مالینکه در مالی: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه ملل
جز (The LinkTitles extension automatically added links to existing pages (https://github.com/bovender/LinkTitles).)
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
قبیلۀ مالینکه نیز از قبایل مهم کشور [[مالی]] است که افراد آن علاوه‌بر مالی در کشورهای گامبیا، گینه، [[ساحل عاج]] و [[سنگال]] نیز زندگی می‌کنند. مردم مالینکه‌ عمدتاً در جنوب کيتا بین استان کای و باماکو و در ماندینگه سکونت دارند. بیشتر مالینکه‌ها مسلمان‌اند. برخی از اعضای این قبیله، به آیین‌های سنتی خود که مبتنی بر پرستش روح است، پا برجا مانده‌‌اند. شغل اكثر مالینکه‌هاي مالي کشاورزی است.
قبیلۀ مالینکه نیز از قبایل مهم [[مالی|کشور مالی]] است که افراد آن علاوه‌بر [[مالی]] در کشورهای گامبیا، گینه، [[ساحل عاج]] و سنگال نیز زندگی می‌کنند. مردم مالینکه‌ عمدتاً در جنوب کيتا بین استان کای و [[باماکو در مالی|باماکو]] و در ماندینگه سکونت دارند. بیشتر مالینکه‌ها مسلمان‌اند. برخی از اعضای این قبیله، به آیین‌های سنتی خود که مبتنی بر پرستش روح است، پا برجا مانده‌‌اند. شغل اكثر مالینکه‌هايی مالی کشاورزی است<ref name=":1">برگرفته از سایت [https://www.africaguide.com https://www.the africa guide.com]</ref><ref>عرب احمدی، امیر بهرام(1392). جامعه و فرهنگ [[مالی]]. ناظر علمی ابوالحسن شریف محمدی. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی]، ص.53.</ref>.


'''(www.the africa guide.com).'''
== نیز نگاه کنید به ==
[[نظام اجتماعی مالی]]؛ [[جامعه مالی]]؛ [[اقوام و قبایل مالی]]
 
== کتابشناسی ==

نسخهٔ ‏۲۷ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۰۷:۴۱

قبیلۀ مالینکه نیز از قبایل مهم کشور مالی است که افراد آن علاوه‌بر مالی در کشورهای گامبیا، گینه، ساحل عاج و سنگال نیز زندگی می‌کنند. مردم مالینکه‌ عمدتاً در جنوب کيتا بین استان کای و باماکو و در ماندینگه سکونت دارند. بیشتر مالینکه‌ها مسلمان‌اند. برخی از اعضای این قبیله، به آیین‌های سنتی خود که مبتنی بر پرستش روح است، پا برجا مانده‌‌اند. شغل اكثر مالینکه‌هايی مالی کشاورزی است[۱][۲].

نیز نگاه کنید به

نظام اجتماعی مالی؛ جامعه مالی؛ اقوام و قبایل مالی

کتابشناسی

  1. برگرفته از سایت https://www.the africa guide.com
  2. عرب احمدی، امیر بهرام(1392). جامعه و فرهنگ مالی. ناظر علمی ابوالحسن شریف محمدی. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی، ص.53.