مهاجرت های تاریخی مسلمانان در چین

نخستین مهاجرت تاریخی مسلمانان در چین

درست پس از پیدایش اسلام و همزمان با سفر بازرگانان ایرانی و اعراب به چین آغاز شد. طبق اسناد و مدارک تاریخی، درسال 651 میلادی، نخستین فرستاده ­ی ویژه خلیفه­ ی سوم به شهر چانگ­اَن پایتخت آن روز چین در دوران سلسله تانگ اعزام و سپس روابط رسمی بین امپراتوری اسلامی و امپراتوری چین برقرار شد. با آغاز این مناسبات رسمی، تعداد زیادی از فرستادگان، تجار و دانشمندان مسلمان، از طریق جاده ­ی مشهور ابریشم از غرب و شمال غرب وارد چین شدند؛ هم­زمان بسیاری از تجار مسلمان عرب و فارس نیز از طریق«جاده ی ابریشم دریایی» به چین سفر كرده و در سواحل دریای جنوب شرقی چین ساكن شدند. لذا اسلام از دو مسیر زمینی و دریایی وارد این کشور شده و مناطق شمال غرب و سواحل دریای جنوب شرقی چین به قدیمی ترین ناحیه­ های مسلمان نشین این كشور تبدیل شدند.

دومین مهاجرت تاریخی مسلمانان در چین

تاریخی مسلمانان در اوایل تأسیس امپراتوری مغول­ها بود. نیروهای مغولی چنگیز سرزمین­ های پهناور آسیا و اروپا را اشغال و تعداد بیشماری از مسلمانان عرب و فارس و ترك را از آسیای غربی و آسیای میانه به چین آوردند. آنان دوشادوش ارتش مغول، در بسیاری از جبهه­های جنوب و شمال چین جنگیده و پس از فتح این سرزمین، در سراسر چین پراكنده شده و با دختران نژاد خَن و مغول ازدواج و سرانجام زمینه­ی ایجاد جامعه ی مشترك ملی ـ نژادی مسلمانان در سراسر چین ( قوم خویی) فراهم و از این طریق بخش دیگری از جامعه ی مسلمانان این کشور شكل گرفت.

سومین مهاجرت تاریخی مسلمانان در چین

عمده ­ی مسلمانان در چین، در دوران سلسله ی مینگ( ←سلسله مینگ) صورت گرفت كه این دوران به دلیل تغییر وضعیت مسلمانان از یک بخش جدای از جامعه ی چین به عضویت در جامعه ی چینی، عصر مهمی در تاریخ مسلمانان این سرزمین به شمار می آید. هنگامی كه جو یوان­جانگ(Zhu Yuan Zhang) امپراتور دودمان مینگ( ←سلسله مینگ)، ارتش خود را پایه ریزی كرد، تعداد زیادی از افسران عالیرتبه­ ی ارتش او را مسلمانان (خویی) تشکیل می ­دادند. پس از اشغال منطقه ی یون­نَن توسط لشگر سیصد هزار نفره­ ی مینگ( ←سلسله مینگ)،  مسلمانان ساكن جنوب رودخانه ­ی یانگ ­تسه، گروه گروه وارد استان یون­نان شده و مهاجرت مسلمانان در داخل چین به اوج خود رسید. هم­چنین از زمان اودای( 907 – 960 ) موج مهاجرت مسلمانان مناطق غربی به داخل چین آغاز شد كه این مهاجرت در سال 1520 بعلت قطع شدن رابطه ­ی حكومت مینگ( ←سلسله مینگ) با مناطق غربی به پایان رسید.

چهارمین مهاجرت تاریخی مسلمانان در چین

تاریخی مسلمانان در دوران­ه ای شیان ­فِنگ(Xian Feng)، از (1851 تا 1862) و تونگ ­جی( Tong Zhi)، از ( 1862 تا 1875 ) به وقوع پیوست كه در تاریخ مسلمانان چین بسیار مهم است. در آن زمان، مسلمانان ساکن شمال غرب و استان یون­نَن در جنوب غربی، پشت سر هم دست به شورش زدند كه قیام مسلمانان در استان­ های شَن­سی و گنسو و قیام دو ون­شیو(Du Wen Xiu) در استان یون نَن، گسترده تر از سایر قیام ­ها بود، ولی همه­ ی این شورش ­ها توسط ارتش امپراتوری دودمان چینگ( ←سلسله چینگ) سركوب شده و به شكست انجامیدند. حكومت چینگ( ←سلسله چینگ) پس از سركوبی قیام­ های مسلمانان، سیاست مهاجرت و كوچ اجباری را در مورد آنان به مورد اجرا گذاشت. در چنین شرایطی بود که مسلمانان از استان­ های شَن­سی، گَنسو، نینگ­شیا و چینگ­ خَی همراه با ضربه­ های شدید روحی و روانی ناشی از شکست، مجبور به مهاجرت به سایر مناطق شدند. مسلمانان دونگ ­گان(Dong Gan) موجود در آسیای میانه از همان زمان بوجود آمدند.

پنجمین مهاجرت تاریخی مسلمانان در چین

مسلمانان پیش از تأسیس چین جدید در سال 1949 به ­وقوع پیوست. قبل از آزادی چین، تعداد زیادی از آنان كه دوشادوش ارتش و دولت حزب ملی کومین ­تانگ با کمونیست­ ها( ←حزب کمونیست) می جنگیدند، به دلیل ترس از انتقام کمونیست­ ها( ←حزب کمونیست) و همراه با نیروهای چیان­ کای­چک، از طریق یون­نَن فرار کرده و وارد كشورهای آسیای جنوب شرقی شده و در آنجا مقیم شدند. اكنون فرزندان این مهاجران مسلمان بیشتر در كشورهای تایلند، برمه، عربستان سعودی، تایوان و سایر مناطق بطور پراكنده زندگی می­ كنند. هر چند دامنه­ ی این مهاجرت كوچك بود، ولی پراكندگی مسلمانان چینی را تا آسیای جنوب شرقی گستراند.

شكل گیری جامعه­ ی مسلمانان چین در طول قرن های گذشته، زمینه­ ی تلفیق فرهنگ اسلامی و فرهنگ سنتی چین ( ← فرهنگ چینی)را نیز فراهم و فرهنگ ویژه ­ی اسلامی ویژه مسلمانان چین شکل گرفت.

نیز نگاه کنید به اسلام در چین

پاورقی

[i] - طبق برخی از اسناد و مدارک تاریخی، مغول ها پس از اشغال ایران و آسیای غربی، بین یکصد تا سیصد هزار نفر مسلمان را از ایران و آسیای مرکزی با اجبار به چین کوچانده و از آنان در لشگر کشی و اداره ی کشور استفاده کردند. این گروه عظیم با سکونت در چین و ازدواج با زنان چینی، جامع ه­ی مسلمانان دو رگه­ ی چینی معروف به نژاد هوی را که از پدری مسلمان مهاجر و مادری چینی به وجود آمدند را بنیان گذاشتند.