نظام آموزشی بنگلادش: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (The LinkTitles extension automatically added links to existing pages (https://github.com/bovender/LinkTitles).) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
=== اولویت های آموزش جاری [[بنگلادش]] === | |||
یکی از منابع اصلی انسانی کشور، جمعیت فراوان آن است. از این رو، اولویت های مهم آموزشی این کشور، مساله هدایت این نیروی عظیم به نیروی تولید کار بیشتر و تامین محیط اجتماعی فعال و توسعه سیاسی و اقتصادی است. اولویت دیگر از بین بردن بی سوادی که سلاح اصلی برای مبارزه با فقر و عقب ماندگی کشور است. | یکی از منابع اصلی انسانی کشور، جمعیت فراوان آن است. از این رو، اولویت های مهم آموزشی این کشور، مساله هدایت این نیروی عظیم به نیروی تولید کار بیشتر و تامین محیط اجتماعی فعال و توسعه سیاسی و اقتصادی است. اولویت دیگر از بین بردن بی سوادی که سلاح اصلی برای مبارزه با فقر و عقب ماندگی کشور است. | ||
اعلامیه دولت مبنی بر تصمیم جدی برای افزایش سوادآموزان موجب آماده شدن طرح ملی در راستای رفع بی سوادی بزرگسالان از یک سو و آموزش عمومی کودکان از سوی دیگر شده است. از این رو، در راستای معرفی آموزش اجباری، طرح های بسیج همگانی به منظور آگاهی مردم، برای شرکت درآن شروع شد. این فعالیت ها عبارت بودند از: تشکیل کمیته های آموزشی در سطح روستاها، تشکیل انجمن مادران، انجمن دانش آموزان و بهره برداری از رسانه های گروهی. در نتیجه مردم به لزوم تعلیم و تربیت پی بردند. برای رسیدن به درصد باسوادان به میزان 62 در صد، از سوی برنامه ریزان آموزشی کشور، انجام شش اولویت پیشنهاد شد. همچنین تاسیس مدارس در مناطق بدون مدرسه، بازسازی و احیای مدارس ابتدایی دولتی و غیر دولتی، ایجاد کلاس های اضافی، طرح تغذیه رایگان به دانش آموزان، اهدا 15 کیلو گندم یا برنج به خانواده های بی بضاعت در ماه در قبال فرستادن هر فرزند به مدرسه از عمده کارهایی بود که جامعه را برای پذیرش آموزش عمومی به حرکت درآورد. | |||
در این راستا، البته مشکلات و موانعی سد راه توسعه آموزش همگانی شده است، مانند بی سوادی و فقر شدید اکثر والدین که حتی قادر به تهیه نیازهای اولیه آموزشی بچه ها در منزل هم نیستند. همچنین پرداخت هزینه های غیر مستقیم آموزش ابتدایی در توان والدین قشر آسیب پذیر جامعه نیست. از سوی دیگر کمبود شدید معلم حرفه ای در کادر آموزشی است. برای رفع این مشکلات، دولت اقدام به طرح بلند مدت آموزشی کرد تا بتواند تا سال 2010 به اهداف آموزشی دلخواه نایل شود. بخشی از اهداف دولت برای این برنامه عبارت بود از: | |||
1. تاکید بر آموزش های حرفه ای در سطح دبیرستان به منظور کمک کردن به استخدام فارغ التحصیلان دوره دبیرستان در داخل و خارج؛ | 1. تاکید بر آموزش های حرفه ای در سطح دبیرستان به منظور کمک کردن به استخدام فارغ التحصیلان دوره دبیرستان در داخل و خارج؛ | ||
| خط ۱۳: | خط ۱۲: | ||
3. گسترش امکانات آموزشی در دوره اول و دوم دبیرستان برای جذب هرچه بیشتر دانش آموزان برای ادامه تحصیلات. | 3. گسترش امکانات آموزشی در دوره اول و دوم دبیرستان برای جذب هرچه بیشتر دانش آموزان برای ادامه تحصیلات. | ||
در طرح مزبور، همچنین توسعه دانشکده های نظامی و خوابگاه آن ها، تربیت | در طرح مزبور، همچنین توسعه دانشکده های نظامی و خوابگاه آن ها، تربیت ایمه مساجد از طریق امکانات مراکز تربیت ایمه بخش ها، ترجمه و انتشار متون اسلامی و ازدیاد مراکز فرهنگی اسلامی پیش بینی شده بود. | ||
نتیجه این برنامه ها قطعا می بایستی در آمارهای آموزشی و توسعه آن در سال جاری (2012) در دسترس قرار گیرد. | نتیجه این برنامه ها قطعا می بایستی در آمارهای آموزشی و توسعه آن در سال جاری (2012) در دسترس قرار گیرد. | ||
شاخص‌های آماری دانش آموزان و دانشجویان در [[بنگلادش]] درسال 2006 میلادی.<ref>www.Bangladesh gov/edu statistics, Bangladesh, 2010</ref> | |||
شاخص‌های آماری دانش آموزان و دانشجویان در بنگلادش درسال 2006 میلادی. | |||
{| class="wikitable" | {| class="wikitable" | ||
| rowspan="2" |ردیف | | rowspan="2" |ردیف | ||
| خط ۱۶۷: | خط ۱۶۳: | ||
|567825 | |567825 | ||
|} | |} | ||
<ref>توسلی، محمد مهدی، علی زاده کندی، عزیز، توسلی، سینا(1391). جامعه و فرهنگ [[بنگلادش]]. تهران: [https://www.icro.ir/ سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی]( در دست انتشار)</ref> | |||
== نیز نگاه کنید به == | |||
[[اصول کلی نظام آموزشی کانادا]]؛ [[نظام آموزشی ژاپن]]؛ [[نظام آموزشی کوبا]]؛ [[نظام آموزشی لبنان]]؛ [[نظام آموزشی مصر]]؛ [[نظام آموزشی چین]]؛ [[نظام آموزشی سنگال]]؛ [[نظام آموزشی کشور مالی]]؛ [[نظام آموزشی اسپانیا]]؛ [[نظام آموزشی کشور اردن]]؛ [[نظام آموزشی قدیم سیرالئون]]؛ [[نظام آموزشی جدید سیرالئون]] | |||
== کتابشناسی == | |||
نسخهٔ ۱۲ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۷:۵۱
اولویت های آموزش جاری بنگلادش
یکی از منابع اصلی انسانی کشور، جمعیت فراوان آن است. از این رو، اولویت های مهم آموزشی این کشور، مساله هدایت این نیروی عظیم به نیروی تولید کار بیشتر و تامین محیط اجتماعی فعال و توسعه سیاسی و اقتصادی است. اولویت دیگر از بین بردن بی سوادی که سلاح اصلی برای مبارزه با فقر و عقب ماندگی کشور است.
اعلامیه دولت مبنی بر تصمیم جدی برای افزایش سوادآموزان موجب آماده شدن طرح ملی در راستای رفع بی سوادی بزرگسالان از یک سو و آموزش عمومی کودکان از سوی دیگر شده است. از این رو، در راستای معرفی آموزش اجباری، طرح های بسیج همگانی به منظور آگاهی مردم، برای شرکت درآن شروع شد. این فعالیت ها عبارت بودند از: تشکیل کمیته های آموزشی در سطح روستاها، تشکیل انجمن مادران، انجمن دانش آموزان و بهره برداری از رسانه های گروهی. در نتیجه مردم به لزوم تعلیم و تربیت پی بردند. برای رسیدن به درصد باسوادان به میزان 62 در صد، از سوی برنامه ریزان آموزشی کشور، انجام شش اولویت پیشنهاد شد. همچنین تاسیس مدارس در مناطق بدون مدرسه، بازسازی و احیای مدارس ابتدایی دولتی و غیر دولتی، ایجاد کلاس های اضافی، طرح تغذیه رایگان به دانش آموزان، اهدا 15 کیلو گندم یا برنج به خانواده های بی بضاعت در ماه در قبال فرستادن هر فرزند به مدرسه از عمده کارهایی بود که جامعه را برای پذیرش آموزش عمومی به حرکت درآورد.
در این راستا، البته مشکلات و موانعی سد راه توسعه آموزش همگانی شده است، مانند بی سوادی و فقر شدید اکثر والدین که حتی قادر به تهیه نیازهای اولیه آموزشی بچه ها در منزل هم نیستند. همچنین پرداخت هزینه های غیر مستقیم آموزش ابتدایی در توان والدین قشر آسیب پذیر جامعه نیست. از سوی دیگر کمبود شدید معلم حرفه ای در کادر آموزشی است. برای رفع این مشکلات، دولت اقدام به طرح بلند مدت آموزشی کرد تا بتواند تا سال 2010 به اهداف آموزشی دلخواه نایل شود. بخشی از اهداف دولت برای این برنامه عبارت بود از:
1. تاکید بر آموزش های حرفه ای در سطح دبیرستان به منظور کمک کردن به استخدام فارغ التحصیلان دوره دبیرستان در داخل و خارج؛
2. برگزاری دوره های آموزشی فنی و حرفه ای مناسب با جامعه، از طریق ارتباط با بازار کار و کم کردن فاصله بین امکانات آموزشی شهر و روستا؛
3. گسترش امکانات آموزشی در دوره اول و دوم دبیرستان برای جذب هرچه بیشتر دانش آموزان برای ادامه تحصیلات.
در طرح مزبور، همچنین توسعه دانشکده های نظامی و خوابگاه آن ها، تربیت ایمه مساجد از طریق امکانات مراکز تربیت ایمه بخش ها، ترجمه و انتشار متون اسلامی و ازدیاد مراکز فرهنگی اسلامی پیش بینی شده بود.
نتیجه این برنامه ها قطعا می بایستی در آمارهای آموزشی و توسعه آن در سال جاری (2012) در دسترس قرار گیرد.
شاخص‌های آماری دانش آموزان و دانشجویان در بنگلادش درسال 2006 میلادی.[۱]
| ردیف | نوع نهاد | تعداد مراکز | تعداد معلمین | تعداد دانش‌آموزان | ||
| مرد | زن | مرد | زن | |||
| 1 | مدارس دولتی | 37671 | 100159 | 61955 | 5303292 | 5361783 |
| 2 | مدارس غیر دولتی و سایر مراکز خصوصی | 42162 | 97371 | 66884 | 3442572 | 3355314 |
| 3 | جمع کل مدارس دولتی و غیر دولتی | 79833 | 197530 | 128839 | 8745864 | 8617097 |
| 4 | مدارس راهنمایی غیر دولتی | 3982 | 22816 | 5531 | 373942 | 568927 |
| 5 | دبیرستانهای دولتی | 317 | 4825 | 2498 | 18614 | 104124 |
| 6 | دبیرستانهای غیردولتی | 13087 | 139336 | 170887 | 3311736 | 3649517 |
| جمــع کل | 17386 | 166977 | 39580 | 3803794 | 4322568 | |
| 8 | مدارس و کالج‌های غیردولتی | 219 | 2583 | 907 | 19765 | 24091 |
| 9 | مراکز دولتی پیش دانشگاهی | 10 | 88 | 65 | 505 | 3142 |
| 10 | مراکز غیردولتی پیش دانشگاهی | 1350 | 20771 | 4803 | 148137 | 128524 |
| 11 | دانشکدههای دولتی | 138 | 2233 | 479 | 64770 | 50762 |
| 12 | دانشکدههای غیردولتی | 931 | 28253 | 6010 | 39786 | 228153 |
| 13 | دانشکدههای دولتی در سطح لیسانس | 43 | 1373 | 225 | 44921 | 21910 |
| 14 | دانشکدههای غیردولتی در سطح لیسانس | 18 | 715 | 202 | 11344 | 8833 |
| 15 | دانشکدههای دولتی در سطح فوق لیسانس | 60 | 2892 | 879 | 160252 | 81147 |
| 16 | دانشکدههای غیردولتی در سطح فوق لیسانس | 25 | 1275 | 513 | 33850 | 21263 |
| جمع کل دانشکده‌‌ها و کالج‌ها | 2794 | 60183 | 14083 | 881404 | 567825 | |
نیز نگاه کنید به
اصول کلی نظام آموزشی کانادا؛ نظام آموزشی ژاپن؛ نظام آموزشی کوبا؛ نظام آموزشی لبنان؛ نظام آموزشی مصر؛ نظام آموزشی چین؛ نظام آموزشی سنگال؛ نظام آموزشی کشور مالی؛ نظام آموزشی اسپانیا؛ نظام آموزشی کشور اردن؛ نظام آموزشی قدیم سیرالئون؛ نظام آموزشی جدید سیرالئون
کتابشناسی
- ↑ www.Bangladesh gov/edu statistics, Bangladesh, 2010
- ↑ توسلی، محمد مهدی، علی زاده کندی، عزیز، توسلی، سینا(1391). جامعه و فرهنگ بنگلادش. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی( در دست انتشار)