انتخابات ریاست جمهوری در زیمبابوه

انتخابات ریاست جمهوری

1. انتخابات 2002

در انتخابات رياست جمهوری مارس 2002،موگابه تنها با اختلاف 434000 رأی از رقیب خود "چانگیرایی" پيشي گرفت.در این انتخابات 80 درصد افراد واجد شرایط در رأی گيری شركت کردند.

در انتخابات ریاست جمهوری سال 2002 موگابه که پیروزی خود را قطعی می دانست،انتخابات را جنگی تمام عیار با مخالفان خواند و  از حزب خود خواست مانند ماشین جنگی در این نبرد سیاسی حاضر شوند. افزایش محدودیت تبلیغات مخالفان، حمله پلیس به هواداران حزب رقیب،اعمال فشار بر مطبوعات و خبرنگاران داخلی و خارجی و رسانه های جمعی از جمله اقدامات موگابه و حزب حاکم در انتخابات این سال بود.در ادامه این اقدامات غیر قانونی،ارتش نیز اعلام کرد نتیجه انتخابات هرچه باشد حمایت از موگابه را وظیفه خطیر خود می دانند.اتحادیه اروپا با تهدیدات موگابه نظارت خود را از انتخابات برداشت و تحریم هایی از سوی این اتحادیه و  آمریکا علیه زیمبابوه اجرا شد.اما مسئولین برگزاری انتخابات هم چنان به کارشکنی در روند انتخابات ادامه دادند.تا دو روز پیش از انتخابات، مردم از محل استقرار صندوق های رأی گیری اطلاع نداشتند.در اقدامی عجیب تعداد صندوق های رأی در روستاها یعنی مراکز اصلی طرفداران موگابه افزایش و بالعکس در شهرها که اکثریت با مخالفان بود، کاهش یافت.برای 880 هزار رأی دهنده در حراره فقط 167 حوزه رأی گیری در نظر گرفته شده بود یعنی نصف تعداد صندوق هایی که در انتخابات گذشته در حراره استقرار یافته بود.بسیاری از رأی دهندگان هنگام رأی گیری متوجه می شدند نامشان در لیست ثبت نام کنندگان نیست و نمی توانند به چانگیرایی رأی دهند.رأی گیری دو روز ادامه یافت.نتایج رسمی حاکی از پیروزی موگابه با کسب 1685000 (56 درصد) رأی در مقابل 1258000 (42 درصد) رأی چانگیرایی بود.چانگیرایی بعد از اعلام نتایج آن را "دزدی در روز روشن" خواند.متعاقب آن بریتانیا،آمریکا و اتحادیه اروپا نتایج را به رسمیت نشناختند.در 17 مارس 2002 موگابه مراسم تحلیف ریاست جمهوری را در کاخ خود انجام داد.

2.انتخابات 2008

   برای  همه مشخص بود کهانتخابات سال 2008 تكليف زيمبابوه و رابرت موگابه را تعیین خواهد كرد به همین دلیل حريفان داخلي و مخالفان خارجی موگابه تلاش گسترده خود را برای اثر گذاری بر نتایج انتخابات ۲۹ مارس آغاز كردند.موگابه، رئيس جمهور و رئيس حزب حاكم زانو- پي اف هر روز با برگزاری گردهمايی های گسترده انتخاباتی ، سياست ها و برنامه های حزبش را برای دور جديد رياست جمهوری زيمبابوه اعلام می کرد.وی با تکرار شعارها و انديشه های دوران مبارزه با استعمار،ادامه مبارزه برای استقلال،حفظ هویت و سرمایه های مادی و معنوی زیمبابوه را سیاست های اصلی دوره آتی ریاست جمهوری خود معرفی می کرد.در شعارهای انتخاباتی اش از دولت های آمريكا و انگليس می خواست كه بپذیرند زيمبابوه و تمام سرمايه هايش متعلق به مردم آن است.موگابه ضمن دعوت مردم برای حضور قاطع در انتخابات به انتقاد از حريف تازه نفس خود دكتر ماكونی پرداخت و او را فردی فاقد پیشینه مبارزاتی در دوران استقلال طلبی خوانده جدايی وی از زانو- پی اف و اعلام استقلال را مسئله ای شرم آور خواند.  رقبای موگابه در این دوره دكتر ماكونی نامزد مستقل و چانگیرایی رهبر حزب مخالف دولت بودند.كشور فقير زیمبابوه به صورت تمام عیار چهره انتخاباتی به خود گرفته بود. پوسترهای انتخاباتی در همه جا به چشم می خورد و نيروهای امنيتی كشور دوشادوش كميسيون انتخاباتی برای تأمين امنیت و آرامش کشور در ایام انتخابات تلاش می کردند.برای نخستین بار در این کشور قرار بود هم زمان با انتخابات رياست جمهوری،رأی گیری برای تعیین نمایندگان دو مجلس و فرمانداری ها نيز انجام شود.آمريكا و انگلیس ضمن مخالفت با نامزدی دوباره موگابه برای رياست جمهوری،کمک های مالی فراوانی برای انجام تبلیغات انتخاباتی در اختیار ماكونی قرار دادند.در مقابل موگابه نیز مانع حضور ناظران غربی برای تأمین سلامت رأی گیری و جلوگیری از بروز تقلب در انتخابات شد و از سازمان های بين المللی مانند اتحاديه آفريقا، سادك و سازمان جهانی حقوق بشر و كشورهای طرفدار خود جهت نظارت بر انتخابات دعوت به عمل آورد.

شواهد نشان مي داد غرب به ویژه آمريكا همه اهرم های فشار سياسی را به كار گرفته بودند تا انتخابات 2008 پايان حيات موگابه باشد و جرج بوش رئيس جمهور وقت آمريكا در جريان آخرين سفر دوره رياست جمهوری خود به پنج كشور آفريقايی مستقيماً عليه رابرت موگابه موضع گرفت و طی سخنان تندی آرزو كرد تا كابوس زيمبابوه به زودی به سر آيد و به همسايگان زيمبابوه از جمله آفريقای جنوبی هشدار داد كه رفتاری مشابه را در مورد اين كشور پیش گیرند.موگابه نيز متقابلاً ابراز داشت كه بوش نبايد سخن از حقوق بشر به زبان آورد چرا كه خود موازين انسانی را در جهان زير پا گذاشته است.

پس از تمام خط و نشان کشیدن هاو کشمکش های سیاسی و انتخاباتی موگابه و رقبای داخلی و مخالفان خارجی او و بر خلاف انتظار جهانیان بار دیگر موگابه پیروز میدان انتخابات گردید ولی در نهایت به تقسیم قدرت با رقیب دیرینه خود چانگیرایی و روی کار آمدن دولت ائتلافی تن داد.

ج‌.    انتخابات 2013

انتخابات رياست جمهوری و مجلس در تاريخ 31 جولای 2013 برگزار و رابرت موگابه با كسب نزديك به 61 درصد آرا بار ديگر به عنوان رئيس جمهور زيمبابوه انتخاب شد.

قانون اساسی جدید در ازای ایجاد محدودیت یک دوره پنج ساله در ریاست جمهوری، به رابرت موگابه این امکان را می دهد که در صورت موفقیت در انتخابات بعدی تا سن 99 سالگی بتواند رئیس جمهور زیمبابوه باقی بماند.

د- انتخابات  2018

نخستین انتخابات بعد از موگابه روز30 جولای 2018 برای انتخاب رئیس جمهورودرصحنه رقابت نزدیک منانگاگوا از حزب حاکم زامو پی اف و چامیسا از جنبش تغییرات دموکراتیک برگزار شد.در این انتخابات 23 نامزد از جمله 4 زن شرکت داشتند.که پس از شمارش آراء ،امرسون منانگاگوا با اکثریت آراء به مقام ریاست جمهوری رسید. هم زمان ، انتخابات 210 نماینده مجلس نیز انجام گردید.