دنگ اینگ چائو: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده: | [[پرونده:Images (1).jpg|بندانگشتی|تصویر دنگ اینگ چائو]] | ||
در طول [[تاریخ چین]]، علیرغم اینکه به‌صورت سنتی و فرهنگی جامعه‌ی زنان در مقایسه با مردان از اعتبار و جایگاه مناسبی برخوردار نبوده‌اند، ولی در هر عصری زنانی زندگی می‌کردند که در مقام و موقعیت‌‌های مختلف خدمات ارزنده‌ای برای پیشرفت فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و حتی نظامی این کشور ارایه کرده‌اند. این رویه در دوران معاصر، به ویژه پس از روی کارآمدن [[حزب کمونیست و احیای هویت ملی چین|حزب کمونیست]]، نیز ادامه یافته و با اعلام برابری حقوقی زن و مرد، زمینه برای ارتقای جایگاه زنان در عرصه‌های مختلف سیاسی-اجتماعی فراهم آمد که مشخصات برخی از این زنان برجسته به شرح زیر است: '''[[دنگ اینگ چائو]]'''(Deng Yingchao)(1904 -1992میلادی)، انقلابی و سیاستمدار فعال پرولتاریا، و پیش‌آهنگ فعالیت زنان [[چین]] بود. وی در سال 1919میلادی، در جنبش ضد امپریالیستی و ضد فئودالی چهارم ماه مه شرکت کرد و باتفاق «چوئِن لای»(← [[چوئن لای، نخست وزیر مادام العمر جمهوری خلق چین]])نهضت میهن پرستی دانشجویان شهر«تیَنجین» را رهبری و در سال 1925میلادی، با چوئِن لای (← [[چوئن لای، نخست وزیر مادام العمر جمهوری خلق چین]]) ازدواج کرد. وی نیز در راهپیمایی بزرگ حضور داشت. دِنگ اینگ چائو، کمیسر کنفرانس بین المللی ضد تجاوز [[چین]] نیز بود. پس از تأسیس جمهوری خلق چین، وی به سمت‌های نایب رئیس و معاون دبیر گروه حزبی اولین، دومین، و سومین دوره‌ی فدراسیون زنان و رییس افتخاری چهارمین دوره‌ی این سازمان، نایب رییس کمیته‌ی خلقی دفاع از کودکان، رییس افتخاری انجمن دوستی با کشورهای خارجی منصوب شد. وی همچنین، ریاست هشتمین تا دوازدهمین دوره‌ی کمیته‌ی مرکزی [[حزب کمونیست و احیای هویت ملی چین|حزب کمونیست]] [[چین]]، عضویت دفتر سیاسی یازدهمین و دوازدهمین دوره‌ی کمیته‌ی مرکزی [[حزب کمونیست و احیای هویت ملی چین|حزب کمونیست]] [[چین]]، دبیر دوم کمیته‌ی بازرسی انضباطی مرکزی، عضویت اولین تا سومین دوره‌ی کمیته‌ی دایمی مجلس ملی نمایندگان خلق [[چین]]، نایب رئیس چهارمین و پنجمین دوره‌ی کمیته‌ی دایمی مجلس ملی نمایندگان خلق [[چین]]، عضو اولین دوره‌ی کمیته‌ی دائمی کنفرانس مشورت سیاسی خلق [[چین]] و ریاست ششمین دوره‌ی کنفرانس مشورت سیاسی خلق [[چین]] را بر عهده داشت.<ref>سابقی،علی محمد (1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی،جلد اول، ص340-341</ref> | در طول [[تاریخ چین]]، علیرغم اینکه به‌صورت سنتی و فرهنگی جامعه‌ی زنان در مقایسه با مردان از اعتبار و جایگاه مناسبی برخوردار نبوده‌اند، ولی در هر عصری زنانی زندگی می‌کردند که در مقام و موقعیت‌‌های مختلف خدمات ارزنده‌ای برای پیشرفت فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و حتی نظامی این کشور ارایه کرده‌اند. این رویه در دوران معاصر، به ویژه پس از روی کارآمدن [[حزب کمونیست و احیای هویت ملی چین|حزب کمونیست]]، نیز ادامه یافته و با اعلام برابری حقوقی زن و مرد، زمینه برای ارتقای جایگاه زنان در عرصه‌های مختلف سیاسی-اجتماعی فراهم آمد که مشخصات برخی از این زنان برجسته به شرح زیر است: '''[[دنگ اینگ چائو]]'''(Deng Yingchao)(1904 -1992میلادی)، انقلابی و سیاستمدار فعال پرولتاریا، و پیش‌آهنگ فعالیت زنان [[چین]] بود. وی در سال 1919میلادی، در جنبش ضد امپریالیستی و ضد فئودالی چهارم ماه مه شرکت کرد و باتفاق «چوئِن لای»(← [[چوئن لای، نخست وزیر مادام العمر جمهوری خلق چین]])نهضت میهن پرستی دانشجویان شهر«تیَنجین» را رهبری و در سال 1925میلادی، با چوئِن لای (← [[چوئن لای، نخست وزیر مادام العمر جمهوری خلق چین]]) ازدواج کرد. وی نیز در راهپیمایی بزرگ حضور داشت. دِنگ اینگ چائو، کمیسر کنفرانس بین المللی ضد تجاوز [[چین]] نیز بود. پس از تأسیس جمهوری خلق چین، وی به سمت‌های نایب رئیس و معاون دبیر گروه حزبی اولین، دومین، و سومین دوره‌ی فدراسیون زنان و رییس افتخاری چهارمین دوره‌ی این سازمان، نایب رییس کمیته‌ی خلقی دفاع از کودکان، رییس افتخاری انجمن دوستی با کشورهای خارجی منصوب شد. وی همچنین، ریاست هشتمین تا دوازدهمین دوره‌ی کمیته‌ی مرکزی [[حزب کمونیست و احیای هویت ملی چین|حزب کمونیست]] [[چین]]، عضویت دفتر سیاسی یازدهمین و دوازدهمین دوره‌ی کمیته‌ی مرکزی [[حزب کمونیست و احیای هویت ملی چین|حزب کمونیست]] [[چین]]، دبیر دوم کمیته‌ی بازرسی انضباطی مرکزی، عضویت اولین تا سومین دوره‌ی کمیته‌ی دایمی مجلس ملی نمایندگان خلق [[چین]]، نایب رئیس چهارمین و پنجمین دوره‌ی کمیته‌ی دایمی مجلس ملی نمایندگان خلق [[چین]]، عضو اولین دوره‌ی کمیته‌ی دائمی کنفرانس مشورت سیاسی خلق [[چین]] و ریاست ششمین دوره‌ی کنفرانس مشورت سیاسی خلق [[چین]] را بر عهده داشت.<ref>سابقی،علی محمد (1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی،جلد اول، ص340-341</ref> | ||
نسخهٔ ۲ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۲۱:۲۴
.jpg)
در طول تاریخ چین، علیرغم اینکه به‌صورت سنتی و فرهنگی جامعه‌ی زنان در مقایسه با مردان از اعتبار و جایگاه مناسبی برخوردار نبوده‌اند، ولی در هر عصری زنانی زندگی می‌کردند که در مقام و موقعیت‌‌های مختلف خدمات ارزنده‌ای برای پیشرفت فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و حتی نظامی این کشور ارایه کرده‌اند. این رویه در دوران معاصر، به ویژه پس از روی کارآمدن حزب کمونیست، نیز ادامه یافته و با اعلام برابری حقوقی زن و مرد، زمینه برای ارتقای جایگاه زنان در عرصه‌های مختلف سیاسی-اجتماعی فراهم آمد که مشخصات برخی از این زنان برجسته به شرح زیر است: دنگ اینگ چائو(Deng Yingchao)(1904 -1992میلادی)، انقلابی و سیاستمدار فعال پرولتاریا، و پیش‌آهنگ فعالیت زنان چین بود. وی در سال 1919میلادی، در جنبش ضد امپریالیستی و ضد فئودالی چهارم ماه مه شرکت کرد و باتفاق «چوئِن لای»(← چوئن لای، نخست وزیر مادام العمر جمهوری خلق چین)نهضت میهن پرستی دانشجویان شهر«تیَنجین» را رهبری و در سال 1925میلادی، با چوئِن لای (← چوئن لای، نخست وزیر مادام العمر جمهوری خلق چین) ازدواج کرد. وی نیز در راهپیمایی بزرگ حضور داشت. دِنگ اینگ چائو، کمیسر کنفرانس بین المللی ضد تجاوز چین نیز بود. پس از تأسیس جمهوری خلق چین، وی به سمت‌های نایب رئیس و معاون دبیر گروه حزبی اولین، دومین، و سومین دوره‌ی فدراسیون زنان و رییس افتخاری چهارمین دوره‌ی این سازمان، نایب رییس کمیته‌ی خلقی دفاع از کودکان، رییس افتخاری انجمن دوستی با کشورهای خارجی منصوب شد. وی همچنین، ریاست هشتمین تا دوازدهمین دوره‌ی کمیته‌ی مرکزی حزب کمونیست چین، عضویت دفتر سیاسی یازدهمین و دوازدهمین دوره‌ی کمیته‌ی مرکزی حزب کمونیست چین، دبیر دوم کمیته‌ی بازرسی انضباطی مرکزی، عضویت اولین تا سومین دوره‌ی کمیته‌ی دایمی مجلس ملی نمایندگان خلق چین، نایب رئیس چهارمین و پنجمین دوره‌ی کمیته‌ی دایمی مجلس ملی نمایندگان خلق چین، عضو اولین دوره‌ی کمیته‌ی دائمی کنفرانس مشورت سیاسی خلق چین و ریاست ششمین دوره‌ی کنفرانس مشورت سیاسی خلق چین را بر عهده داشت.[۱]
نیز نگاه کنید به زنان سیاستمدار معاصر چین؛ چوئن لای، نخست وزیر مادام العمر جمهوری خلق چین
کتابشناسی
- ↑ سابقی،علی محمد (1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی،جلد اول، ص340-341