پیش از تاریخ چین: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
[[عصر نوسنگی]] در چین را میتوان از 10 تا 12هزار سال پیش ردیابی کرد. قدیمی ترین شواهد موجود از کشاورزی ارزن در [[چین]] که از طریق آزمایش مشخص شده است، مربوط به 7000سال قبل از میلاد است. فرهنگ پِیلیانگ(Pei Liang)، در شهرستان شین جینگ(Xin Zheng) از استان خِه نان(He Nan)، در سال 1977 کشف شد. با شروع کشاورزی جمعیت افزایش یافت، توان انبار کردن و استفاده طولانی مدت از محصولات، و امکان حمایت از صنعتگران و رهبران قبایل فراهم گردید. در اواخر دوران نوسنگی، در دره ی رود زرد، جایی که نخستین روستا بنیان گذاشته شد، نخستین مرکز فرهنگ سازمان یافته در این منطقه از جهان شکل گرفت. بهترین نمونه ی این گونه روستاها در بانپوشیان(Ban Poxian)، یافت شده است. این رودخانه بدین دلیل زرد نامیده شده است که خاک رُس کناره های آن آب رودخانه را زرد می کند<ref>سابقی، علی محمد (1384). شهر تاریخی زیتون(چوانجو)، یادگاری از حضور ایرانیان در چین، مجله چشم انداز، شماره 19.</ref>. | [[عصر نوسنگی]] در چین را میتوان از 10 تا 12هزار سال پیش ردیابی کرد. قدیمی ترین شواهد موجود از کشاورزی ارزن در [[چین]] که از طریق آزمایش مشخص شده است، مربوط به 7000سال قبل از میلاد است. فرهنگ پِیلیانگ(Pei Liang)، در شهرستان شین جینگ(Xin Zheng) از استان خِه نان(He Nan)، در سال 1977 کشف شد. با شروع کشاورزی جمعیت افزایش یافت، توان انبار کردن و استفاده طولانی مدت از محصولات، و امکان حمایت از صنعتگران و رهبران قبایل فراهم گردید. در اواخر دوران نوسنگی، در دره ی رود زرد، جایی که نخستین روستا بنیان گذاشته شد، نخستین مرکز فرهنگ سازمان یافته در این منطقه از جهان شکل گرفت. بهترین نمونه ی این گونه روستاها در بانپوشیان(Ban Poxian)، یافت شده است. این رودخانه بدین دلیل زرد نامیده شده است که خاک رُس کناره های آن آب رودخانه را زرد می کند<ref>سابقی، علی محمد (1384). شهر تاریخی زیتون(چوانجو)، یادگاری از حضور ایرانیان در چین، مجله چشم انداز، شماره 19.</ref>. | ||
در 7000 سال پیش از میلاد، چینی ها به کشت ارزن پرداخته و زمینه ی رشد فرهنگ جیاخو(Jiahu) را فراهم کردند. در منطقه ی دامایدی (Damaidi)در نینگ شیا، 3173 صخره ی کنده کاری شده متعلق به 6000 تا 5000سال پیش از میلاد یافت شده که دربردارنده ی 8453 کاراکتر یا واژه ی چینی مثل خورشید، ماه، ستارگان، خدایان و صحنه های شکار و چرا است. این علایم تصویری و صورت نگاری ها تقریبا شبیه کاراکترهای اولیه ای هستند که ثابت شده نوشته ی چینی هستند. بعدها، حدود 2500 سال پیش از میلاد، فرهنگ یانگشائو(Yang Shao) از سوی فرهنگ لونگ شان(Longshan)جایگزین شد<ref>سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین.جلد 1. تهران: موسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی،</ref>. نیز نگاه کنید به [[عصر نوسنگی]] | در 7000 سال پیش از میلاد، چینی ها به کشت ارزن پرداخته و زمینه ی رشد فرهنگ جیاخو(Jiahu) را فراهم کردند. در منطقه ی دامایدی (Damaidi)در نینگ شیا، 3173 صخره ی کنده کاری شده متعلق به 6000 تا 5000سال پیش از میلاد یافت شده که دربردارنده ی 8453 کاراکتر یا واژه ی چینی مثل خورشید، ماه، ستارگان، خدایان و صحنه های شکار و چرا است. این علایم تصویری و صورت نگاری ها تقریبا شبیه کاراکترهای اولیه ای هستند که ثابت شده نوشته ی چینی هستند. بعدها، حدود 2500 سال پیش از میلاد، فرهنگ یانگشائو(Yang Shao) از سوی فرهنگ لونگ شان(Longshan)جایگزین شد<ref>سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین.جلد 1. تهران: موسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی،</ref>. نیز نگاه کنید به [[عصر نوسنگی]] | ||
نیز نگاه کنید به [[تاریخ چین]] | == نیز نگاه کنید به == | ||
* [[تاریخ چین]] | |||
* [[تاریخ دوران باستان چین]] | |||
== کتابشناسی == | == کتابشناسی == | ||
<references /> | <references /> | ||
نسخهٔ ۲ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۲۱:۳۰
تاریخ اولیه ی چین به دلیل نبود اسناد و مدارک نوشته شده از آن دوران، قابل اطمینان نیست. این عدم اطمینان به خاطر تلاش های صورت گرفته در چندین قرن بعد، برای نوشتن تاریخ آن دوران، دوچندان شده است. به یک معنا، این مشکل ناشی از چندین قرن درون گرایی حاکم بر بخشی از مردم چین است که به دنبال تمایز میان واقعیت و افسانه در تاریخ این کشور بوده اند. عصر ماقبل تاریخ چین به دو عصر حجر قدیم( پارینه سنگی) و عصر نوسنگی تقسیم می شود [۱].
1. عصر حجر قدیم(پارینه سنگی)
آنچه امروزه چین نامیده می شود، بیش از یک میلیون سال پیش محل سکونت خومو اِرِکتوس ها( Homo erectus)بوده است. مطالعات و آزمایش های اخیر نشان می دهند که ابزارهای سنگی کشف شده در شیائوچانگ لیانگ( Xiaochang Liang)، متعلق به 36/1 میلیون سال پیش است. سایت باستانی شیخوو دو(Xihou Du)، در استان شانسی( Shanxi)، قدیمی ترین سند در مورد استفاده از آتش توسط خومو اِرِکتوس ها( Homo erectus) است که متعلق به 27/1 میلیون سال قبل است. به احتمال زیاد، مشهورترین نمونه ی یافت شده از خومو اِرِکتوس ها که در سرزمین چین یافت شده، همان به اصطلاح مرد پکن( Beijing Man)است که در سال های 27-1923 میلادی کشف گردیده است[۱].
نیز نگاه کنید به دوران قدیم
2.عصر نوسنگی
عصر نوسنگی در چین را میتوان از 10 تا 12هزار سال پیش ردیابی کرد. قدیمی ترین شواهد موجود از کشاورزی ارزن در چین که از طریق آزمایش مشخص شده است، مربوط به 7000سال قبل از میلاد است. فرهنگ پِیلیانگ(Pei Liang)، در شهرستان شین جینگ(Xin Zheng) از استان خِه نان(He Nan)، در سال 1977 کشف شد. با شروع کشاورزی جمعیت افزایش یافت، توان انبار کردن و استفاده طولانی مدت از محصولات، و امکان حمایت از صنعتگران و رهبران قبایل فراهم گردید. در اواخر دوران نوسنگی، در دره ی رود زرد، جایی که نخستین روستا بنیان گذاشته شد، نخستین مرکز فرهنگ سازمان یافته در این منطقه از جهان شکل گرفت. بهترین نمونه ی این گونه روستاها در بانپوشیان(Ban Poxian)، یافت شده است. این رودخانه بدین دلیل زرد نامیده شده است که خاک رُس کناره های آن آب رودخانه را زرد می کند[۲].
در 7000 سال پیش از میلاد، چینی ها به کشت ارزن پرداخته و زمینه ی رشد فرهنگ جیاخو(Jiahu) را فراهم کردند. در منطقه ی دامایدی (Damaidi)در نینگ شیا، 3173 صخره ی کنده کاری شده متعلق به 6000 تا 5000سال پیش از میلاد یافت شده که دربردارنده ی 8453 کاراکتر یا واژه ی چینی مثل خورشید، ماه، ستارگان، خدایان و صحنه های شکار و چرا است. این علایم تصویری و صورت نگاری ها تقریبا شبیه کاراکترهای اولیه ای هستند که ثابت شده نوشته ی چینی هستند. بعدها، حدود 2500 سال پیش از میلاد، فرهنگ یانگشائو(Yang Shao) از سوی فرهنگ لونگ شان(Longshan)جایگزین شد[۳]. نیز نگاه کنید به عصر نوسنگی
نیز نگاه کنید به
کتابشناسی
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ Ulrich Theobald(2000).”Chinese history”. In Online Encyclopedia on Chinese History, Literature and Art. Available for http://www.chinaknowledge.de/About/about.htm
- ↑ سابقی، علی محمد (1384). شهر تاریخی زیتون(چوانجو)، یادگاری از حضور ایرانیان در چین، مجله چشم انداز، شماره 19.
- ↑ سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین.جلد 1. تهران: موسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی،