جامعة البلمند (دانشگاه بلمند): تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
این دانشگاه غیرانتفاعی که وابسته به طائفه روم ارتدوکس است در سال 1988 در محل دیر بلمند در شمال [ | این دانشگاه غیرانتفاعی که وابسته به طائفه روم ارتدوکس است در سال 1988 در محل دیر بلمند در شمال [https://wikimelal.ir/%D9%84%D8%A8%D9%86%D8%A7%D9%86 لبنان] به عنوان مدرسه عالی الهیات آغاز به کار کرد و امروز با 7 دانشکده و چند مؤسسه آموزش عالی و مرکز پژوهش به فعالیت خود ادامه میدهد. دانشکدههای ادبیات و علوم اجتماعی، مهندسی، علوم پزشکی و الهیات از جمله دانشکدههای آن و مرکز پژوهشهای اسلامی مسیحی، مؤسسه مطالعات تاریخ، باستانشناسی و میراث شرق نزدیک و مرکز تحقیقات مهندسی و محیط زیست ازموسسات علمی فعال آن و زبانهای عربی، انگلیسی و فرانسه، زبانهای آموزشی این دانشگاه اند.<ref>[https://www.orientation94.org/ الجمعية المركز الإسلامي للتوجيه والتعليم العالي]. (2012). الجامعات في لبنان. الجزء الثاني. ص. 20-24.</ref><ref>صدر هاشمی، سید محمد (1392). جامعه و فرهنگ لبنان. تهران: [https://alhoda.ir موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی]، ص. 265.</ref> | ||
==نیز نگاه کنید به== | ==نیز نگاه کنید به== | ||
*[[لبنان]] | *[[لبنان]] | ||
*[[نظام آموزش، تحقیقات و فناوری لبنان]] | *[[نظام آموزش، تحقیقات و فناوری لبنان]] | ||
== کتابشناسی == | == کتابشناسی == |
نسخهٔ ۲۴ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۲۱:۲۶
این دانشگاه غیرانتفاعی که وابسته به طائفه روم ارتدوکس است در سال 1988 در محل دیر بلمند در شمال لبنان به عنوان مدرسه عالی الهیات آغاز به کار کرد و امروز با 7 دانشکده و چند مؤسسه آموزش عالی و مرکز پژوهش به فعالیت خود ادامه میدهد. دانشکدههای ادبیات و علوم اجتماعی، مهندسی، علوم پزشکی و الهیات از جمله دانشکدههای آن و مرکز پژوهشهای اسلامی مسیحی، مؤسسه مطالعات تاریخ، باستانشناسی و میراث شرق نزدیک و مرکز تحقیقات مهندسی و محیط زیست ازموسسات علمی فعال آن و زبانهای عربی، انگلیسی و فرانسه، زبانهای آموزشی این دانشگاه اند.[۱][۲]
نیز نگاه کنید به
کتابشناسی
- ↑ الجمعية المركز الإسلامي للتوجيه والتعليم العالي. (2012). الجامعات في لبنان. الجزء الثاني. ص. 20-24.
- ↑ صدر هاشمی، سید محمد (1392). جامعه و فرهنگ لبنان. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، ص. 265.