نسل ادبی 27 در اسپانیا: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه ملل
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:
[[پرونده:فدریکو گارسیا لورکا، از پیشتازان نسل ادبی 27.jpg|بندانگشتی|فدریکو گارسیا لورکا، از پیشتازان نسل ادبی 27]]نسل ادبی دیگر [[اسپانیا]]، 27 نام دارد كه سر‌آمد آن‌ها «لوركا» است. این نسل شاهد جنگ‌های داخلی [[اسپانیا]] بوده است، اکثر نویسندگان این نسل اغلب یا از [[اسپانیا]] گریخته اند با مجبور به ترک وطن شده‌اند.
[[پرونده:فدریکو گارسیا لورکا، از پیشتازان نسل ادبی 27.jpg|بندانگشتی|فدریکو گارسیا لورکا، از پیشتازان نسل ادبی 27، برگرفته از سایت ایرنا، قابل بازیابی از<nowiki/>https://www.irna.ir/news/83004648/%D9%84%D9%88%D8%B1%D9%83%D8%A7-%D8%B4%D8%A7%D8%B9%D8%B1-%D9%83%D9%88%D9%84%DB%8C]]نسل ادبی دیگر [[اسپانیا]]، 27 نام دارد كه سر‌آمد آن‌ها «لوركا» است. این نسل شاهد جنگ‌های داخلی [[اسپانیا]] بوده است، اکثر نویسندگان این نسل اغلب یا از [[اسپانیا]] گریخته اند با مجبور به ترک وطن شده‌اند.


از نویسندگان این نسل می‌توان رافائل آلبرتی (Rafael Alberti)، بیسِنته آلِکساندره (Vicente Aleixandre)، داماسو آلُنسو (Dámaso Alonso)، لوئیس سِرنودا (Luis Cernuda)، اِرنِستینا دِ چامپورثین (Ernestina de Champourcín)، [[فدریکو گارسیا لورکا]] (Federico García Lorca)، خورخِ گییِّن (Jorge Guillén)، پِدرو سالیناس (Pedro Salinas)، ژوزِفینا دِ لا تُره (Josefina de la Torre)، مانوئل آلتولاگیره (Manuel Altolaguirre) و همسرش کونچا مِندِث (Concha Méndez) را نام برد. تقریباً همه نویسندگان این نسل در بین سال‌های 1891 و 1905 متولد شدند، آنها کار خود را با درج‏ اشعارشان در مجلات و روزنامه‏‌ها آغاز کردند. این نویسندگان به خوبی به تاریخ ادبیات اسپانیا آشنایی داشتند؛ به غیر از آلبرتی دیگر نویسندگان این نسل دانشگاهی بودند و به زبانشناسی آشنایی کامل داشتند. نویسندگان این نسل تأثیر زیادی از گونگورا (Luis Gongora) پذیرفته بودند اما خود را به او محدود نکردند. در این نسل ادبی هم شاهد شعرهاى اجتماعى و سیاسى هستیم و هم شعرهاى عاطفى و عاشقانه. در نسل 98 قدرت نثر برجسته است اما شعر در نسل 27 بسیار شکوفا می‌شود. بایه این کلن و لورکا از برجسته ترین نمایشامه نویسان قرن بیستم به شمار می‌روند<ref>.Lazar, Fernando, Literatura Española, Baracaldo, 1995, p. 377</ref><ref>فاخری، مهدی(1392). جامعه و فرهنگ [[اسپانیا]]. تهران: [https://www.icro.ir/ سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی] (در دست انتشار)</ref>.
از نویسندگان این نسل می‌توان رافائل آلبرتی (Rafael Alberti)، بیسِنته آلِکساندره (Vicente Aleixandre)، داماسو آلُنسو (Dámaso Alonso)، لوئیس سِرنودا (Luis Cernuda)، اِرنِستینا دِ چامپورثین (Ernestina de Champourcín)، [[فدریکو گارسیا لورکا]] (Federico García Lorca)، خورخِ گییِّن (Jorge Guillén)، پِدرو سالیناس (Pedro Salinas)، ژوزِفینا دِ لا تُره (Josefina de la Torre)، مانوئل آلتولاگیره (Manuel Altolaguirre) و همسرش کونچا مِندِث (Concha Méndez) را نام برد. تقریباً همه نویسندگان این نسل در بین سال‌های 1891 و 1905 متولد شدند، آنها کار خود را با درج‏ اشعارشان در مجلات و روزنامه‏‌ها آغاز کردند. این نویسندگان به خوبی به تاریخ ادبیات اسپانیا آشنایی داشتند؛ به غیر از آلبرتی دیگر نویسندگان این نسل دانشگاهی بودند و به زبانشناسی آشنایی کامل داشتند. نویسندگان این نسل تأثیر زیادی از گونگورا (Luis Gongora) پذیرفته بودند اما خود را به او محدود نکردند. در این نسل ادبی هم شاهد شعرهاى اجتماعى و سیاسى هستیم و هم شعرهاى عاطفى و عاشقانه. در نسل 98 قدرت نثر برجسته است اما شعر در نسل 27 بسیار شکوفا می‌شود. بایه این کلن و لورکا از برجسته ترین نمایشامه نویسان قرن بیستم به شمار می‌روند<ref>.Lazar, Fernando, Literatura Española, Baracaldo, 1995, p. 377</ref><ref>فاخری، مهدی(1392). جامعه و فرهنگ [[اسپانیا]]. تهران: [https://www.icro.ir/ سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی] (در دست انتشار)</ref>.

نسخهٔ کنونی تا ‏۷ ژوئن ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۱۳

فدریکو گارسیا لورکا، از پیشتازان نسل ادبی 27، برگرفته از سایت ایرنا، قابل بازیابی ازhttps://www.irna.ir/news/83004648/%D9%84%D9%88%D8%B1%D9%83%D8%A7-%D8%B4%D8%A7%D8%B9%D8%B1-%D9%83%D9%88%D9%84%DB%8C

نسل ادبی دیگر اسپانیا، 27 نام دارد كه سر‌آمد آن‌ها «لوركا» است. این نسل شاهد جنگ‌های داخلی اسپانیا بوده است، اکثر نویسندگان این نسل اغلب یا از اسپانیا گریخته اند با مجبور به ترک وطن شده‌اند.

از نویسندگان این نسل می‌توان رافائل آلبرتی (Rafael Alberti)، بیسِنته آلِکساندره (Vicente Aleixandre)، داماسو آلُنسو (Dámaso Alonso)، لوئیس سِرنودا (Luis Cernuda)، اِرنِستینا دِ چامپورثین (Ernestina de Champourcín)، فدریکو گارسیا لورکا (Federico García Lorca)، خورخِ گییِّن (Jorge Guillén)، پِدرو سالیناس (Pedro Salinas)، ژوزِفینا دِ لا تُره (Josefina de la Torre)، مانوئل آلتولاگیره (Manuel Altolaguirre) و همسرش کونچا مِندِث (Concha Méndez) را نام برد. تقریباً همه نویسندگان این نسل در بین سال‌های 1891 و 1905 متولد شدند، آنها کار خود را با درج‏ اشعارشان در مجلات و روزنامه‏‌ها آغاز کردند. این نویسندگان به خوبی به تاریخ ادبیات اسپانیا آشنایی داشتند؛ به غیر از آلبرتی دیگر نویسندگان این نسل دانشگاهی بودند و به زبانشناسی آشنایی کامل داشتند. نویسندگان این نسل تأثیر زیادی از گونگورا (Luis Gongora) پذیرفته بودند اما خود را به او محدود نکردند. در این نسل ادبی هم شاهد شعرهاى اجتماعى و سیاسى هستیم و هم شعرهاى عاطفى و عاشقانه. در نسل 98 قدرت نثر برجسته است اما شعر در نسل 27 بسیار شکوفا می‌شود. بایه این کلن و لورکا از برجسته ترین نمایشامه نویسان قرن بیستم به شمار می‌روند[۱][۲].

نیز نگاه کنید به

زبان و ادبیات اسپانیا؛ تاریخ ادبیات و سبک‌های ادبی اسپانیا

کتابشناسی

  1. .Lazar, Fernando, Literatura Española, Baracaldo, 1995, p. 377
  2. فاخری، مهدی(1392). جامعه و فرهنگ اسپانیا. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی (در دست انتشار)