ادبیات معاصر زیمبابوه: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ ‏۲۹ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۱۸:۴۰

چنجه رایی هوه

از سال 2000 به بعد، موضوع زمین‌های کشاورزی در زیمبابوه به مسئله‌ای سیاسی تبدیل شده پس از آن سوژه‌ای برای ادبیات داستانی گردید. مبارزات مردم برای باز پس‌گیری زمین‌های تصاحب شده توسط سفیدپوستان موضوع بسیاری از داستان‌های این دوره به زبان‌های بومی بود.

در این دوره شاهد ورود شعارهای سیاسی چون "زیمبابوه دیگر هرگز دوباره مستعمره نخواهد شد^[۱]". به حوزه ادبیات هستیم.

حوزه ادبیات زیمبابوه به خصوص در بخش ادبیات شونا در دوران معاصر(دهه 2000) و پس از آن که کشور با تحولات و بحران‌های سیاسی روبرو گردید، متحول شد. یأس و ناامیدی ناشی از رقابت‌ها و تنش‌های سیاسی، بحران‌های اقتصادی، معضلات اجتماعی و چالش‌های فرهنگی که بر زندگی مردم سایه انداخته بود، نویسندگان را بر آن داشت تا با خلق آثاری در قالب داستان، دردها و مصایب آنان را به تصویر کشانده همگان را از اوضاع اسفناک حاکم بر کشور آگاه سازند^[۲].

نویسندگان دوران استقلال زیمبابوه مانند "چارلز مونگوشی" (Charles Mungoshi) در دهه 70 و "چنجه رایی هوه" (ChenjeraiHove) در دهه 80 با تألیفات خود و ترجمه آثار نویسندگان نامی آفریقایی به زبان شونا، باعث رشد و توسعه ادبیات بومی زیمبابوه شدند. در سال 1987 "مونگوشی" کتاب داستان " دانه‌های گندم" (Grain of Wheat) نوشته "انگوگیو" (Ngugi vh) را از زبان انگلیسی با عنوان "تسانگو یمبئو" (TsangoYembeu) به زبان شونا ترجمه کرد. این رویداد ادبی برای جامعه در حال تحول زیمبابوه آن دوران بسیار مهم بود. نتایج فعالیت‌های ادبی نویسندگانی چون "مونگوشی" به مردم در غلبه بر از خود بیگانگی و دوری از هویت ملی که در پی رفتارهای تحقیر آمیز سفیدپوستان در طی سالیان دراز بر جامعه حاکم شده بود، کمک می‌کرد. اگر چه داستان‌های شونا در دوران حکومت نژادپرست رودزیا بخشی از ادبیات سیاست استعماری محسوب می‌شد، اما همین داستان‌ها پس از استقلال توانستند احساسات و سیاست‌های ملی‌گرایی را در مردم توسعه دهند^[۳].

نیز نگاه کنید به

ادبیات معاصر ژاپن؛ ادبیات معاصر کانادا؛ ادبیات معاصر چین؛ ادبیات معاصر سنگال؛ ادبیات قرن بیستم فرانسه؛ ادبیات معاصر تایلند؛ ادبیات معاصر اردن؛ ادبیات معاصر سیرالئون؛ ادبیات معاصر قطر

کتابشناسی

↑ موگابه (2001).
↑ Rankaprimorac and Chan, Stephen (2007). Zimbabwe in Crisis: The international response and the space of silence. Routledge. p. 98.
↑ ایپکچی، محمدحسن (1339). جامعه و فرهنگ زیمبابوه. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی. ص. 174-175.

[1] موگابه (2001).

[2] Rankaprimorac and Chan, Stephen (2007). Zimbabwe in Crisis: The international response and the space of silence. Routledge. p. 98.

[3] ایپکچی، محمدحسن (1339). جامعه و فرهنگ زیمبابوه. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی. ص. 174-175.

[۱]

[۲]

[۳]

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
-'''دوران معاصر'''
+[[پرونده:ادبیات معاصر زیمبابوه.jpg|بندانگشتی|چنجه رایی هوه]]
+از سال 2000 به بعد، موضوع زمین‌های کشاورزی در [[زيمبابوه|زیمبابوه]] به مسئله‌ای سیاسی تبدیل شده پس از آن سوژه‌ای برای ادبیات داستانی گردید. مبارزات مردم برای باز پس‌گیری زمین‌های تصاحب شده توسط سفیدپوستان موضوع بسیاری از داستان‌های این دوره به زبان‌های بومی بود.
-از سال 2000 به بعد،موضوع زمین های کشاورزی در زیمبابوه به مسئله ای سیاسی تبدیل شده پس از آن سوژه ای برای ادبیات داستانی گردید.مبارزات مردم برای باز پس گیری زمین های تصاحب شده توسط سفیدپوستان موضوع بسیاری از داستان های این دوره  به زبان های بومی بود.
+در این دوره شاهد ورود شعارهای سیاسی چون "[[زيمبابوه|زیمبابوه]] دیگر هرگز دوباره مستعمره نخواهد شد<ref>موگابه (2001).</ref>". به حوزه ادبیات هستیم.
-در این دوره شاهد ورود شعارهای سیاسی چون"زیمبابوه دیگر هرگز دوباره مستعمره نخواهد شد"(موگابه،2001) به حوزه ادبیات هستیم.
+حوزه ادبیات [[زيمبابوه|زیمبابوه]] به خصوص در بخش ادبیات شونا در دوران معاصر(دهه 2000) و پس از آن که کشور با تحولات و بحران‌های سیاسی روبرو گردید، متحول شد. یأس و ناامیدی ناشی از رقابت‌ها و تنش‌های سیاسی، بحران‌های اقتصادی، معضلات اجتماعی و چالش‌های فرهنگی که بر زندگی مردم سایه انداخته بود، نویسندگان را بر آن داشت تا با خلق آثاری در قالب داستان، دردها و مصایب آنان را به تصویر کشانده همگان را از اوضاع اسفناک حاکم بر کشور آگاه سازند<ref>Rankaprimorac and Chan, Stephen (2007). Zimbabwe in Crisis: The international response and the space of silence. Routledge. p. 98.</ref>.
-حوزه ادبیات زیمبابوه به خصوص در بخش ادبیات  شونا در دوران معاصر(دهه 2000) و پس از آن که کشور  با تحولات  و بحران های سیاسی روبرو گردید،متحول شد.یأس  و ناامیدی ناشی از رقابت ها  و تنش های سیاسی،بحران های اقتصادی ،معضلات اجتماعی و  چالش های فرهنگی که بر زندگی مردم سایه انداخته بود،  نویسندگان را بر آن داشت تا با خلق آثاری در قالب داستان، درد ها و مصایب آنان را به تصویر کشانده همگان را از اوضاع اسفناک حاکم بر کشور آگاه سازند.(Rankaprimorac،98:2007)
+نویسندگان دوران استقلال [[زيمبابوه|زیمبابوه]] مانند "[[چارلز مونگوشی]]" (Charles Mungoshi) در دهه 70 و "چنجه رایی هوه" (ChenjeraiHove) در دهه 80 با تألیفات خود و ترجمه آثار نویسندگان نامی آفریقایی به زبان شونا، باعث رشد و توسعه ادبیات بومی [[زيمبابوه|زیمبابوه]] شدند. در سال 1987 "مونگوشی" کتاب داستان " دانه‌های گندم" (Grain of Wheat) نوشته "انگوگیو" (Ngugi vh) را از زبان انگلیسی با عنوان "تسانگو یمبئو" (TsangoYembeu) به زبان شونا ترجمه کرد. این رویداد ادبی برای جامعه در حال تحول [[زيمبابوه|زیمبابوه]] آن دوران بسیار مهم بود. نتایج فعالیت‌های ادبی نویسندگانی چون "مونگوشی" به مردم در غلبه بر از خود بیگانگی و دوری از هویت ملی که در پی رفتارهای تحقیر آمیز سفیدپوستان در طی سالیان دراز بر جامعه حاکم شده بود، کمک می‌کرد. اگر چه داستان‌های شونا در دوران حکومت نژادپرست رودزیا بخشی از ادبیات سیاست استعماری محسوب می‌شد، اما همین داستان‌ها پس از استقلال توانستند احساسات و سیاست‌های ملی‌گرایی را در مردم توسعه دهند<ref>ایپکچی، محمدحسن (1339). جامعه و فرهنگ [[زيمبابوه|زیمبابوه]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی]. ص. 174-175.</ref>.
-نويسندگان دوران استقلال [[زيمبابوه]] مانند "[[چارلز مونگوشی]]"<sup>[6]</sup> در دهه 70 و "[[چنجه رایی هوه]]"<sup>[7]</sup> در دهه 80 با تألیفات خود و ترجمه آثار نویسندگان نامی آفریقایی به زبان شونا،باعث رشد و توسعه ادبيات بومی زیمبابوه شدند.در سال 1987 "مونگوشی" كتاب داستان " دانه های گندم"<sup>[8]</sup> نوشته "انگوگیو"<sup>[9]</sup> رااز زبان انگلیسی با عنوان "تسانگو یمبئو"<sup>[10]</sup> به زبان شونا ترجمه کرد.این رويداد ادبي براي جامعه در حال تحول زيمبابوه آن دوران بسيار  مهم بود.نتایج فعالیت های ادبی نويسندگاني چون" مونگوشی" به مردم در غلبه بر از خود بيگانگی و دوری از هویت ملی که در پی  رفتارهای تحقیر آمیز سفید پوستان در طی سالیان دراز بر جامعه حاکم شده بود،کمک می کرد.اگر چه داستان های شونا  در دوران حکومت نژاد پرست رودزيا بخشي از ادبيات سياست استعماری محسوب مي شد،اما همین داستان ها پس از استقلال توانستند احساسات و سياست های ملی گرايی را در مردم توسعه دهند.
+== نیز نگاه کنید به ==
+[[ادبیات معاصر ژاپن]]؛ [[ادبیات معاصر کانادا]]؛ [[ادبیات معاصر چین]]؛ [[ادبیات معاصر سنگال]]؛ [[ادبیات قرن بیستم فرانسه]]؛ [[ادبیات معاصر تایلند]]؛ [[ادبیات معاصر اردن]]؛ [[ادبیات معاصر سیرالئون]]؛ [[ادبیات معاصر قطر]]
+== کتابشناسی ==