زمین شناسی در سوریه: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ ‏۲۸ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۸:۳۸

تشکیل بیشترین قسمت از سرزمین سوریه، مربوط به جوانترین ادوار زمینساخت؛ یعنی دوران «کامبرین» (Cambrian)؛ آخرین دوره عصر «دیرینهزیستی» (Paleozoic/ پالئوزوئیک) است.

بیشتر سوریه در ابتدا دریاهای کم عمقی که در آن رسوبات آهکی غلبه داشت، غوطه ور بود؛ از این رو، امروزه سنگهای آهکی و رسوبی دریایی، به جز قسمت شرقی، سطح وسیعی از اراضی سوریه را پوشش میدهند.

پس از عقب نشینی دریا، دریاچهای کوچک داخلی و چند باتلاق، در خاک سوریه باقی ماند. این امر منجر به تشکیل رسوبات گچی شد که بخش مرکزی منطقه شرقی را پوشانده است. این دریاچهها و رسوبات آنها مناطق وسیعی از شمال سوریه و سایر مناطق را پوشش می‌دهد؛ مثل حوضه حاصلخیز غوطه دمشق، دشت‌های غنی حمص، و دره‌های فرات و الغاب.

با آغاز گسلش دوران سوم زمین شناسی، فرورفتگی «بقاع» و فرورفتگی «الغاب» ایجاد شد و فعالیتهای آتشفشانی به اوج خود رسید که باعث پیدایش فلاتهای بازالتی در نواحی جنوبی و شرقی شمال سوریه و در ناحیه مرکزی شد؛ یعنی حمص حماه.

از طرفی عملیات چینخوردگی آغاز و منجر به پیدایش رشته‌کوه‌های غربی شد، جایی که رسوبات «ژوراسیک» و «کرتاسیا» غالب هستند.

بنابراین، بیشتر مواد اولیه تشکیل دهنده سرزمین سوریه یا آهکی است و یا بازالتی؛ اما غلبه با طبیعت آهکی است.

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
 تشکیل بیشترین قسمت از سرزمین سوریه، مربوط به جوانترین ادوار زمینساخت؛ یعنی دوران «کامبرین» (''Cambrian'')؛ آخرین دوره عصر «دیرینهزیستی» (''Paleozoic''/ پالئوزوئیک) است.
-بیشتر سوریه در ابتدا دریاهای کم عمقی که در آن رسوبات آهکی غلبه داشت، غوطه ور بود؛ از این رو، امروزه سنگهای آهکی و رسوبی دریایی، به جز قسمت شرقی، سطح وسیعی از اراضی سوریه را پوشش میدهند.
+بیشتر [[سوریه]] در ابتدا دریاهای کم عمقی که در آن رسوبات آهکی غلبه داشت، غوطه ور بود؛ از این رو، امروزه سنگهای آهکی و رسوبی دریایی، به جز قسمت شرقی، سطح وسیعی از اراضی سوریه را پوشش میدهند.
-پس از عقب نشینی دریا، دریاچهای کوچک داخلی و چند باتلاق، در خاک سوریه باقی ماند. این امر منجر به تشکیل رسوبات گچی شد که بخش مرکزی منطقه شرقی را پوشانده است. این دریاچهها و رسوبات آنها مناطق وسیعی از شمال سوریه و سایر مناطق را پوشش می‌دهد؛ مثل حوضه حاصلخیز غوطه دمشق، دشت‌های غنی حمص، و دره‌های فرات و الغاب.
+پس از عقب نشینی دریا، دریاچهای کوچک داخلی و چند باتلاق، در [[خاک سوریه]] باقی ماند. این امر منجر به تشکیل رسوبات گچی شد که بخش مرکزی منطقه شرقی را پوشانده است. این دریاچهها و رسوبات آنها مناطق وسیعی از شمال سوریه و سایر مناطق را پوشش می‌دهد؛ مثل حوضه حاصلخیز غوطه دمشق، دشت‌های غنی حمص، و دره‌های فرات و الغاب.
 با آغاز گسلش دوران سوم زمین شناسی، فرورفتگی «بقاع» و فرورفتگی «الغاب» ایجاد شد و فعالیتهای آتشفشانی به اوج خود رسید که باعث پیدایش فلاتهای بازالتی در نواحی جنوبی و شرقی شمال سوریه و در ناحیه مرکزی شد؛ یعنی حمص حماه.