نقاشی در دوره رنسانس و مانریسم در اسپانیا

از دانشنامه ملل

با بالا گرفتن سطح مبادلات تجاری، سیاسی میان اسپانیا و فلاندر از اواسط قرن 15، در دوره رنسانس (Renaissance) اسپانیا شدیدا تحت تاثیر نقاشی هلند قرار گرفت که این موضوع سبب شکل گیری مکتب نقاشان اسپانیایی فلمانی (Hispano-flemish) شد. هنرمندانی همچون فرناندو گالگو (Fernando gallego)، بارتولومه برمخو (Bartolome Bermejo)، پدرو بوگوئت (Pedro berrguet) و خوان د فلاندس (Juan de Flandes) در این مکتب آثاری را آفریدند.

در پایان دوره رنسانس، کم کم هنر اروپا وارد مرحله‌ای کوتاه می‌شود که از آن به عنوان دوره‌ی شیوه گرایی یاد می‌کنند. این سبک در اسپانیا تحت تاثیر دو عامل قرار داشت، یکی از تاثیرات ترکیب هنر فلمانی و ایتالیایی و دیگر ویژگی‌های محلی و بومی‌مناطق اسپانیا که سبب خلق شیوه‌هایی شخصی در آثار نقاشان این دوره از هنر اسپانیا شد. منطقه‌ای از اسپانیا که به سبب نزدیکی آن به ایتالیا بیشترین تاثیر را از هنر این کشور پذیرفت، والنسیا بود.

از هنرمندان اسپانیایی که بیشتر توجهشان به ایتالیا معطوف بود، می‌توان به فرناندو یانز لا آلمدینا (Fernando Yanez la almedina) و فرناندو لیانوس (Fernando Lianos) اشاره کرد که تحت تاثیر هنرمندانی همچون رافائل و پیومبو (Piombo) قرار داشتند. سایر مناطق اسپانیا بیشتر تحت تاثیر نقاشان فلمانی قرار داشت. فضای حاکم بر هنر اسپانیای این دوره، به خصوص در سلطنت فیلیپ دوم، به شدت مذهبی بود و فیلیپ سعی داشت تا نقاشی را به شدت از مفاهیم نمادی و انتزاعی تهی کرده و به دنبال همه فهم کردن آثار در میان مردم بود. از این رو، هنرمند صاحب سبک مانریسم(mannerism)، ال گرکو مغضوب او واقع شد؛ چرا که هنر متعالی وی در خدمت افکار و عقاید فیلیپ نبود.

از نقاشان دیگر اسپانیا در دوره شیوه گرایی، می‌توان به ویثنت خوان ماسیپ (Vicente Juan Masip) و پسر او خوان دِ خوانِس (Juan de Juanes) و همین طور به خوان کورا د ویوار (Juan Correa de Vivar) اشاره کرد. اما مردمی‌ترین هنرمند این عصر، لوئیس د مورالس (Luis de Morales) بود که نگاه مذهبی در آثارش به شدت غلیظ بود[۱][۲].

نیز نگاه کنید به

هنر اسپانیا؛ نقاشی اسپانیا؛ نقاشی در دوره گوتیک در اسپانیا؛ هنر رمانسک در اسپانیا

کتابشناسی

  1. برگرفته از http://www.infoplease.com/ce6/ent/A0861245.html
  2. فاخری، مهدی(1392). جامعه و فرهنگ اسپانیا. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی( در دست انتشار)