طرح ایجاد جبهه مشترک ضد ژاپنی
چوئِن لای در ارایهی طرح همکاری حزب کمونیست با نیروهای چیانگ جهت مقابله با نیروهای ژاپنی نقش اساسی داشت. وی توانست این پیشنهاد را به یکی از فرماندهان ارتش ملی که در استان شَنسی مستقر و مأمور مقابله با نیروهای کمونیستی بود، به نام جانگ شووِ لیانگ(Zhang Xueliang) ارایه و از طریق وی با به گروگان گرفتن یک هفته ای چیانگ کایشِک وی را وادار به پذیرش این همکاری نماید. اگرچه چیانگ به درستی با نیروهای کمونیستی در جنگ علیه ژاپن همکاری نکرد، ولی حملات خود به منطقهی در اختیار آنها را کاهش داد و این فرصت زمینهی خوبی برای سروسامان دادن به نیروهای کمونیستی فراهم ساخت تا بتوانند برای مقابله با ژاپنی ها و ارتش ملی بهتر آماده شوند.
چوئِن لای پس از حادثهی شیاَن و قبول همکاری دو حزب برای مقابله با ژاپن، بعنوان نمایندهی حزب کمونیست جهت هماهنگی های لازم به شهر نانجینگ، محل استقرار دولت چیانگ رفته و با تشکیل ستاد مشترک با نیروهای ملی برای تحقق این همکاری و همزمان توسعهی حضور نیروهای کمونیستی در مناطق تحت کنترل کومین تانگ و جذب نیروهای جدید برای پیوستن به ارتش سرخ، فعالانه و به سختی تلاش کرد.
پس از تصرف نانجینگ توسط ژاپنی ها، وی همراه با چیانگ، محل استقرار دولت ملی را به ووخان انتقال داده و در آنجا به صورت محرمانه از سوی حزب مأموریت یافت تا حضور نیروهای کمونیستی در مناطق مختلف را توسعه دهد. وی توانست با اخذ مجوز لازم از دولت ملی روزنامه ای به نام شینخوا ریبائو(Xinhua Ribao)را در ووخان منتشر کند که این روزنامه ابزار مهمی برای تبلیغ خط و مشی و ایده های کمونیستی بود.
در همین ایام وی تنها کانال ارتباطی حزب کمونیست با جهان خارج نیز بود و توانست با بیش از 40 خبرنگار فعال خارجی مستقر در ووخان ارتباط برقرار سازد که برخی از آنها بعدها سمپات حزب شده و گزارش ها و اخبار فراوانی به نفع کمونیست ها به جهان مخابره کردند. وی همچنین، یک تیم پزشکی کانادایی را به منطقهی یان اَن فرستاد و توسط یک فیلمساز هلندی، فیلمی تحت عنوان«400میلیون نفر (400 million People)» از این منطقه ساخت که تبلیغ خوبی برای حزب کمونیست بود. وی هم چنین، در سال 1938، از سوی دولت ملی به عنوان مسئول بخش سیاسی کمیتهی نظامی حزب کومین تانگ منصوب شد که تنها شخصیت کمونیست در این رده در دولت ملی بشمار می رفت.
در سال1943رابطهی چوئِن لای و چیانگ کایشِک به هم خورد و وی برای همیشه چونگ چینگ که پایتخت موقت دولت ملی شده بود را ترک نموده و وارد یان اَن مقر حزب کمونیست شد. در این ایام مائو رهبر قدرتمند حزب کمونیست شده بود و تلاش می کرد دیدگاه ها و تفکر خود را در حزب غالب نماید. ابتدا مائو، چوئِن لای و تعدادی از فرماندهان و اعضای رده بالای حزب را متهم به دشمنی با حزب و شخص مائو کرد و چوئِن لای متهم شد که در دوران اقامت در چونگ چینگ به عامل کومین تانگ تبدیل شده است، ولی چوئِن لای با رد این اتهامات و پذیرش برخی از اشتباهات و انتقاد از خود در جلسات عمومی حزب و همچنین، دفاع از رهبری مائو، اندیشه های مائو و حمله به دشمنان مائو، توانست از این اتهامات تبرئه و از خطر برخورد و اخراج از حزب در امان بماند.
چوئِن لای از فرصت ورود آمریکایی ها به جبههی ضد ژاپنی بهره برداری کرده و با هیأت آمریکایی اعزامی به یان اَن(Dixie Nission)در زمینه های مختلف همکاری و مذاکره کرده و نظر آنها را برای کمک به حزب کمونیست جلب کرد. حتی نیروهای کمونیستدر یک عملیات آزادسازی اسرای آمریکایی(خلبانان) شرکت نمودند[۱].
نیز نگاه کنید به
چوئن لای، نخست وزیر مادام العمر جمهوری خلق چین؛ حزب کمونیست و احیای هویت ملی چین؛ مائو تسه تونگ(مائو زدونگ)، بنیانگذار جمهوری خلق چین
کتابشناسی
- ↑ سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین الملی الهدی، جلد 1، ص.227-229.