محمد ناجی: تفاوت میان نسخهها
جز (The LinkTitles extension automatically added links to existing pages (https://github.com/bovender/LinkTitles).) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲: | خط ۲: | ||
گروه «نورالدین الزنکی» اولین گروهی بود که المصری به آن پیوست. پس از آن، به عضویت «احرار الشام» درآمد و گروه «نور الدین الزنکی» را به جاسوسی متهم نمود! وی تنها یک روز عضو «احرار الشام» باقی ماند و پس از فتوای هیئت شرعی «احرار الشام» بر جواز همکاری با ارتش ترکیه، از این گروه جدا گردید و به «تحریر الشام» پیوست؛ اما الجولانی برای همگرایی بیشتر و ائتلاف با گروههای دیگر، او را برکنار کرد. | گروه «نورالدین الزنکی» اولین گروهی بود که المصری به آن پیوست. پس از آن، به عضویت «احرار الشام» درآمد و گروه «نور الدین الزنکی» را به جاسوسی متهم نمود! وی تنها یک روز عضو «احرار الشام» باقی ماند و پس از فتوای هیئت شرعی «احرار الشام» بر جواز همکاری با ارتش ترکیه، از این گروه جدا گردید و به «تحریر الشام» پیوست؛ اما الجولانی برای همگرایی بیشتر و ائتلاف با گروههای دیگر، او را برکنار کرد. | ||
== نیز نگاه کنید به == | |||
[[اسلام و مسلمانان سوریه]] | |||
== کتابشناسی == | |||
# [[دروزیه یا موحدون#cite%20ref-1|↑]] شنی، کریم (۱۴۰۰). فرهنگ و تاریخ سوریه. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی( در دست انتشار) |
نسخهٔ کنونی تا ۲۳ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۳۹
محمد ناجی معروف به ابویقظان المصری، تبعه کشور مصر و از اعضای حزب سلفی «النور» است. وی در سال 2013 به سوریه آمد و مدت طولانی در حلب به سخنرانی و تدریس پرداخت؛ اما به هیچ یک از گروه های مسلح نپیوست و در جنگ نیز شرکت ننمود. وی در ابتدا، خود را «مبلغی در سرزمین شام» معرفی نمود و از طریق سخنرانی و دستنوشتههایش، توانست بسیاری از جوانان را دعوت به جنگ و عضویت در گروههای جهادی سلفی نماید.
گروه «نورالدین الزنکی» اولین گروهی بود که المصری به آن پیوست. پس از آن، به عضویت «احرار الشام» درآمد و گروه «نور الدین الزنکی» را به جاسوسی متهم نمود! وی تنها یک روز عضو «احرار الشام» باقی ماند و پس از فتوای هیئت شرعی «احرار الشام» بر جواز همکاری با ارتش ترکیه، از این گروه جدا گردید و به «تحریر الشام» پیوست؛ اما الجولانی برای همگرایی بیشتر و ائتلاف با گروههای دیگر، او را برکنار کرد.
نیز نگاه کنید به
کتابشناسی
- ↑ شنی، کریم (۱۴۰۰). فرهنگ و تاریخ سوریه. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی( در دست انتشار)