رویارویی حزب کمونیست با کومین تانگ

تقابل حزب کمونیست و دولت عملا آغاز و حزب کمونیست با استفاده از حمایت مالی و سیاسی کارگران و کشاورزان در سال1930، نیروی عظیمی را گرد آورده و به سوی شهرها حرکت و چندین شهر را نیز به تصرف در آورد. در این حرکت نظامی، استان جیانگ سو نیز به تصرف نیروهای کمونیست درآمد و قدرت حزب و مائو افزایش یافت. مائو در این منطقه برخلاف توصیه­‌های نماینده‌ی کمینترن که بر بسیج کارگران تأکید داشت، باتوجه به شرایط اجتماعی جامعه‌ی چین که عمدتا جامعه‌ای کشاورزی بود، بر بسیج دهقانان و ظرفیت انقلابی آنان اعتقاد و اصرار داشت و در همین دوران بود که با تشکیل جمهوری شورایی چین (Chinese Soviet Republic) برخی از ایده‌های کمونیستی ویژه‌ی چین را به مورد اجرا گذاشت و به موفقیت­‌هایی در زمینه‌ی جذب دهقانان و روستاییان دست یافت.

رویارویی حزب کمونیست با کومین تانگ

مائو بدون مشورت با حزب و با همکاری یکی از فرماندهان محلی به نام جودِ (Zhu De) اقدام به تشکیل نیروهای چریکی دهقانی نموده و در زمستان 1928 تعداد آنان از 10 هزار نفر فراتر رفت. این در­حالی بود که شورش‌هایی که بنا به دستور کمینترن در شهرها با سازماندهی کارگران صورت می‌گرفت، یکی پس از دیگری با شکست مواجه می‌شد. موفقیت­‌های مائو در سازماندهی دهقانان بر اعتبار و پرستیژ وی افزود. لذا، او از دفتر سیاسی حزب که تحت حمایت شوروی بود دعوت کرد تا از نزدیک با تشکیلات وی آشنا شوند. در اوایل1930 که دفتر سیاسی حزب هم­چنان مخالف تشکیل نیروی مستقل نظامی توسط مائو تحت عنوان ارتش سرخ بود، درگیری­‌های سنگینی میان ارتش سرخ و نیروهای ملی رخ داد که باعث افزایش بیشتر نفوذ و اعتبار مائو در حزب کمونیست شد. در اکتبر سال 1934 قوای دولتی کمونیست­‌ها را در مناطق تحت کنترل جمهوری شورایی چین در جیانگشی، شدیدا تحت فشار قرار داده و آن‌ها مجبور به ترک این مناطق شده و به دستور مائو راهپیمایی بزرگ هزاران کیلومتری را از جنوب چین به سمت شمال آغاز و هزاران پارتیزان زن و مرد مسیر طولانی 12هزار کیلومتری را با مشقات و دادن تلفات زیاد که عمدتا از گرسنگی و سرما بود طی کرده و در شهر یان اَن (Yan An) مستقر شدند.

نیز نگاه کنید به

مائو تسه تونگ(مائو زدونگ)، بنیانگذار جمهوری خلق چین

منبع اصلی

_{سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین الملی الهدی.}

نویسنده مقاله

علی محمد سابقی