سلسله تانگ: تفاوت میان نسخه‌ها

→ تفاوت با ویرایش قدیمی‌تر تفاوت با ویرایش جدیدتر ←

نسخهٔ ‏۱۳ سپتامبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۴:۲۵

چین در دروان تانگ. قابل بازیابی از https://www.researchgate.net/figure/Map-Showing-the-Tang-Dynasty-Source-World-History-Encyclopedia-2017_fig4_371507146

سلسله‌ی تانگ در تاریخ 18 ژوئن سال 618 میلادی توسط امپراتور گائوزو (Gaozu) بنیان گذاشته شد. این دوره از تاریخ، با پیشرفت‌های قابل ملاحظه اش در زمینه‌های هنر، ادبیات، به ویژه شعر و فناوری، دوران طلایی تمدن چین به شمار می‌آید. آیین بودا در این تاریخ با پذیرش خاندان امپراتوری و مردم عادی، مذهب رسمی چین شد. چانگاَن پایتخت رسمی و بزرگترین شهر جهان در آن دوران بود.

تَیزونگ (Taizong)، دومین امپراتور این سلسله، برای دفع خطر قبایل کوچ نشین، توسعه‌ی مرزها، و وادار کردن حاکمان مناطق هم جوار به پذیرش سیستم تحت الحمایگی امپراتوری، دست به عملیات نظامی زد. پیروزی‌های وی در واحه‌ی تاریم، جاده‌ی ابریشم را فعال نگاه داشت و چانگاَن را به آسیای مرکزی و مناطق غربی متصل ساخت. در جنوب، مسیر تجارت پرمنفعت دریایی از شهرهای بندری همچون گوانگ جو آغاز شد. تجارت و بازرگانی گستردهای با کشورهای خارجی دور دست انجام می‌شد. بازرگانان خارجی زیادی در چین ساکن شده و موجب شکوفایی و تنوع فرهنگی سرزمین چین شدند. فرهنگ پیشرفته‌ی چین از سوی کشورهای همسایه، هم چون ژاپن، مورد تحسین و استقبال واقع شد. از نظر داخلی، کانال بزرگ چانگاَن مرکز سیاسی را به مراکز اقتصادی و کشاورزی در بخش‌های شرقی و جنوبی متصل ساخت.

اساسا موفقیت اوایل سلسله‌ی تانگ، به سیاست دولت متمرکز، قوی و کارآمد آن بستگی داشت. کارهای دولت با سه بخش و 6 وزارتخانه ساماندهی شده بود تا هرکدام در زمینه‌ی خود سیاسته‌ای جداگانه‌ای تنظیم و به مورد اجرا بگذارند. این بخش‌ها توسط خاندان سلطنتی و دولتمردان اندیشه مند که از میان داوطلبان شرکت کننده در آزمون دولتی پذیرفته می‌شدند اداره می‌شد. این سیاست‌های مترقی، در دوران تانگ به بلوغ رسید و از سوی سلسله‌های بعدی نیز با اصلاحاتی به ارث برده شد.

زمین‌های کشاورزی ملک امپراتوری اعلام شد و براساس تعداد خانوار در اختیار مردم قرار گرفت. همه‌ی مردان این کشور در مقابل زمینی که در اختیارشان گذاشته شده بود، سالانه برای روزهای معینی موظف به کار در ارتش امپراتوری بودند. این سیاست‌ها موجب توسعه‌ی سریع و افزایش تولید شده در حالی که ارتش هم بدون تحمیل هزینه‌ی زیاد به خزانه‌ی کشور اداره می‌شد.

ملکه ووزتیان، اولین زنی که امپراطور چین شد. قابل بازیابی از https://www.laitimes.com/en/article/1hhtg_1jo9a.html

موفقیت‌های سیاسی و نظامی این سلسله تحت حکومت ملکه ووزِتیان (Wu Zetian)، تنها ملکه‌ی حاکم در طول تاریخ چین ادامه یافت و در دوران امپراتور شوانزونگ (Shuanzong) به اوج خود رسید. در این دوره، چین شاهد توسعه‌ی سرزمینی امپراتوری از اقیانوس آرام تا سواحل دریای خزر با جمعیتی بالغ بر 50 میلیون نفر جمعیت بود.

در اوج اقتدار و قدرت تانگ، حادثه‌ی شورش اَن لوشان (An Lushan) نقطه‌ی عطفی بود که موجب تلفات زیاد جانی و مالی و تضعیف قدرت دولت امپراتوری شد. حاکمان نظامی مناطق، خودمختاری زیادی کسب کردند که در قرن دهم باعث تجزیه‌ی چین شد، در حالی که کشورهای مطیع امپراتوری، سرزمین‌های تانگ را مورد تاخت و تاز قرار دادند. پس از این شورش، علیرغم تضعیف قدرت امپراتوری، جامعه‌ی چین جایگاه نخستین خود را بازیافته و به رشد خود ادامه داد.

سلسله‌ی تانگ، از حدود سال 860 میلادی، در اثر یک سری شورش در داخل چین و کشورهای تابعه در جنوب، رو به افول گذاشت. جنگ سالاری به نام خوانگچائو (Huang Cao)، در سال 879 میلادی، گوانگ جو را تسخیر و بیش از 200 هزار نفر از جمله تجار خارجی و خانواده‌های آنان که ساکن منطقه‌ی خارجی نشین بودند را به قتل رساند. در اواخر سال 880 میلادی، شهر لویانگ نیز تسلیم وی شد و در 5 ژانویه‌ی سال 881 میلادی، وی توانست چانگاَن (پایتخت) را نیز به تصرف خود در آورد. باسقوط امپراتوری تانگ، کشور چین بار دیگر دچار هرج و مرج شد.

نیز نگاه کنید به

تاریخ چین؛ دوران امپراطوری تاریخ چین

منبع اصلی

سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین الملی الهدی.

نویسنده مقاله

علی محمد سابقی

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
-[[پرونده:چین-در-دوران-تانگ-ها.png|بندانگشتی|[[چین]] در دروان تانگ. قابل بازیابی از https://www.researchgate.net/figure/Map-Showing-the-Tang-Dynasty-Source-World-History-Encyclopedia-2017_fig4_371507146]]سلسله‌ی تانگ از سال 618 میلادی آغاز می شود و تا سال 907 میلادی به پایان می رسد.
+[[پرونده:چین-در-دوران-تانگ-ها.png|بندانگشتی|[[چین]] در دروان تانگ. قابل بازیابی از https://www.researchgate.net/figure/Map-Showing-the-Tang-Dynasty-Source-World-History-Encyclopedia-2017_fig4_371507146]]سلسله‌ی تانگ در تاریخ 18 ژوئن سال 618 میلادی توسط امپراتور گائوزو (Gaozu) بنیان گذاشته شد. این دوره از تاریخ، با پیشرفت‌های قابل ملاحظه اش در زمینه‌های [[هنر در چین|هنر]]، [[زبان و ادبیات چینی|ادبیات]]، به ویژه شعر و فناوری، [[تاریخ و تمدن چین|دوران طلایی تمدن چین]] به شمار می‌آید. [[آیین بودا]] در این تاریخ با پذیرش خاندان امپراتوری و مردم عادی، مذهب رسمی [[چین]] شد. چانگاَن پایتخت رسمی و بزرگترین شهر جهان در آن دوران بود.
-=== سلسله ی تانگ ===
+تَیزونگ (Taizong)، دومین امپراتور این سلسله، برای دفع خطر قبایل کوچ نشین، توسعه‌ی مرزها، و وادار کردن حاکمان مناطق هم جوار به پذیرش سیستم تحت الحمایگی امپراتوری، دست به عملیات نظامی زد. پیروزی‌های وی در واحه‌ی تاریم، [[نقش جاده ی ابریشم در مبادلات فرهنگی ایران و چین|جاده‌ی ابریشم]] را فعال نگاه داشت و چانگاَن را به آسیای مرکزی و مناطق غربی متصل ساخت. در جنوب، مسیر تجارت پرمنفعت دریایی از شهرهای بندری همچون گوانگ جو آغاز شد. تجارت و بازرگانی گستردهای با کشورهای خارجی دور دست انجام می‌شد. بازرگانان خارجی زیادی در [[چین]] ساکن شده و موجب شکوفایی و تنوع فرهنگی [[چین|سرزمین چین]] شدند. فرهنگ پیشرفته‌ی [[چین]] از سوی کشورهای همسایه، هم چون [[ژاپن]]، مورد تحسین و استقبال واقع شد. از نظر داخلی، کانال بزرگ چانگاَن مرکز سیاسی را به مراکز اقتصادی و کشاورزی در بخش‌های شرقی و جنوبی متصل ساخت.
-سلسله‌ی تانگ(Tang) در تاریخ 18 ژوئن سال 618 میلادی توسط امپراتور گائوزو( Gaozu) بنیان گذاشته شد. این دوره از تاریخ، با پیشرفت های قابل ملاحظه اش در زمینه‌های هنر، ادبیات، به ویژه شعر و فناوری، دوران طلایی تمدن [[چین]] بشمارمی آید. [[آیین بودا]] در این تاریخ با پذیرش خاندان امپراتوری و مردم عادی، مذهب رسمی [[چین]] شد. چانگ اَن پایتخت رسمی و بزرگترین شهر جهان در آن دوران بود.
-تَی زونگ(Taizong)، دومین امپراتور این سلسله، برای دفع خطر قبایل کوچ نشین، توسعه‌ی مرزها، و وادار کردن حاکمان مناطق همجوار به پذیرش سیستم تحت الحمایگی امپراتوری، دست به عملیات نظامی زد. پیروزی های وی در واحه‌ی تاریم، جاده‌ی ابریشم را فعال نگاه داشت و چانگ اَن را به آسیای مرکزی و مناطق غربی متصل ساخت. در جنوب، مسیر تجارت پرمنفعت دریایی از شهرهای بندری همچون گوانگ جو آغاز شد. تجارت و بازرگانی گستردهای با کشورهای خارجی دور دست انجام می شد. بازرگانان خارجی زیادی در [[چین]] ساکن شده و موجب شکوفایی و تنوع فرهنگی سرزمین [[چین]] شدند. فرهنگ پیشرفته‌ی [[چین]] از سوی کشورهای همسایه، هم چون [[ژاپن]]، مورد تحسین و استقبال واقع شد. از نظر داخلی، کانال بزرگ چانگ اَن مرکز سیاسی را به مراکز اقتصادی و کشاورزی در بخش های شرقی و جنوبی متصل ساخت.
+اساسا موفقیت اوایل سلسله‌ی تانگ، به سیاست دولت متمرکز، قوی و کارآمد آن بستگی داشت. کارهای دولت با سه بخش و 6 وزارتخانه ساماندهی شده بود تا هرکدام در زمینه‌ی خود سیاسته‌ای جداگانه‌ای تنظیم و به مورد اجرا بگذارند. این بخش‌ها توسط خاندان سلطنتی و دولتمردان اندیشه مند که از میان داوطلبان شرکت کننده در آزمون دولتی پذیرفته می‌شدند اداره می‌شد. این سیاست‌های مترقی، در دوران تانگ به بلوغ رسید و از سوی سلسله‌های بعدی نیز با اصلاحاتی به ارث برده شد.
-اساسا موفقیت اوایل سلسله‌ی تانگ، به سیاست دولت متمرکز، قوی و کارآمد آن بستگی داشت. کارهای دولت با سه بخش و 6 وزارتخانه ساماندهی شده بود تا هرکدام در زمینه‌ی خود سیاست های جداگانه ای تنظیم و به مورد اجرا بگذارند. این بخش ها توسط خاندان سلطنتی و دولتمردان اندیشه مند که از میان داوطلبان شرکت کننده در آزمون دولتی پذیرفته می شدند اداره می شد. این سیاست های مترقی، در دوران تانگ به بلوغ رسید و از سوی سلسله های بعدی نیز با اصلاحاتی به ارث برده شد.
+زمین‌های کشاورزی ملک امپراتوری اعلام شد و براساس تعداد خانوار در اختیار مردم قرار گرفت. همه‌ی مردان این کشور در مقابل زمینی که در اختیارشان گذاشته شده بود، سالانه برای روزهای معینی موظف به کار در ارتش امپراتوری بودند. این سیاست‌ها موجب توسعه‌ی سریع و افزایش تولید شده در حالی که ارتش هم بدون تحمیل هزینه‌ی زیاد به خزانه‌ی کشور اداره می‌شد.[[پرونده:9b0e0421e33567d16544a9bbe83d6228.jpg|بندانگشتی|ملکه ووزتیان، اولین زنی که امپراطور چین شد. قابل بازیابی از https://www.laitimes.com/en/article/1hhtg_1jo9a.html]]موفقیت‌های سیاسی و نظامی این سلسله تحت حکومت ملکه ووزِتیان (Wu Zetian)، تنها ملکه‌ی حاکم در طول تاریخ [[چین]] ادامه یافت و در دوران امپراتور شوانزونگ (Shuanzong) به اوج خود رسید. در این دوره، [[چین]] شاهد توسعه‌ی سرزمینی امپراتوری از اقیانوس آرام تا سواحل دریای خزر با جمعیتی بالغ بر 50 میلیون نفر جمعیت بود.
-[[پرونده:9b0e0421e33567d16544a9bbe83d6228.jpg|بندانگشتی|ملکه ووزتیان، اولین زنی که امپراطور چین شد. قابل بازیابی از https://www.laitimes.com/en/article/1hhtg_1jo9a.html]]
-زمین های کشاورزی ملک امپراتوری اعلام شد و براساس تعداد خانوار در اختیار مردم قرار گرفت. همه‌ی مردان این کشور در مقابل زمینی که در اختیارشان گذاشته شده بود، سالانه برای روزهای معینی موظف به کار در ارتش امپراتوری بودند. این سیاست ها موجب توسعه‌ی سریع و افزایش تولید شده در حالی که ارتش هم بدون تحمیل هزینه‌ی زیاد به خزانه‌ی کشور اداره می شد.
-موفقیت های سیاسی و نظامی این سلسله تحت حکومت ملکه ووزِتیان(Wu Zetian) ، تنها ملکه‌ی حاکم در طول [[تاریخ چین]] ادامه یافت و در دوران امپراتور شوان زونگ( Shuanzong)،به اوج خود رسید. در این دوره، [[چین]] شاهد توسعه‌ی سرزمینی امپراتوری از اقیانوس آرام تا سواحل دریای خزر با [[جمعیت چین|جمعیتی]] بالغ بر 50 میلیون نفر جمعیت بود.
+در اوج اقتدار و قدرت تانگ، حادثه‌ی شورش اَن لوشان (An Lushan) نقطه‌ی عطفی بود که موجب تلفات زیاد جانی و مالی و تضعیف قدرت دولت امپراتوری شد. حاکمان نظامی مناطق، خودمختاری زیادی کسب کردند که در قرن دهم باعث تجزیه‌ی [[چین]] شد، در حالی که کشورهای مطیع امپراتوری، سرزمین‌های تانگ را مورد تاخت و تاز قرار دادند. پس از این شورش، علیرغم تضعیف قدرت امپراتوری، [[جامعه و نظام اجتماعی چین|جامعه‌ی چین]] جایگاه نخستین خود را بازیافته و به رشد خود ادامه داد.
-در اوج اقتدار و قدرت تانگ، حادثه‌ی شورش اَن لوشان( An Lushan)،نقطه‌ی عطفی بود که موجب تلفات زیاد جانی و مالی و تضعیف قدرت دولت امپراتوری شد. حاکمان نظامی مناطق، خودمختاری زیادی کسب کردند که در قرن دهم باعث تجزیه‌ی [[چین]] شد، در حالی که کشورهای مطیع امپراتوری، سرزمین های تانگ را مورد تاخت و تاز قرار دادند. پس از این شورش، علیرغم تضعیف قدرت امپراتوری، [[جامعه و نظام اجتماعی چین|جامعه‌ی چین]] جایگاه نخستین خود را بازیافته و به رشد خود ادامه داد.
+سلسله‌ی تانگ، از حدود سال 860 میلادی، در اثر یک سری شورش در داخل چین و کشورهای تابعه در جنوب، رو به افول گذاشت. جنگ سالاری به نام خوانگچائو (Huang Cao)، در سال 879 میلادی، گوانگ جو را تسخیر و بیش از 200 هزار نفر از جمله تجار خارجی و خانواده‌های آنان که ساکن منطقه‌ی خارجی نشین بودند را به قتل رساند. در اواخر سال 880 میلادی، شهر لویانگ نیز تسلیم وی شد و در 5 ژانویه‌ی سال 881 میلادی، وی توانست چانگاَن (پایتخت) را نیز به تصرف خود در آورد. باسقوط امپراتوری تانگ، کشور [[چین]] بار دیگر دچار هرج و مرج شد.
-سلسله‌ی تانگ، از حدود سال 860 میلادی، در اثر یک سری شورش در داخل [[چین]] و کشورهای تابعه در جنوب، رو به افول گذاشت. جنگ سالاری به نام خوانگ چائو(Huang Cao)،در سال 879 میلادی، گوانگ جو را تسخیر و بیش از 200 هزار نفر از جمله تجار خارجی و خانواده های آنان که ساکن منطقه‌ی خارجی نشین بودند را به قتل رساند. در اواخر سال 880 میلادی، شهر لویانگ نیز تسلیم وی شد و در 5 ژانویه‌ی سال 881 میلادی، وی توانست چانگ اَن (پایتخت) را نیز به تصرف خود در آورد. باسقوط امپراتوری تانگ، کشور [[چین]] بار دیگر دچار هرج و مرج شد<ref>سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ [[چین]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین الملی الهدی]، جلد 1، ص.122. </ref>.
 == نیز نگاه کنید به ==
 [[تاریخ چین]]؛ [[دوران امپراطوری تاریخ چین]]
-== کتابشناسی ==
+== منبع اصلی ==
+سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ [https://dmelal.ir/%DA%86%DB%8C%D9%86 چین]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین الملی الهدی].
+== نویسنده مقاله ==
+علی محمد سابقی