جدایی سودان جنوبی از سرزمین اصلی سودان

پس از بیش از دو دهه جنگ داخلی و درگیری در جنوب سودان، از اواخر سال 2002م. (برابر با 1381 هـ.ش) مذاکرات بین دولت مرکزی سودان و مخالفان جنوب‌ این کشور، برای نیل به توافق و پایان درگیری آغاز شد.‌ این مذاکرات، حدود دو سال طول کشید و سرانجام، موافقتنامه جامع صلح جنوب، باعنوان «موافقتنامه نیواشا»، مشتمل بر هشت(8) پروتکل تنظیم شد و در تاریخ دهم ژانویه 2005م. (برابر با بیستم دی ماه 1383هـ.ش) در کشور کنیا، به امضای معاون اوّل وقت سودان، علی عثمان محمد طه و رئیس جنبش آزادی‌بخش مردمی‌جنوب سودان (SPLM)، جان گارانگ، رسید.

طبق‌ این موافقتنامه، درگیری‌های جنوب سودان پایان یافت و طرفین توافق کردند جنوب سودان به مدّت شش سال حکومت خودمختار داشته باشد و حداکثر پس از شش سال، درباره تعیین سرنوشت نهایی جنوب سودان – جدایی از سرزمین اصلی یا اتّحاد بخش شمالی و جنوبی سودان همه پرسی انجام شود.

با توجّه به موافقتنامه نیواشا، روز نهم  ژانویه سال 2011 م. (برابر با 19 دی ماه 1389) در جنوب سودان، همه پرسی انجام شد. طبق نتایج اعلام شده نظر همه پرسی، سه میلیون‌ و‌هشتصد وسی‌ و‌‌ هفت هزار و چهارصد‌ و‌ شش (3/837/406) نفر یعنی نودوهشت‌و هشتادو‌سه صدم (98/83) درصد از ساکنان جنوب سودان، جدایی‌ این منطقه از بخش شمالی سودان را تایید کردند؛ درحالی‌که تنها چهل‌ و چهار هزار و هشتصد و هشتاد و هشت(44/888) نفر یعنی یک‌ و‌ هفده صدم (1/17) درصد خواهان اتّحاد بخش شمالی و جنوبی سودان بودند..

نیز نگاه کنید به

تاریخ سودان؛ تاریخ دوره باستان سودان؛ تاریخ دوران میانی سودان؛ تاریخ معاصر سودان؛