موزه تاریخ طبیعی زیمبابوه: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۶: | خط ۶: | ||
موزه تاریخ طبیعی زیمبابوه، در بر گیرنده مجموعهای از آثار فرهنگی تپههای "ماتوبو" (Matobo)، میراث جهانی خامی (Khami)، بولاوایوی قدیم، مزار یادبود قهرمانان و کلیه آثار و بناهای تاریخی و فرهنگی منطقه "ماتابله لند" میباشد. این موزه ابتدا در سال 1962 در پارک "صد ساله" برپا گردید و در سال 1982 به عنوان بهترین موزه آثار طبیعی در منطقه جنوب آفریقا و چهارمین موزه بزرگ قاره آفریقا معرفی شد. موزه دارای 9 گالری، یک سالن سخنرانی باظرفیت 120 صندلی، 8 مرکز تحقیقاتی و مرکز مطالعه میباشد<ref>پاریندر، جئوفری(1374). اساطیر آفریقا. ترجمه باجلان فرخی. تهران: اساطیر. ص. 191-195.</ref>. | موزه تاریخ طبیعی زیمبابوه، در بر گیرنده مجموعهای از آثار فرهنگی تپههای "ماتوبو" (Matobo)، میراث جهانی خامی (Khami)، بولاوایوی قدیم، مزار یادبود قهرمانان و کلیه آثار و بناهای تاریخی و فرهنگی منطقه "ماتابله لند" میباشد. این موزه ابتدا در سال 1962 در پارک "صد ساله" برپا گردید و در سال 1982 به عنوان بهترین موزه آثار طبیعی در منطقه جنوب آفریقا و چهارمین موزه بزرگ قاره آفریقا معرفی شد. موزه دارای 9 گالری، یک سالن سخنرانی باظرفیت 120 صندلی، 8 مرکز تحقیقاتی و مرکز مطالعه میباشد<ref>پاریندر، جئوفری(1374). اساطیر آفریقا. ترجمه باجلان فرخی. تهران: اساطیر. ص. 191-195.</ref>. | ||
این موزه برنامههای آموزشی برای دانشجویان و عموم را نیز ارائه مینماید<ref>https://www.naturalhistorymuseumzimbabwe.com/ourmuseum/history | این موزه برنامههای آموزشی برای دانشجویان و عموم را نیز ارائه مینماید<ref>https://www.naturalhistorymuseumzimbabwe.com/ourmuseum/history</ref>. | ||
== نیز نگاه کنید به == | == نیز نگاه کنید به == | ||
خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
== کتابشناسی == | == کتابشناسی == | ||
<references /> | |||
== منبع اصلی == | |||
ایپکچی، محمدحسن (1399). جامعه و فرهنگ [[زيمبابوه|زیمبابوه]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی]، ص. 206-207. | |||
== نویسنده مقاله == | |||
محمدحسن ایپکچی | |||
[[رده:موزه ها]] |
نسخهٔ کنونی تا ۲۱ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۱۹
![](/images/thumb/7/77/%D9%85%D9%88%D8%B2%D9%87_%D8%AA%D8%A7%D8%B1%DB%8C%D8%AE_%D8%B7%D8%A8%DB%8C%D8%B9%DB%8C_%D8%B2%DB%8C%D9%85%D8%A8%D8%A7%D8%A8%D9%88%D9%87.jpg/300px-%D9%85%D9%88%D8%B2%D9%87_%D8%AA%D8%A7%D8%B1%DB%8C%D8%AE_%D8%B7%D8%A8%DB%8C%D8%B9%DB%8C_%D8%B2%DB%8C%D9%85%D8%A8%D8%A7%D8%A8%D9%88%D9%87.jpg)
در سال 1901 "سیسیل رودز" در بازدید از شهر بولاوایو با درخواست برخی از اساتید برای تأسیس موزه موافقت کرد و در سال 1902 نخستین بخش موزه آغاز به کار نمود. در سال 1905، دومین ساختمان به بهره برداری رسید و در سال 1910، با حضور فرزند ملکه ویکتوریا رسماً افتتاح شد. چهارمین ساختمان موزه نیز در سال 1922 به بهره برداری رسید. توسعههای بعدی موزه در سالهای 1930 و 1936 اتفاق افتاد. دراین سال بنا به تصمیم دولت نژادپرست رودزیا این موزه به نام "موزه ملی رودزیا" نامگذاری شد. شهرداری بولاوایو در سال 1960، پنجمین ساختمان موزه را ساخت و در 20 مارس 1964 آن را افتتاح کرد و تکمیل این موزه هنوز ادامه دارد.
امروزه، مجموعه آثار تحقیقی موزهها مانند یافتههای زمین شناسی، فسیلها به همراه آثاری از تاریخ اجتماعی جنوب و مرکز آفریقا دراین موزه نگهداری میشوند.
موزه تاریخ طبیعی زیمبابوه، در بر گیرنده مجموعهای از آثار فرهنگی تپههای "ماتوبو" (Matobo)، میراث جهانی خامی (Khami)، بولاوایوی قدیم، مزار یادبود قهرمانان و کلیه آثار و بناهای تاریخی و فرهنگی منطقه "ماتابله لند" میباشد. این موزه ابتدا در سال 1962 در پارک "صد ساله" برپا گردید و در سال 1982 به عنوان بهترین موزه آثار طبیعی در منطقه جنوب آفریقا و چهارمین موزه بزرگ قاره آفریقا معرفی شد. موزه دارای 9 گالری، یک سالن سخنرانی باظرفیت 120 صندلی، 8 مرکز تحقیقاتی و مرکز مطالعه میباشد[۱].
این موزه برنامههای آموزشی برای دانشجویان و عموم را نیز ارائه مینماید[۲].
نیز نگاه کنید به
فرهنگ عمومی زیمبابوه؛ موزههای زیمبابوه
کتابشناسی
- ↑ پاریندر، جئوفری(1374). اساطیر آفریقا. ترجمه باجلان فرخی. تهران: اساطیر. ص. 191-195.
- ↑ https://www.naturalhistorymuseumzimbabwe.com/ourmuseum/history
منبع اصلی
ایپکچی، محمدحسن (1399). جامعه و فرهنگ زیمبابوه. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی، ص. 206-207.
نویسنده مقاله
محمدحسن ایپکچی