ترجمه آثار نویسندگان زیمبابوه: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه ملل
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (The LinkTitles extension automatically added links to existing pages (https://github.com/bovender/LinkTitles).)
خط ۱: خط ۱:
[[پرونده:S Mutswairo.jpg|بندانگشتی|س. موتسوایرو]]
[[پرونده:S Mutswairo.jpg|بندانگشتی|س. موتسوایرو]]
یکی از اقدامات مهم در حوزه ادبیات مکتوب زیمبابوه، ترجمه آثار برتر نویسندگان معروف از زبان بومی ([[قبيله شونا|شونا]] و [[قبیله اندبله|اندبله]]) به زبان‌های انگلیسی، [[فرانسه]] و آلمانی است. نویسندگان در دوران استقلال کتاب‌های داستانی را به زبان‌های بومی نوشته‌اند که بعضی از آن‌ها مورد توجه قرار گرفته و ناشرین خارجی اقدام به ترجمه و چاپ این آثار کرده‌اند. در این مورد می‌توان به کتاب "گلچین نوشته‌های اندبله [[زيمبابوه|زیمبابوه]]" (We Hold On to the Word of Lizard(A Small Anthology of Zimbabwean Ndebele Writing).) اشاره کرد. این اثر با همکاری سفارت جمهوری چک به دو زبان انگلیسی و چک در سال 2004 در کشور چک چاپ و منتشر شد.
یکی از اقدامات مهم در حوزه ادبیات مکتوب زیمبابوه، ترجمه آثار برتر نویسندگان معروف از زبان بومی ([[قبيله شونا|شونا]] و [[قبیله اندبله|اندبله]]) به زبان‌های انگلیسی، [[فرانسه]] و آلمانی است. نویسندگان در دوران استقلال کتاب‌های داستانی را به زبان‌های بومی نوشته‌اند که بعضی از آن‌ها مورد توجه قرار گرفته و ناشرین خارجی اقدام به ترجمه و چاپ این آثار کرده‌اند. در این مورد می‌توان به کتاب "گل[[چین]] نوشته‌های اندبله [[زيمبابوه|زیمبابوه]]" (We Hold On to the Word of Lizard(A Small Anthology of Zimbabwean Ndebele Writing).) اشاره کرد. این اثر با همکاری سفارت جمهوری چک به دو زبان انگلیسی و چک در سال 2004 در کشور چک چاپ و منتشر شد.


بعضی از نویسندگان [[زيمبابوه|زیمبابوه]] مانند "چنجاری هووه" (Chenjerai Hove) نویسنده کتاب‌هایی چون رمان "استخوان‌ها" و برنده جایزه ادبیات نوما در 1989 و "س. موتسوایرو" (S.Mutswairo) داستان‌نویس تاریخی، آثار خود را به دو زبان بومی و انگلیسی نوشته‌اند<ref>Alain, R. (2004). The Languages & Literatures of Africa. Africa Word Press. p. 97.</ref>. تألیف دو زبانه آثار ادبی امکان شناساندن آن‌ها به دیگر کشورها را فراهم نموده است<ref>ایپکچی، محمدحسن (1339). جامعه و فرهنگ [[زیمبابوه در یک نگاه|زیمبابوه]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی]، ص.121-122.</ref>.
بعضی از نویسندگان [[زيمبابوه|زیمبابوه]] مانند "چنجاری هووه" (Chenjerai Hove) نویسنده کتاب‌هایی چون رمان "استخوان‌ها" و برنده جایزه ادبیات نوما در 1989 و "س. موتسوایرو" (S.Mutswairo) داستان‌نویس تاریخی، آثار خود را به دو زبان بومی و انگلیسی نوشته‌اند<ref>Alain, R. (2004). The Languages & Literatures of Africa. Africa Word Press. p. 97.</ref>. تألیف دو زبانه آثار ادبی امکان شناساندن آن‌ها به دیگر کشورها را فراهم نموده است<ref>ایپکچی، محمدحسن (1339). جامعه و فرهنگ [[زیمبابوه در یک نگاه|زیمبابوه]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی]، ص.121-122.</ref>.

نسخهٔ ‏۱ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۷:۰۹

س. موتسوایرو

یکی از اقدامات مهم در حوزه ادبیات مکتوب زیمبابوه، ترجمه آثار برتر نویسندگان معروف از زبان بومی (شونا و اندبله) به زبان‌های انگلیسی، فرانسه و آلمانی است. نویسندگان در دوران استقلال کتاب‌های داستانی را به زبان‌های بومی نوشته‌اند که بعضی از آن‌ها مورد توجه قرار گرفته و ناشرین خارجی اقدام به ترجمه و چاپ این آثار کرده‌اند. در این مورد می‌توان به کتاب "گلچین نوشته‌های اندبله زیمبابوه" (We Hold On to the Word of Lizard(A Small Anthology of Zimbabwean Ndebele Writing).) اشاره کرد. این اثر با همکاری سفارت جمهوری چک به دو زبان انگلیسی و چک در سال 2004 در کشور چک چاپ و منتشر شد.

بعضی از نویسندگان زیمبابوه مانند "چنجاری هووه" (Chenjerai Hove) نویسنده کتاب‌هایی چون رمان "استخوان‌ها" و برنده جایزه ادبیات نوما در 1989 و "س. موتسوایرو" (S.Mutswairo) داستان‌نویس تاریخی، آثار خود را به دو زبان بومی و انگلیسی نوشته‌اند[۱]. تألیف دو زبانه آثار ادبی امکان شناساندن آن‌ها به دیگر کشورها را فراهم نموده است[۲].

نیز نگاه کنید به

ترجمه کتاب در تونس؛ ترجمه ی کتاب از زبان های خارجی به چینی و بالعکس؛ ترجمه کتاب در سنگال؛ ترجمه آثار آرژانتینی به زبان های دیگر؛ ترجمه در کشور مالی؛ ترجمه در کشور اردن

کتابشناسی

  1. Alain, R. (2004). The Languages & Literatures of Africa. Africa Word Press. p. 97.
  2. ایپکچی، محمدحسن (1339). جامعه و فرهنگ زیمبابوه. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی، ص.121-122.