سلسله کوه های چین: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:13339911 200.jpg|بندانگشتی|رشته کوه هیمالیا]]کوه‌های بلند و عظیم [[چین]] که به گونه‌های متفاوت در این سرزمین گسترش می‌یابد، استخوان‌بندی سرزمین [[چین]] را شکل داده و به سلسله‌های کوه‌های متفاوت تقسیم می‌شوند. سلسله‌های کوه معروف و بزرگ [[چین]] عبارتند از: «هیمالیا(Himalaya) | [[پرونده:13339911 200.jpg|بندانگشتی|رشته کوه هیمالیا]]کوه‌های بلند و عظیم [[چین]] که به گونه‌های متفاوت در این سرزمین گسترش می‌یابد، استخوان‌بندی سرزمین [[چین]] را شکل داده و به سلسله‌های کوه‌های متفاوت تقسیم می‌شوند. سلسله‌های کوه معروف و بزرگ [[چین]] عبارتند از: | ||
* «هیمالیا(Himalaya)»؛ | |||
* «کون‌لون (Kunlun)»؛ | |||
* «تیَن‌شَن(Tianshan)»؛ | |||
* «تانگولا(Tangula)»؛ | |||
* «چین‌لینگ(Qinling)»؛ | |||
* «داشینگ‌آن‌لینگ(Dashing Anling)»؛ | |||
* «تای خَنگ(Taihang)»؛ | |||
* «چی‌لیان(Qilian)»؛ | |||
* «خِنگ دوان(Hengduan)» و غیره. | |||
=== سلسله کوه هیمالیا === | === سلسله کوه هیمالیا === | ||
| خط ۵: | خط ۱۵: | ||
=== سلسله کوه کون لون === | === سلسله کوه کون لون === | ||
سلسله کوه «کون‌لون»، از فلات «پامیر» در غرب آغاز و تا شمال غرب استان «سی‌چوان» در شرق امتداد می‌یابد. طول آن 2500 متر و ارتفاع آن بین 5000 تا 7000 متر از سطح زمین است و قله‌ی «کنگور» بلندترین قله‌ی آن 7719 متر ارتفاع دارد | سلسله کوه «کون‌لون»، از فلات «پامیر» در غرب آغاز و تا شمال غرب استان «سی‌چوان» در شرق امتداد می‌یابد. طول آن 2500 متر و ارتفاع آن بین 5000 تا 7000 متر از سطح زمین است و قله‌ی «کنگور» بلندترین قله‌ی آن 7719 متر ارتفاع دارد. | ||
[[پرونده:3ad3f271bf354d7a8114cc281f04a3ba.jpg|بندانگشتی|تصویر سلسله کوه های تین شن در چین]] | [[پرونده:3ad3f271bf354d7a8114cc281f04a3ba.jpg|بندانگشتی|تصویر سلسله کوه های تین شن در چین]] | ||
| خط ۱۸: | خط ۲۸: | ||
=== سلسله کوه تی خنگ === | === سلسله کوه تی خنگ === | ||
سلسله کوه «تَی‌خَنگ»، در حاشیه‌ی شرقی فلات «خوانگ‌تو» قرار دارد و از شمال به جنوب گسترش می‌یابد<ref>.Shouyi,Bai(2002).An Outline history of china .Beijing: Foreign languages Press</ref>. | سلسله کوه «تَی‌خَنگ»، در حاشیه‌ی شرقی فلات «خوانگ‌تو» قرار دارد و از شمال به جنوب گسترش می‌یابد<ref>.Shouyi,Bai(2002).An Outline history of china .Beijing: Foreign languages Press</ref><ref>سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ [[چین]]. تهران: [https://alhoda.ir موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین الملی الهدی]،جلد 1، ص. 57-59.</ref>. | ||
== نیز نگاه کنید به == | == نیز نگاه کنید به == | ||
نسخهٔ ۲۱ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۰۴:۳۱
کوه‌های بلند و عظیم چین که به گونه‌های متفاوت در این سرزمین گسترش می‌یابد، استخوان‌بندی سرزمین چین را شکل داده و به سلسله‌های کوه‌های متفاوت تقسیم می‌شوند. سلسله‌های کوه معروف و بزرگ چین عبارتند از:
- «هیمالیا(Himalaya)»؛
- «کون‌لون (Kunlun)»؛
- «تیَن‌شَن(Tianshan)»؛
- «تانگولا(Tangula)»؛
- «چین‌لینگ(Qinling)»؛
- «داشینگ‌آن‌لینگ(Dashing Anling)»؛
- «تای خَنگ(Taihang)»؛
- «چی‌لیان(Qilian)»؛
- «خِنگ دوان(Hengduan)» و غیره.
سلسله کوه هیمالیا
سلسله کوه «هیمالیا»: قوسی شکل بوده و در مرز با هند، نپال، بوتان و دیگر کشورها قرار دارد. طول آن 2400 متر بوده و به طور متوسط دارای 6000 ارتفاع است که مرتفع‌ترین کوه جهان به‌شمار می‌رود. قله‌ی «اورست» قله‌ی اصلی این کوه با 13/8848 متر ارتفاع مرتفع‌ترین قله‌ی جهان است.
سلسله کوه کون لون
سلسله کوه «کون‌لون»، از فلات «پامیر» در غرب آغاز و تا شمال غرب استان «سی‌چوان» در شرق امتداد می‌یابد. طول آن 2500 متر و ارتفاع آن بین 5000 تا 7000 متر از سطح زمین است و قله‌ی «کنگور» بلندترین قله‌ی آن 7719 متر ارتفاع دارد.
سلسله کوه تین شن
سلسله کوه «تیَن‌شَن»، در قسمت مرکزیِ منطقه‌ی خودمختار «سین‌کیانگ» واقع در شمال غرب چین است. ارتقاع آن بین 3000 تا 5000 متر است و قله‌ی «تومور» بلندترین قله‌ی آن دارای 3/745 متر ارتفاع می‌باشد.
سلسله کوه چین لینگ
سلسله کوه «چین‌لینگ» از شرق استان «گَن‌سو(Gansu)» در غرب چین آغاز و به غرب استان «خِه‌نَن» واقع در شرق چین، امتداد می‌یابد و به‌طور میانگین، 2000 تا 3000 متر ارتفاع دارد.
سلسله کوه دی شین آن لینگ
سلسله کوه «دَی‌شین‌آن‌لینگ» از نزدیکی دهکده‌ی «مو‌خِه» در استان «خِه‌لونگ‌جیانگ» واقع در شمال شرق چین، به سمت حوضه‌ی بالایِ رود «لاخه» در جنوب، امتداد می‌یابد.
سلسله کوه تی خنگ
سلسله کوه «تَی‌خَنگ»، در حاشیه‌ی شرقی فلات «خوانگ‌تو» قرار دارد و از شمال به جنوب گسترش می‌یابد[۱][۲].
نیز نگاه کنید به
ارتفاعات روسیه؛ ارتفاعات کانادا؛ ارتفاعات مصر؛ ارتفاعات افغانستان؛ ارتفاعات کوبا؛ ارتفاعات تونس؛ ارتفاعات ساحل عاج؛ ارتفاعات تایلند؛ ارتفاعات و ناهمواری های فرانسه؛ ارتفاعات و ناهمواری های سوریه؛ ارتفاعات و ناهمواری های سودان؛ ارتفاعات ساحل عاج؛ ارتفاعات و ناهمواری های زیمبابوه؛ ارتفاعات و ناهمواری های اوکراین؛ ارتفاعات و ناهمواری های اسپانیا؛ ارتفاعات و ناهمواری های اردن؛ ارتفاعات و ناهمواری های قطر
کتابشناسی
- ↑ .Shouyi,Bai(2002).An Outline history of china .Beijing: Foreign languages Press
- ↑ سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین الملی الهدی،جلد 1، ص. 57-59.