روابط کانادا و ایران قبل از انقلاب اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
[[روابط کانادا و ایران قبل از انقلاب اسلامی|روابط دوجانبه جمهوری اسلامی ایران و کانادا]] در سال 1334 با افتتاح سفارت کشورمان در اوتاوا و افتتاح سفارت [[کانادا]](در سال) 1337 در تهران آغاز شد. پیش از این تاریخ و تا هنگام تأسیس سفارت [[کانادا]] در تهران، امور بازرگانی و کنسولی بین دو کشور توسط سفارت انگلیس در تهران انجام می‌گرفت. | [[روابط کانادا و ایران قبل از انقلاب اسلامی|روابط دوجانبه جمهوری اسلامی ایران و کانادا]] در سال 1334 با افتتاح سفارت کشورمان در اوتاوا و افتتاح سفارت [[کانادا]](در سال) 1337 در تهران آغاز شد. پیش از این تاریخ و تا هنگام تأسیس سفارت [[کانادا]] در تهران، امور بازرگانی و کنسولی بین دو کشور توسط سفارت انگلیس در تهران انجام می‌گرفت. | ||
از سال 1334 تا 1357، روابط بازرگانی در سطح نسبتاً محدودی بین دو کشور برقرار بود. هیأت‌های مختلف اقتصادی با یکدیگر دیدارهایی داشتند و موافقت‌نامه‌هایی در زمینه توسعه روابط اقتصادی و صنعتی بین دو کشور امضا شد. از مهم‌ترین سفرها و مذاکرات هیأت‌های سیاسی دو طرف می‌توان به حضور ایران در نمایشگاه بین المللی مونترال در سال 1346 و نیز حضور یک هیات بازرگانی کانادایی در تهران در سال 1348 اشاره کرد. این هیات برای بررسی راه‌های توسعه دادوستد و سرمایه‌گذاری به ایران سفر کرده بود. در آبان سال 1348، وزیر خارجه کانادا در سفر به تهران درباره مسائل مختلف، از جمله توسعه همکاری‌های اقتصادی دو کشور، با مقامات ایران مذاکره کرد. نخست وزیر کانادا در بهمن ماه سال 1349 در یک دیدار غیررسمی به تهران سفر کرد و با نخست وزیر ایران دیدار نمود. در سال1350، سفر همسر شاه به [[کانادا]] و حضور فرمانداری کل [[کانادا]] در جشن‌های 2500 ساله شاهنشاهی از مهم‌ترین دیدارهای بین مقامات دو کشور محسوب می‌شوند. این سفرها بیشتر جنبه سیاسی و تشریفاتی داشتند. در اردیبهشت سال 1352، وزیر انر‍ژی و [[معادن کانادا]] برای مذاکره با مقامات ایران در رأس هیأتی به ایران سفرنمود. در این سفر مقامات دو کشور درباره همکاری‌های دو جانبه و بررسی امکان ایجاد نیروگاه‌های هسته‌ای در ایران گفتگو کردند. در آبان سال 1353، نخست وزیر ایران در سفر رسمی خود به [[کانادا]] در زمینه همکاری‌های اقتصادی، بازرگانی و فنی، با همتای کانادایی خود مذاکراتی انجام داد. در مرداد سال 1354، وزیر صنایع و معادن ایران به منظور شرکت در اولین اجلاس کمیسون مشترک ایران و کانادا در رأس هیأتی به این کشور سفر کرد. در پایان این اجلاس یادداشت تفاهمی بین دو کشور به امضا رسید. در آذر سال 1355، دومین اجلاس کمیسیون مشترک همکاری‌های اقتصادی و صنعتی ایران و کانادا در تهران تشکیل شد و یادداشت تفاهمی نیز بین مقامات دو کشور به امضاء شد.<ref>Canada International. (2013). روابط ایران –کانادا [Iran-Canada relations]. http://www.canadainternational. gc.ca/iran/canada-iran/index.aspx?lang=fas</ref> <ref>Froese, M. D. (2010). Canada at the WTO: Trade litigation and the future of public policy. University of Toronto Press.</ref><ref>لاریجانی، فاضل(1395). جامعه و فرهنگ کانادا. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی]</ref> | از سال 1334 تا 1357، روابط بازرگانی در سطح نسبتاً محدودی بین دو کشور برقرار بود. هیأت‌های مختلف اقتصادی با یکدیگر دیدارهایی داشتند و موافقت‌نامه‌هایی در زمینه توسعه روابط اقتصادی و صنعتی بین دو کشور امضا شد. از مهم‌ترین سفرها و مذاکرات هیأت‌های سیاسی دو طرف می‌توان به حضور ایران در نمایشگاه بین المللی مونترال در سال 1346 و نیز حضور یک هیات بازرگانی کانادایی در تهران در سال 1348 اشاره کرد. این هیات برای بررسی راه‌های توسعه دادوستد و سرمایه‌گذاری به ایران سفر کرده بود. در آبان سال 1348، وزیر خارجه کانادا در سفر به تهران درباره مسائل مختلف، از جمله توسعه همکاری‌های اقتصادی دو کشور، با مقامات ایران مذاکره کرد. نخست وزیر کانادا در بهمن ماه سال 1349 در یک دیدار غیررسمی به تهران سفر کرد و با نخست وزیر ایران دیدار نمود. در سال1350، سفر همسر شاه به [[کانادا]] و حضور فرمانداری کل [[کانادا]] در جشن‌های 2500 ساله شاهنشاهی از مهم‌ترین دیدارهای بین مقامات دو کشور محسوب می‌شوند. این سفرها بیشتر جنبه سیاسی و تشریفاتی داشتند. در اردیبهشت سال 1352، وزیر انر‍ژی و [[معادن کانادا]] برای مذاکره با مقامات ایران در رأس هیأتی به ایران سفرنمود. در این سفر مقامات دو کشور درباره همکاری‌های دو جانبه و بررسی امکان ایجاد نیروگاه‌های هسته‌ای در ایران گفتگو کردند. در آبان سال 1353، نخست وزیر ایران در سفر رسمی خود به [[کانادا]] در زمینه همکاری‌های اقتصادی، بازرگانی و فنی، با همتای کانادایی خود مذاکراتی انجام داد. در مرداد سال 1354، وزیر صنایع و معادن ایران به منظور شرکت در اولین اجلاس کمیسون مشترک ایران و کانادا در رأس هیأتی به این کشور سفر کرد. در پایان این اجلاس یادداشت تفاهمی بین دو کشور به امضا رسید. در آذر سال 1355، دومین اجلاس کمیسیون مشترک همکاری‌های اقتصادی و صنعتی ایران و کانادا در تهران تشکیل شد و یادداشت تفاهمی نیز بین مقامات دو کشور به امضاء شد.<ref>Canada International. (2013). روابط ایران –کانادا [Iran-Canada relations]. http://www.canadainternational. gc.ca/iran/canada-iran/index.aspx?lang=fas</ref> <ref>Froese, M. D. (2010). Canada at the WTO: Trade litigation and the future of public policy. University of Toronto Press.</ref><ref>لاریجانی، فاضل(1395). جامعه و فرهنگ کانادا. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی]ص.389.</ref> | ||
==نیز نگاه کنید به== | ==نیز نگاه کنید به== | ||
*[[روابط کانادا با جمهوری اسلامی ایران]] | *[[روابط کانادا با جمهوری اسلامی ایران]] | ||
*[[سیاست و حکومت کانادا]] | *[[سیاست و حکومت کانادا]] | ||
==کتابشناسی== | ==کتابشناسی== | ||
نسخهٔ ۲۴ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۹:۰۳
روابط دوجانبه جمهوری اسلامی ایران و کانادا در سال 1334 با افتتاح سفارت کشورمان در اوتاوا و افتتاح سفارت کانادا(در سال) 1337 در تهران آغاز شد. پیش از این تاریخ و تا هنگام تأسیس سفارت کانادا در تهران، امور بازرگانی و کنسولی بین دو کشور توسط سفارت انگلیس در تهران انجام می‌گرفت.
از سال 1334 تا 1357، روابط بازرگانی در سطح نسبتاً محدودی بین دو کشور برقرار بود. هیأت‌های مختلف اقتصادی با یکدیگر دیدارهایی داشتند و موافقت‌نامه‌هایی در زمینه توسعه روابط اقتصادی و صنعتی بین دو کشور امضا شد. از مهم‌ترین سفرها و مذاکرات هیأت‌های سیاسی دو طرف می‌توان به حضور ایران در نمایشگاه بین المللی مونترال در سال 1346 و نیز حضور یک هیات بازرگانی کانادایی در تهران در سال 1348 اشاره کرد. این هیات برای بررسی راه‌های توسعه دادوستد و سرمایه‌گذاری به ایران سفر کرده بود. در آبان سال 1348، وزیر خارجه کانادا در سفر به تهران درباره مسائل مختلف، از جمله توسعه همکاری‌های اقتصادی دو کشور، با مقامات ایران مذاکره کرد. نخست وزیر کانادا در بهمن ماه سال 1349 در یک دیدار غیررسمی به تهران سفر کرد و با نخست وزیر ایران دیدار نمود. در سال1350، سفر همسر شاه به کانادا و حضور فرمانداری کل کانادا در جشن‌های 2500 ساله شاهنشاهی از مهم‌ترین دیدارهای بین مقامات دو کشور محسوب می‌شوند. این سفرها بیشتر جنبه سیاسی و تشریفاتی داشتند. در اردیبهشت سال 1352، وزیر انر‍ژی و معادن کانادا برای مذاکره با مقامات ایران در رأس هیأتی به ایران سفرنمود. در این سفر مقامات دو کشور درباره همکاری‌های دو جانبه و بررسی امکان ایجاد نیروگاه‌های هسته‌ای در ایران گفتگو کردند. در آبان سال 1353، نخست وزیر ایران در سفر رسمی خود به کانادا در زمینه همکاری‌های اقتصادی، بازرگانی و فنی، با همتای کانادایی خود مذاکراتی انجام داد. در مرداد سال 1354، وزیر صنایع و معادن ایران به منظور شرکت در اولین اجلاس کمیسون مشترک ایران و کانادا در رأس هیأتی به این کشور سفر کرد. در پایان این اجلاس یادداشت تفاهمی بین دو کشور به امضا رسید. در آذر سال 1355، دومین اجلاس کمیسیون مشترک همکاری‌های اقتصادی و صنعتی ایران و کانادا در تهران تشکیل شد و یادداشت تفاهمی نیز بین مقامات دو کشور به امضاء شد.[۱] [۲][۳]
نیز نگاه کنید به
کتابشناسی
- ↑ Canada International. (2013). روابط ایران –کانادا [Iran-Canada relations]. http://www.canadainternational.+gc.ca/iran/canada-iran/index.aspx?lang=fas
- ↑ Froese, M. D. (2010). Canada at the WTO: Trade litigation and the future of public policy. University of Toronto Press.
- ↑ لاریجانی، فاضل(1395). جامعه و فرهنگ کانادا. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدیص.389.