجلس ملی نمایندگان خلق چین، نایب رییس پنجمین دوره­‌ی کنفرانس مشورت سیاسی خلق چین، و نخستین وزیر دادگستری دولت مرکزی جمهوری خلق چین بود. وی یکی از پیش­‌آهنگان و رهبران نهضت زنان چین، سیاستمدار و وکیلی برجسته بود که در سال1931میلادی، به وکالت رسیده بود. او در سال1936میلادی، به خاطر رهبری جنبش مبارزه با ژاپن و نجات ملی، توسط دولت ملی حزب«کومین­تانگ» دستگیر شد. وی پس از تأسیس جمهوری خلق چین، به­ عنوان نخستین وزیر دادگستری و عضو کمیته‌­ی سیاسی و حقوقی شورای دولتی منصوب شد. وی سپس، از نخستین تا ششمین دوره‌­ی مجلس ملی نمایندگان خلق چین، به نمایندگی برگزیده شد و عضویت دایمی دومین تا چهارمین دوره­‌ی مجلس ملی نمایندگان خلق چین، عضویت دایمی پنجمین دوره­‌ی مجلس ملی نمایندگان خلق چین و نایب رییس کمیته­‌ی حقوقی قانونی کنگره‌­ی خلق بود. در دومین اجلاس پنجمین دوره­‌ی مجلس ملی نمایندگان خلق، به عنوان نایب رییس انتخاب شد. شی­ لیانگ، عضو دایمی اولین تا چهارمین و نایب رییس پنجمین دوره­‌ی کنفرانس مشورتی سیاسی خلق، عضو دفتر سیاسی نخستین دوره­‌ی کمیته­‌ی مرکزی اتحادیه­‌ی دموکراتیک، نایب رییس نخستین تا سومین دوره و رییس چهارمین و پنجمین کمیته­‌ی مرکزی حزب، و نایب رییس نخستین تا چهارمین دوره‌­ی فدراسیون زنان چین نیز بوده است.


'''وویی'''
'''ووای'''


خانم ووای[5](متولد سال1938میلادی)، معاون پیشین نخست وزیر چین، در رشته­ی مهندسی تصفیه­ی نفت از دانشکده­ی نفت پکن فارغ التحصیل شده و کارشناس برجسته­­ی این رشته می­باشد. وی در آوریل سال1962میلادی به حزب کمونیست پیوسته و تاسال1988در مشاغل مختلفی در زمینه­های نفتی اشتغال داشته و در سال1988 به معاونت شهرداری شهر پکن منصوب شد. از سال1991 تا1993 پست معاونت وزیر اقتصاد و تجارت خارجی را بر عهده داشت و سپس به وزیر همین وزارتخانه گردید. از سال1998تا2003میلادی عضو شورای دولتی و سپس به معاونت نخست وزیری منصوب گردید. در سال2003 با حفظ سمت وزیر بهداشت شد. خانم ووای، عضو سیزدهمین، چهاردهمین، پانزده و شانزدهمین کمیته­ی مرکزی حزب و هم­چنین عضو پانزدهمین و شانزدهمین کمیته­ی دایمی دفتر سیاسی حزب کمونیست چین بود. نامبرده در دوران اقتدار و حضور در شورای دولتی به زن آهنین چین نیز مشهور بود.  
خانم ووای(Wu Yi)(متولد سال1938میلادی)، معاون پیشین نخست وزیر چین، در رشته‌­ی مهندسی تصفیه­‌ی نفت از دانشکده‌­ی نفت [[پکن]] فارغ التحصیل شده و کارشناس برجسته­­‌ی این رشته می­‌باشد. وی در آوریل سال1962میلادی به حزب کمونیست پیوسته و تاسال1988در مشاغل مختلفی در زمینه­‌های نفتی اشتغال داشته و در سال1988 به معاونت شهرداری شهر پکن منصوب شد. از سال1991 تا1993 پست معاونت وزیر اقتصاد و تجارت خارجی را بر عهده داشت و سپس به وزیر همین وزارتخانه گردید. از سال1998تا2003میلادی عضو شورای دولتی و سپس به معاونت نخست وزیری منصوب گردید. در سال2003 با حفظ سمت وزیر بهداشت شد. خانم ووای، عضو سیزدهمین، چهاردهمین، پانزده و شانزدهمین کمیته­‌ی مرکزی حزب و هم­چنین عضو پانزدهمین و شانزدهمین کمیته­‌ی دایمی دفتر سیاسی حزب کمونیست چین بود. نامبرده در دوران اقتدار و حضور در شورای دولتی به زن آهنین چین نیز مشهور بود.<ref>سابقی،علی محمد (1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی،جلد اول، ص338-343</ref>
----[1] - Soong Qing Ling.


[2] - Cay Chang.
=== کتاب شناسی ===
 
[3] - Deng Yingchao.
 
[4] - Xi Liang.
 
[5] - Wu Yi.

نسخهٔ ‏۳۱ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۸:۴۶

زنان سیاستمدار معاصر چین

در طول تاریخ چین، علی­رغم این­که به‌­صورت سنتی و فرهنگی جامعه­‌ی زنان در مقایسه با مردان از اعتبار و جایگاه مناسبی برخوردار نبوده­‌اند، ولی در هر عصری زنانی زندگی می­‌کردند که در مقام و موقعیت­‌‌های مختلف خدمات ارزنده‌­ای برای پیشرفت فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و حتی نظامی این کشور ارایه کرده‌­اند. این رویه در دوران معاصر، به ویژه پس از روی کارآمدن حزب کمونیست، نیز ادامه یافته و با اعلام برابری حقوقی زن و مرد، زمینه برای ارتقای جایگاه زنان در عرصه­‌های مختلف سیاسی-اجتماعی فراهم آمد که مشخصات برخی از این زنان برجسته به شرح زیر است:

سونگ چینگ­لینگ

سونگ چینگ­لینگ(Soong Qing Ling)( 1893تا 1981)، سیاستمدار، فعال اجتماعی و یکی از رهبران مهم جمهوری خلق چین بود. وی در سال1913میلادی از دانشگاه ایالت جورجیای آمریکا فارغ‌­التحصیل و در سال 1915 با دکتر سون یات­سِن ازدواج کرد. او در سال1925، و پس از درگذشت سون یاتسِن، هم­چنان بر سیاست حفظ ارتباط با روسیه، حزب کمونیست و کمک به دهقانان و کارگران پایبند بود. در سال­های1927 و 1929، به عنوان رییس افتخاری اجلاس اتحادیه‌­ی مبارزه با امپریالیسم بین­‌المللی انتخاب و به یکی از رهبران عمده­‌ی کمیته­‌ی مبارزه با فاشیسم جهان تبدیل شد. وی در سال1931 به چین بازگشت و به امور رفاهی اجتماعی پرداخت و در مبارزه علیه ژاپن و نجات کشور چین فعالانه مشارکت کرد و دولت ملی حزب«کومین تانگ» را به خاطر تسلیم شدن در مقابل ژاپن مورد انتقاد قرار داد. در پایان سال1932، وی «اتحادیه‌­ی تضمین حقوق دموکراتیک چین» را تشکیل و در سال 1933، به عنوان رییس شعبه­‌ی اتحادیه‌­ی ضد امپریالیسم و ضد جنگ خاور دور در چین انتخاب شد. خانم سونگ پس از آغاز جنگ مقاومت ضد ژاپنی در چین، در هنگ­ کنگ«اتحادیه­‌ی دفاع از چین» را تشکیل و با جمع آوری کمک‌­های دارویی و جنسی از مقابله­‌ی مردم چین در برابر ژاپن حمایت کرد. پس از پیروزی چین در برابر ژاپن در سپتامبر سال 1945، وی مردم آمریکا را به مخالفت از حمایت دولت آمریکا از جنگ داخلی«چیانگ کای­شِک» دعوت کرد. وی هم­چنین، با تأسیس«صندوق رفاه اجتماعی چین» به امور رفاهی زنان و کودکان پرداخت. پس از تأسیس جمهوری خلق چین وی به­ عنوان معاون دولت مرکزی انتخاب و بعدها به سمت معاون رییس جمهوری، نایب رییس کمیته­‌ی دایمی مجلس ملی نمایندگان خلق، رییس افتخاری فدارسیون زنان و رییس کمیته­‌ی دفاع از کودکان خلق چین منصوب شد. در سال1950 میلادی، او در نخستین اجلاس کنفرانس مشورت سیاسی خلق چین سخنرانی و به عنوان کمیسر کمیسیون صلح جهانی انتخاب شد. در سال 1951 میلادی جایزه­‌ی«توسعه‌­ی صلح جهان» را کسب و در سال 1952 میلادی، به ­عنوان رییس کمیته­‌ی ارتباطات صلح در آسیا و اقیانوسیه انتخاب شد.

چای­ چانگ

چای­ چانگ[(Cay Chang)(1900-1990)، نایب رییس چهارمین وپنجمین کمیته­‌ی دایمی مجلس ملی نمایندگان خلق چین بود. وی یکی از پیروان واقعی انقلاب پرولتاریا، پیش‌­آهنگ و رهبر برجسته­‌ی فعالیت زنان چین، شخصیت فعالیت زنان ترقی خواه در صحنه­‌ی بین المللی بود. وی در اوایل عمر خود برای تحصیل به فرانسه رفته و در سال 1932میلادی، به حزب کمونیست چین پیوست و در اکتبر سال1934، در راهپیمایی بزرگ حضور داشت. پس از تأسیس جمهوری خلق چین در سال 1949میلادی، وی به افتخار ریاست نخستین، دومین و سومین کنگره‌­ی فدراسیون سراسری زنان چین نایل شد. وی عضو هشتمین کمیته‌­ی مرکزی، و نهمین، دهمین و یازدهمین دوره‌­ی کمیته­‌ی مرکزی حزب کمونیست چین و هم­چنین، عضو نخستین، دومین و سومین دور کمیته­‌ی دایمی مجلس ملی نمایندگان خلق و نایب رییس چهارمین و پنجمین دوره­‌ی کمیته دایمی مجلس ملی نمایندگان خلق چین بود.

دِنگ اینگ­ چائو

دِنگ اینگ­ چائو(Deng Yingchao)(1904 -1992میلادی)، انقلابی و سیاستمدار فعال پرولتاریا، و پیش‌­آهنگ فعالیت زنان چین بود. وی در سال 1919میلادی، در جنبش ضد امپریالیستی و ضد فئودالی چهارم ماه مه شرکت کرد و باتفاق «چوئِن­لای» نهضت میهن پرستی دانشجویان شهر«تیَن­جین» را رهبری و در سال 1925میلادی، با چوئِن­لای  ازدواج کرد. وی نیز در راهپیمایی بزرگ حضور داشت. دِنگ اینگ چائو، کمیسر کنفرانس بین المللی ضد تجاوز چین نیز بود. پس از تأسیس جمهوری خلق چین، وی به سمت­‌های نایب رئیس و معاون دبیر گروه حزبی اولین، دومین، و سومین دوره‌­ی فدراسیون زنان و رییس افتخاری چهارمین دوره­‌ی این سازمان، نایب رییس کمیته‌­ی خلقی دفاع از کودکان، رییس افتخاری انجمن دوستی با کشورهای خارجی منصوب شد. وی هم­چنین، ریاست هشتمین تا دوازدهمین دوره‌­ی کمیته‌­ی مرکزی حزب کمونیست چین، عضویت دفتر سیاسی یازدهمین و دوازدهمین دوره­‌ی کمیته­‌ی مرکزی حزب کمونیست چین، دبیر دوم کمیته­‌ی بازرسی انضباطی مرکزی، عضویت اولین تا سومین دوره­‌ی کمیته­‌ی دایمی مجلس ملی نمایندگان خلق چین، نایب رئیس چهارمین و پنجمین دوره­‌ی کمیته‌­ی دایمی مجلس ملی نمایندگان خلق چین، عضو اولین دوره­‌ی کمیته­‌ی دائمی کنفرانس مشورت سیاسی خلق چین و ریاست ششمین دوره­‌ی کنفرانس مشورت سیاسی خلق چین را بر عهده داشت.

شی ­لیانگ

شی ­لیانگ(Xi Liang)(1900 تا 1985میلادی)، نایب رییس پنجمین و ششمین دوره­‌ی کمیته‌­ی دایمی مجلس ملی نمایندگان خلق چین، نایب رییس پنجمین دوره­‌ی کنفرانس مشورت سیاسی خلق چین، و نخستین وزیر دادگستری دولت مرکزی جمهوری خلق چین بود. وی یکی از پیش­‌آهنگان و رهبران نهضت زنان چین، سیاستمدار و وکیلی برجسته بود که در سال1931میلادی، به وکالت رسیده بود. او در سال1936میلادی، به خاطر رهبری جنبش مبارزه با ژاپن و نجات ملی، توسط دولت ملی حزب«کومین­تانگ» دستگیر شد. وی پس از تأسیس جمهوری خلق چین، به­ عنوان نخستین وزیر دادگستری و عضو کمیته‌­ی سیاسی و حقوقی شورای دولتی منصوب شد. وی سپس، از نخستین تا ششمین دوره‌­ی مجلس ملی نمایندگان خلق چین، به نمایندگی برگزیده شد و عضویت دایمی دومین تا چهارمین دوره­‌ی مجلس ملی نمایندگان خلق چین، عضویت دایمی پنجمین دوره­‌ی مجلس ملی نمایندگان خلق چین و نایب رییس کمیته­‌ی حقوقی قانونی کنگره‌­ی خلق بود. در دومین اجلاس پنجمین دوره­‌ی مجلس ملی نمایندگان خلق، به عنوان نایب رییس انتخاب شد. شی­ لیانگ، عضو دایمی اولین تا چهارمین و نایب رییس پنجمین دوره­‌ی کنفرانس مشورتی سیاسی خلق، عضو دفتر سیاسی نخستین دوره­‌ی کمیته­‌ی مرکزی اتحادیه­‌ی دموکراتیک، نایب رییس نخستین تا سومین دوره و رییس چهارمین و پنجمین کمیته­‌ی مرکزی حزب، و نایب رییس نخستین تا چهارمین دوره‌­ی فدراسیون زنان چین نیز بوده است.

ووای

خانم ووای(Wu Yi)(متولد سال1938میلادی)، معاون پیشین نخست وزیر چین، در رشته‌­ی مهندسی تصفیه­‌ی نفت از دانشکده‌­ی نفت پکن فارغ التحصیل شده و کارشناس برجسته­­‌ی این رشته می­‌باشد. وی در آوریل سال1962میلادی به حزب کمونیست پیوسته و تاسال1988در مشاغل مختلفی در زمینه­‌های نفتی اشتغال داشته و در سال1988 به معاونت شهرداری شهر پکن منصوب شد. از سال1991 تا1993 پست معاونت وزیر اقتصاد و تجارت خارجی را بر عهده داشت و سپس به وزیر همین وزارتخانه گردید. از سال1998تا2003میلادی عضو شورای دولتی و سپس به معاونت نخست وزیری منصوب گردید. در سال2003 با حفظ سمت وزیر بهداشت شد. خانم ووای، عضو سیزدهمین، چهاردهمین، پانزده و شانزدهمین کمیته­‌ی مرکزی حزب و هم­چنین عضو پانزدهمین و شانزدهمین کمیته­‌ی دایمی دفتر سیاسی حزب کمونیست چین بود. نامبرده در دوران اقتدار و حضور در شورای دولتی به زن آهنین چین نیز مشهور بود.[۱]

کتاب شناسی

  1. ↑ سابقی،علی محمد (1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی،جلد اول، ص338-343
برگرفته از «https://dmelal.ir/index.php?title=زنان_سیاستمدار_معاصر_چین&oldid=1707»