شبکه های رادیویی خصوصی اتیوپی

پس از ایجاد فضای باز سیاسی در اتیوپی از سال 1991 به بعد؛ دولت بعد از چند سال و انجام مطالعات دقیق سرانجام با تاسیس شبکه‌های رادیویی خصوصی (البته با رعایت اصول و موازین دولتی) موافقت نمود. بر این اساس قانون راه اندازی شبکه‌های رادیویی خصوصی در سال 1999 تصویب گردید با این حال اجازه تاسیس شبکه‌های رادیویی خصوصی تا سال 2005 میلادی به طول انجامید. رادیو صدای اتیوپی آزاد (Radio Voice of One Free Ethiopia)، رادیو ارتباطات عمومی زامی (Zami Public Connection)، رادیو هنرهای عالی تینسای (Tinsaye Kinetbebat) و رادیو صدای انقلاب تیگرای (Voice of the Revolution of Tigray) از مهم‌ترین شبکه‌های رادیویی خصوصی اتیوپی به شمار می‌روند.

بخش عمده برنامه‌های رادیوهای دولتی و خصوصی این کشور را موسیقی‌های محلی و غربی، اخبار، سخنرانی مقامات دولتی و حزبی، تفاسیر خبری، نمایشنامه و مصاحبه با شخصیت‌های سیاسی فرهنگی و هنری تشکیل می‌دهند. سیاست شبکه‌های رادیویی دولتی معمولا محافظه کارانه و در راستای حمایت از منافع دولت و حزب حاکم است و رادیوهای خصوصی نیز با رعایت محدوده قرمز دولت؛ انتقاداتی نه چندان تند را متوجه دولت و رهبران حکومت‌های محلی می‌نمایند.

علاوه بر رادیوهای دولتی و خصوصی اتیوپی؛ شبکه‌های رادیویی بین المللی همچون صدای آمریکا، رادیو دویچه وله آلمان، رادیو بی‌بی‌سی، رادیو قاهره و رادیو واتیکان نیز در اتیوپی از شنوندگان زیادی برخوردارند.