سازماندهی ارتش سرخ در چین: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه ملل
خط ۳: خط ۳:
او در خلال سال­های1927تا1929 در [[شانگهای]] اقامت گزیده و در سازماندهی تظا[[هرات]] چپگرایان در این شهر فعال بود. كشته شدن تعداد زیادی از [[حزب کمونیست و احیای هویت ملی چین|فعالان كمونیست]] در این سال­ها زمینه را برای رشد سریع [[دنگ شیائوپینگ، معمار اصلاحات چین|دِنگ شیائو­پینگ]] فراهم ساخت و او در سال 1933 مدیر بخش تبلیغات حزب در استان جیانگ شی شد.
او در خلال سال­های1927تا1929 در [[شانگهای]] اقامت گزیده و در سازماندهی تظا[[هرات]] چپگرایان در این شهر فعال بود. كشته شدن تعداد زیادی از [[حزب کمونیست و احیای هویت ملی چین|فعالان كمونیست]] در این سال­ها زمینه را برای رشد سریع [[دنگ شیائوپینگ، معمار اصلاحات چین|دِنگ شیائو­پینگ]] فراهم ساخت و او در سال 1933 مدیر بخش تبلیغات حزب در استان جیانگ شی شد.


در دوران راهپیمایی بزرگ از جنوب به شمال، وی دبیركل كمیته ­ی مركزی حزب بود، و هنگامی كه به عنوان كمیسر سیاسی ارتش هشتم به فرماندهی لیو بوچِنگ(Liu Bocheng) فعالیت می ­كرد، در جنگ ضد ژاپنی و جنگ داخلی علیه [[تاسیس حزب کومین تانگ در گوانگ جو|كومین ­تانگ]] چند عملیات موفقیت آمیز را طراحی نمود.
در [[راهپیمایی بزرگ و حماسی مائو تسه تونگ|دوران راهپیمایی بزرگ از جنوب به شمال]]، وی دبیركل كمیته ­ی مركزی حزب بود، و هنگامی كه به عنوان كمیسر سیاسی ارتش هشتم به فرماندهی لیو بوچِنگ(Liu Bocheng) فعالیت می ­كرد، در [[طرح ایجاد جبهه مشترک ضد ژاپنی|جنگ ضد ژاپنی]] و جنگ داخلی علیه [[تاسیس حزب کومین تانگ در گوانگ جو|كومین ­تانگ]] چند عملیات موفقیت آمیز را طراحی نمود.


در دوران راهپیمایی بزرگ، اختلافات نظری موجود میان رهبران حزب موجب شد تا [[حزب کمونیست و احیای هویت ملی چین|كمونیست ­های چینی]] به رهبری [[مائو تسه تونگ(مائو زدونگ)، بنیانگذار جمهوری خلق چین|مائو]] راه خود را از [[حزب کمونیست و احیای هویت ملی چین|كمونیست­ های]] شوروی جداكنند و راه خاص خود را پیش گیرند كه به [[حزب کمونیست و احیای هویت ملی چین|كمونیست]] چینی یا [[مائو تسه تونگ(مائو زدونگ)، بنیانگذار جمهوری خلق چین|مائو ئیسم]] معروف شد. با روی كار آمدن [[مائو تسه تونگ(مائو زدونگ)، بنیانگذار جمهوری خلق چین|مائو]] در رهبری حزب، جایگاه [[دنگ شیائوپینگ، معمار اصلاحات چین|دِنگ شیائو­پینگ]] نیز تقویت شد.
در دوران راهپیمایی بزرگ، اختلافات نظری موجود میان رهبران حزب موجب شد تا [[حزب کمونیست و احیای هویت ملی چین|كمونیست ­های چینی]] به رهبری [[مائو تسه تونگ(مائو زدونگ)، بنیانگذار جمهوری خلق چین|مائو]] راه خود را از [[حزب کمونیست و احیای هویت ملی چین|كمونیست­ های]] شوروی جداكنند و راه خاص خود را پیش گیرند كه به [[حزب کمونیست و احیای هویت ملی چین|كمونیست]] چینی یا [[مائو تسه تونگ(مائو زدونگ)، بنیانگذار جمهوری خلق چین|مائو ئیسم]] معروف شد. با روی كار آمدن [[مائو تسه تونگ(مائو زدونگ)، بنیانگذار جمهوری خلق چین|مائو]] در رهبری حزب، جایگاه [[دنگ شیائوپینگ، معمار اصلاحات چین|دِنگ شیائو­پینگ]] نیز تقویت شد.

نسخهٔ ‏۳۰ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۲۲:۲۶

دِنگ پس از بازگشت به چین، به دلیل تحصیلات در رشته­ ی مكانیك و آشنایی با زبان فرانسه و هم­چنین فعالیت حزبی كه در خارج از كشور داشت، مورد توجه رهبران حزب قرار گرفته و از او در سازماندهی ارتش سرخ استفاده كردند.

او در خلال سال­های1927تا1929 در شانگهای اقامت گزیده و در سازماندهی تظاهرات چپگرایان در این شهر فعال بود. كشته شدن تعداد زیادی از فعالان كمونیست در این سال­ها زمینه را برای رشد سریع دِنگ شیائو­پینگ فراهم ساخت و او در سال 1933 مدیر بخش تبلیغات حزب در استان جیانگ شی شد.

در دوران راهپیمایی بزرگ از جنوب به شمال، وی دبیركل كمیته ­ی مركزی حزب بود، و هنگامی كه به عنوان كمیسر سیاسی ارتش هشتم به فرماندهی لیو بوچِنگ(Liu Bocheng) فعالیت می ­كرد، در جنگ ضد ژاپنی و جنگ داخلی علیه كومین ­تانگ چند عملیات موفقیت آمیز را طراحی نمود.

در دوران راهپیمایی بزرگ، اختلافات نظری موجود میان رهبران حزب موجب شد تا كمونیست ­های چینی به رهبری مائو راه خود را از كمونیست­ های شوروی جداكنند و راه خاص خود را پیش گیرند كه به كمونیست چینی یا مائو ئیسم معروف شد. با روی كار آمدن مائو در رهبری حزب، جایگاه دِنگ شیائو­پینگ نیز تقویت شد.

دِنگ در سال 1928با خانم جانگ شی­هوان(Zhang Xihuan)، همسر اولش ازدواج كرد كه وی پس از دوسال زندگی مشترك درگذشت. دِنگ پس از پایان راهپیمایی بزرگ، در یان ­اَن برای بار دوم با خانم جوولین(Zhuo Lin)ازدواج و دارای 3دختر و 3 پسر شد[۱].

حضور طولانی مدت دِنگ در جبهه ­های جنگ و فعالیت وی در بخش سیاسی ارتش سرخ و مشاركتش در راهپیمایی بزرگ، همیشه او را جزو رهبران محبوب حزب قرار داده و موقعیت­ های بهتری برای رسیدن به قدرت برایش فراهم می­ كرد[۲].

نیز نگاه کنید به

کتابشناسی

  1.   Rong,Deng(2002). Deng Xiaoping and the Cultural Revolution. Beijing :Foreign language press
  2. سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی،جلد اول،