هنرهای سنتی مصر
از جمله هنرهای سنتی که ریشه در تاریخ این سرزمین دارد هنر سفالگری، موزائیک‌سازی و کار بر روی چوب است که امروز هم مورد اهتمام برخی هنرمندان مصری است و موزه‌های متعددی هم در قاهره و دیگر مناطق رای نمایش و معرفی این هنرها برپاست.
سفالگری از هنرهای مورد اهتمام هنرمندان عصر باستان بوده است که از گل قرمز استفاده می‌کردند و اشیایی را ساخته آن‌ها را با اشکال حیوانات و یا گیاهان مزین می‌ساختند. در عهد اسلامی نیز این هنر مورد توجه مسلمانان بود به گونه‌ای که انبوهی از جام‌ها، ظروف پخت غذا و شمعدان از دوره‌های مختلف این عهد باقی مانده است. هنر کاشی و سرامیک در عصر فاطمی رایج بوده که با اشکالی زیبا و بدیع از انسان، پرندگان، حیوانات و گیاهان و نیز اشکال هندسی و خط کوفی تزئین می‌شده است. در دوره‌های بعد نیز این هنرها هم چنان مورد اهتمام بود.
امروز گرچه هنرهای سفالگری و سرامیک از رونق گذشته برخوردار نیست، به عنوان هنرهای سنتی مورد توجه قرار دارد،؛ از جمله هنر سفالگری در مناطق نوبه، قنا، الوادی الجدید و شبه جزیره سینا کم و بیش رایج است.[۱] از جمله هنرمندان مصری که به هنر سرامیک اهتمام دارند، می‌توان از محمد احمد حسنین، حسن جابر، خالد سراجالدین، هانی فاروق و سامح حریت نام برد.
هنر کنده‌کاری و تراش چوب نیز از دوره فرعونی در این سرزمین رایج بوده است و آثار چوبی باقی‌مانده از این دوره نشان از آن دارد. برخی آثار هنری چوبی باقی‌مانده دوره‌های مختلف اسلامی حکایت از توجه به این هنر دارد و پنجره‌ها و درب‌های تزئین شده چوبی نمونه‌هایی از آن است.[۱]
کنده‌کاری و طراحی بر روی فلز مس، تزئین برروی لباس، خط عربی، تزئین با صدف و رنگ‌کاری برروی شیشه از دیگر هنرهای سنتی مصریان است.[۲][۳]