گروه های احیای جامعه مدنی در سوریه: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی « قبل از مرگ حافظ اسد، «میشل کیلو» (1940-2021)[59]، روزنامهنگاران معروف، فعالان سیاسی و هنرمندان را در خانه «نبیل المالح» (1936-2016)، کارگردان مشهور سوری، جمع مینمود. این جلسات بعداز مرگ حافظ اسد و آزادی نسبی فعالیتهای سیاسی و اجتماعی پیش آمده در خلأ...» ایجاد کرد) |
جز (The LinkTitles extension automatically added links to existing pages (https://github.com/bovender/LinkTitles).) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
قبل از مرگ حافظ اسد، «میشل کیلو» (1940-2021)[59]، روزنامهنگاران معروف، فعالان سیاسی و هنرمندان را در خانه «نبیل المالح» (1936-2016)، کارگردان مشهور سوری، جمع مینمود. این جلسات بعداز مرگ حافظ اسد و آزادی نسبی فعالیتهای سیاسی و اجتماعی پیش آمده در خلأ قدرت، آشکارتر برگزار شد؛ مثل جلساتی که «ریاض السیف» در منزلش در دمشق با عنوان « منتدى الحوار الوطني» (انجمن گفتگوی ملی) ایجاد نمود یا نشستهایی که «الکواکبی» در حلب و «حبیب الفتاس» داشت. | قبل از مرگ حافظ اسد، «میشل کیلو» (1940-2021)[59]، روزنامهنگاران معروف، فعالان سیاسی و هنرمندان را در خانه «نبیل المالح» (1936-2016)، کارگردان مشهور سوری، جمع مینمود. این جلسات بعداز مرگ [[حافظ اسد]] و آزادی نسبی فعالیتهای سیاسی و اجتماعی پیش آمده در خلأ قدرت، آشکارتر برگزار شد؛ مثل جلساتی که «ریاض السیف» در منزلش در دمشق با عنوان « منتدى الحوار الوطني» (انجمن گفتگوی ملی) ایجاد نمود یا نشستهایی که «الکواکبی» در حلب و «حبیب الفتاس» داشت. | ||
بعدها تمام این گروهها ائتلافی را با عنوان «گروههای احیای جامعه مدنی» (لجان إحياء المجتمع المدني) تشکیل دادند و اساسنامهای (الوثيقة التأسيسية) را تصویب نمودند که مدیریت آن، بعد از برخوردهای سخت حاکمیت، به ترکیه و آلمان منتقل شد.[60] | بعدها تمام این گروهها ائتلافی را با عنوان «گروههای احیای جامعه مدنی» (لجان إحياء المجتمع المدني) تشکیل دادند و اساسنامهای (الوثيقة التأسيسية) را تصویب نمودند که مدیریت آن، بعد از برخوردهای سخت حاکمیت، به ترکیه و آلمان منتقل شد.[60] | ||
نخستین و مهمترین گروههای فعال اپوزسیون داخلی سوریه بعد از مرگ حافظ اسد | نخستین و مهمترین گروههای فعال اپوزسیون داخلی [[سوریه]] بعد از [[مرگ حافظ اسد]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۰۹
قبل از مرگ حافظ اسد، «میشل کیلو» (1940-2021)[59]، روزنامهنگاران معروف، فعالان سیاسی و هنرمندان را در خانه «نبیل المالح» (1936-2016)، کارگردان مشهور سوری، جمع مینمود. این جلسات بعداز مرگ حافظ اسد و آزادی نسبی فعالیتهای سیاسی و اجتماعی پیش آمده در خلأ قدرت، آشکارتر برگزار شد؛ مثل جلساتی که «ریاض السیف» در منزلش در دمشق با عنوان « منتدى الحوار الوطني» (انجمن گفتگوی ملی) ایجاد نمود یا نشستهایی که «الکواکبی» در حلب و «حبیب الفتاس» داشت.
بعدها تمام این گروهها ائتلافی را با عنوان «گروههای احیای جامعه مدنی» (لجان إحياء المجتمع المدني) تشکیل دادند و اساسنامهای (الوثيقة التأسيسية) را تصویب نمودند که مدیریت آن، بعد از برخوردهای سخت حاکمیت، به ترکیه و آلمان منتقل شد.[60]
نخستین و مهمترین گروههای فعال اپوزسیون داخلی سوریه بعد از مرگ حافظ اسد