سالمندان در کانادا

از دانشنامه ملل
نسخهٔ تاریخ ‏۲۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۲۲:۵۵ توسط Rashid (بحث | مشارکت‌ها)
سالمندان در کانادا
سالمندان در کانادا . قابل بازیابی از https://seniorslifestylemag.com/health-well-being/how-do-seniors-in-canada-spend-their-time/

سالخوردگان

در كانادا افرادی با 65 سال سن و بیشتر از آن سالخورده محسوب می‌شوند. در این كشور از هر 10 نفر یک نفر بیش از 65 سن سال دارد. به همین سبب آگاهی و حساسیت بسیاری نسبت به نیازهای سالخوردگان در جامعه وجود دارد. در این كشور معمولاً سالخوردگان به تنهایی زندگی می‌کنند و بسیاری از آنان ترجیح می‌دهند به جای آنکه با فرزندان خود در یک منزل زندگی کنند در مؤسسات نگهداری سالمندان به زندگی خود ادامه دهند. این مؤسسات اتاق‌ها، آپارتمان‌ها و یا مستغلاتی را در اختیار آنان قرار می‌دهند که در آنها خدمات ویژه‌ای برای رفع احتیاجات سالخوردگان پیش‌بینی شده است. مؤسسات پیش گفته گستره وسیعی از فعالیت‌های تفریحی، فرهنگی و آموزشی را برای سالمندان ارائه می‌کنند. افراد کهنسالی که احتیاج به مراقبت‌های ویژه دارند ممکن است به مؤسسات سالمندانی منتقل شوند که در آنها پرستاران و کارکنان تعلیم دیده‌ آماده ارائه خدمات به این افراد می‌باشند. در عین‌حال بسیاری از کانادایی‌ها از اعضای سالمند خانواده در منزل‌ مراقبت می‌کنند.[۱] [۲]

انواع مستمری و مزایای سالمندان

مستمری تأمین دوران سالمندی

مستمری تأمین دوران سالخوردگی(OAS= Old Age Security) مبلغ ماهانه‌ای است که به افراد 65 ساله یا بالاتر (که واجد شرایط محسوب می‌شوند) پرداخت می‌شود، سوابق شغلی متقاضی و اینکه آیا متقاضی در این سن نیاز به بازنشستگی دارد یا خیرعاملی برای تعیین این مستمری محسوب نمی‌شود. در سال 2006م حداکثر مبلغ تأمین مالی دوران سالخوردگی ماهیانه 413/70 دلار و در همین سال حداکثر حق عائله‌مندی(Spouse's Allowance) مبلغ 733/94 دلار تعیین شد و مبلغی نیز تحت عنوان مکمل تضمین درآمد(Income Supplement Guarantead) اختصاص داده شد.

مکمل تضمین درآمد

مکمل تضمین درآمد مبلغ ماهیانه‌ای است که به افرادی پرداخت می‌شود که مستمری پایه(OAS) دریافت می‌کنند، بدون درآمد هستند و یا درآمد پایینی دارند. برای احراز شرایط دریافت مستمری مکمل تضمین درآمد، افراد واجد شرایط باید مستمری بگیران پایه باشند و درآمد کل آنان نیز نباید کمتر از حداقل تعیین شده در سال باشد.

حق عائله‌مندی

حق عائله‌مندی(SPA) برای کاهش مشکلات بسیاری از افراد بیوه و زوج‌هایی در نظر گرفته شده ‌است که تنها با یک حقوق زندگی می‌کنند. حق عائله‌مندی نیز مانند مکمل تضمین درآمد در طی سال به صورت ماهانه پرداخت می‌شود. برای استفاده مجدد از این مستمری در پایان دوره(سال) باید مجدداً درخواستی تنظیم شود. این مستمری‌ها مشمول مالیات بر درآمد نمی‌شوند. برای دریافت این مستمری افراد واجد شرایط باید 60 تا 64 ساله بوده و حداقل 10 سال پس از سن 18 سالگی در کانادا زندگی کرده باشند.[vii]

از طرف دیگر سالخوردگان مهاجری که از درآمد مختصری برخوردار هستند و یا هیچ‌گونه درآمدی ندارند، برای دریافت حق عائله‌مندی واجدشرایط می‌باشند. از دیگر کمک‌های نقدی به این دسته از بازنشستگان می‌توان از سیستم‌های SPA و GIS نام برد. واجدین شرایط دریافت این کمک‌ها مشمول پرداخت مالیات نمی‌شوند. در برخی ایالت ها به این افراد مزایای بیشتری (از قبیل هزینه‌های دارویی و درمانی سالخوردگان) ارائه می‌شود. به‌طور معمول بسیاری از مؤسسات و ادارات، از قبیل بانک‌ها، سالن‌های نمایش و برخی از فروشگاه‌ها و اتوبوس‌های شهری، نرخ‌های پایین‌تری را برای سالخوردگان در نظر می‌گیرند.[۳] [۴] [۵][۶]

پاورقی

[i]. هم اکنون در كانادا حداکثر مبلغ ماهیانه مستمری «حق عائله‌مندی» 94/733 دلار است.

نیز نگاه کنید به

کتابشناسی

  1. Canada Mortgage and Housing Corporation. (2012). Housing for older Canadians: The definitive guide to the over-55 market.
  2. Canada Mortgage and Housing Corporation. (2008). Impacts of the aging of the Canadian population on housing and communities (Research Highlight).
  3. Denton, M., & Kusch, K. (2006). Well-being throughout the senior years: An issues paper on key events and transitions in later life. http://socserv.mcmaster.ca/qsep/p/qsep411.pdf
  4. Clark, W. (2005). What do seniors spend on housing? Canadian Social Trends, 78, 2-6. Retrieved from. http://www.statcan.gc.ca/pub/11-008-x/2005002/article/8451-eng.pdf
  5. Weeks, L. E., Nilsson, T., Bryanton, O., & Kozma, A. (2005). The influence of the family on the future housing preferences of seniors in Canada. Housing, Care and Support, 8(2), 4-11.
  6. لاریجانی، فاضل(1395). جامعه و فرهنگ کانادا. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی.ص.107.