ناهمواری های طبیعی گرجستان

از دانشنامه ملل
نسخهٔ تاریخ ‏۱۳ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۸:۱۲ توسط Mahdi (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

تنوع ناهمواری‌های طبیعی و آب و هوا موجب تنوع خاک و گیاه شده است. دامنه‌های پست پوشیده از جنگل‌های بلوط با انواع پیچک‌ها است. این کشور با گسترش در امتداد عرض به سه منطقه بزرگ مورفولوژیکی تقسیم می‌شود. منطقه کوهستانی قفقاز بزرگ (به زبان گرجی کاوکاسیونی)، فلات گرجستانی جنوبی (قسمت واقع در فلات قفقاز جنوبی) و رشته‌های بین کوهی (جدا کننده‌این مناطق و بلندی‌های نسبتاً کم ارتفاع). منطقه مردابی کولخید دارای گیاهان نظیر خیزران، اوکالیپتوس و نخل می‌باشد. در ارتفاعات پائین جنگل‌های کاج و صنوبر و در ارتفاعات بالاتر بیشه‌های آزاله و سر و کوهی یافت می‌شود. 39 درصد از اراضی گرجستان پوشیده از جنگل است که در آن درختان بلوط، شاه بلوط و در ارتفاعات زیاد درختان کاج سفید و غیره‌گونه‌های غالب را تشکیل می‌دهند. بطور کلی گرجستان به لحاظ طبیعی جغرافیایی به پنج ناحیه تقسیم می‌شود:

1. ناحیه کوهستانی قفقاز بزرگ: با چشم اندازهای کوهستانی، جنگلی، کوهستانی مرتعی، و یخچال‌های طبیعی؛

2. ناحیه کوه پایه‌ای تپه‌ای و مرطوب و دشت‌ها و اراضی پست با چشم اندازهای اراضی مرطوب، با جنگل‌های پهن‌برگ؛

3. ناحیه تپه ماهوری و جلگه‌ای «کورا» با چشم اندازهای نیمه بیابانی، استپی، جنگلی  استپی و جنگل‌های نواحی خشک؛

4. ناحیه کوهستانی قفقاز بزرگ با چشم‌انداز کوهستانی جنگلی و کوهستانی مرتعی؛

5. ناحیه آتشفشانی مسختی و جاواختی با چشم انداز کوهستانی  استپی و کوهستانی مرتعی[۱].

نیز نگاه کنید به

ناهمواری های کوبا؛ ناهمواری های روسیه؛ ارتفاعات و ناهمواری های فرانسه؛ ارتفاعات و ناهمواری های سوریه؛ ارتفاعات و ناهمواری های سودان؛ ارتفاعات و ناهمواری های زیمبابوه؛ ارتفاعات و ناهمواری های اوکراین؛ ارتفاعات و ناهمواری های اسپانیا؛ ارتفاعات و ناهمواری های اردن؛ ارتفاعات و ناهمواری های قطر

کتابشناسی

  1. بنیاد مطالعات قفقاز (۱۳۹۲). جامعه و فرهنگ گرجستان. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی (در دست انتشار)، ص15.