نظام اجتماعی اتیوپی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
== نیز نگاه کنید به == | == نیز نگاه کنید به == | ||
[[نظام اجتماعی ژاپن]]؛ [[نظام اجتماعی کوبا]]؛ [[نظام اجتماعی معاصر چین]]؛ [[نظام اجتماعی تونس]]؛ [[نظام اجتماعی مالی]]؛ [[نظام اجتماعی سوریه]]؛ [[نظام اجتماعی سودان]]؛ [[نظام اجتماعی ساحل عاج]] | [[نظام اجتماعی ژاپن]]؛ [[نظام اجتماعی کوبا]]؛ [[نظام اجتماعی معاصر چین]]؛ [[نظام اجتماعی تونس]]؛ [[نظام اجتماعی مالی]]؛ [[نظام اجتماعی سوریه]]؛ [[نظام اجتماعی سودان]]؛ [[نظام اجتماعی ساحل عاج]]؛ [[نظام اجتماعی قزاقستان]] | ||
== کتابشناسی == | == کتابشناسی == | ||
<references /> | |||
[[رده:کلیات نظام و امور اجتماعی]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۶ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۸:۵۳
جامعه اتیوپی در مجموع به دو بخش شهرنشین و روستایی تقسیم می‌شود. بر اساس اطلاعات موجود در حال حاضر در حدود 17 درصد از مردم این کشور شهرنشین بوده و بخش اعظم جمعیت اتیوپی (در حدود 83 درصد) را روستاییان و اقوام بیابان گرد تشکیل می‌دهند.
در بررسی جامعه شناختی اتیوپی آنچه که مشهود است بخش اعظم مردم این کشور را کشاورزان سنتی از یک سوی و گله داران و دام پروران از سوی دیگر تشکیل می‌دهند که به صورت سنتی درآمدی اندک را عاید خود می‌سازند. لذا می‌توان گفت ساختار اساسی نظام اجتماعی اتیوپی مبتنی بر این دو گروه‌است و شهرنشینی که پدیده‌ای نسبتا جدید در این کشور محسوب می‌شود هنوز از جایگاه چندانی برخوردار نیست. جدای از آن نظام اجتماعی اتیوپی نیز نظیر سایر کشورهای آفریقای زیر خط صحرای بزرگ بر ارتباطات قومی استوار گردیده و اقوام و قبایل مختلف بخش اعظم نظام اجتماعی این کشور را به خود اختصاص داده‌اند[۱].
نیز نگاه کنید به
نظام اجتماعی ژاپن؛ نظام اجتماعی کوبا؛ نظام اجتماعی معاصر چین؛ نظام اجتماعی تونس؛ نظام اجتماعی مالی؛ نظام اجتماعی سوریه؛ نظام اجتماعی سودان؛ نظام اجتماعی ساحل عاج؛ نظام اجتماعی قزاقستان
کتابشناسی
- ↑ عرب احمدی، امیر بهرام، کریمی، مهرداد (1392). جامعه و فرهنگ اتیوپی. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی (در دست انتشار)، ص 35-36.