موسسه ملی زبان ها و تمدن های شرقی(اینالکو)
مدرسه زبانهای شرقی در سال ۱۹۱۴م به مدرسه ملی زبانهای زنده شرقی تغییر نام داد و جایگاه آموزشی ویژه ای یافت. جنبش دانشجویی ۱۹۶۸م، این مدرسه را به «مرکز دانشگاهی زبانهای زنده شرقی»(L’Institut national des langues et civilisations orientales (INALCO)) تبدیل کرد؛ اما این نام دیری نپایید و سرانجام با مصوبه ی ۳ فوریه ی ۱۹۷۱م، «مؤسسه ملی زبانها و تمدنهای شرقی» (اینالکو) به عنوان مؤسسه عمومی علمی- فرهنگی، وابسته به دانشگاه سوربن جدید (پاریس ۳) شکل گرفت.
این مؤسسه از سال ۱۹۸۵م مانند مؤسسه مطالعات سیاسی پاریس از جایگاه ویژه مؤسسههای علمی، فرهنگی و حرفه ای بزرگ زیر نظر وزارت آموزش ملی و تحقیقات برخوردار شد. هدف تازه آن، بر اساس مصوبه ۱۴ مه ۱۹۹۰م، آموزش زبان، تاریخ، جغرافیا و نهادهای سیاسی، اقتصادی و اجتماعی کشورهای حوزه اروپای مرکزی و شرقی، آسیا و اقیانوسیه، آفریقا و بومی آمریکا تعیین شد.
نیم نگاهی به اهداف و ساختار جدید مؤسسه زبانها و تمدنهای شرقی، تفاوتهای عمده آن را با مدرسه زبانهای شرقی نشان میدهد. اینک ۹۰ حوزه زبانی و تمدنی، جانشین سه زبان آغازین شدهاند و مؤسسه به تنهایی یا به همراه دانشگاه سوربن جدید (پاریس ۳)، دیپلمهای ویژه یا ملی گوناگون سیکلهای اول، دوم و سوم را اعطاء میکند. مدرسه دکتری آن، در زمینه مطالعات عالی آسیا و اقیانوس آرام، آفریقایی، اروپایی-آسیایی و خاورمیانه و مدیترانه دانشجوی کارشناسی ارشد، دکتری و دستیاری میپذیرد. در حال حاضر، بیست مرکز مطالعاتی در زمینههای خاص زبان و تمدنهای گوناگون، و ده بخش آموزشی-علمی: آفریقا، آسیای جنوبی، آسیای جنوب شرقی و اقیانوس آرام، چین، مطالعات عرب، اروپا-آسیا، اروپای مرکزی و شرقی، روسیه، زبان و تمدن ژاپنی، زبانها و تمدنهای عبری و یهودی، و زبانها و تمدنهای آمریکایی، در اینالکو فعالیت میکنند؛ اما متاسفانه زبان فارسی و تمدن ایرانی از جایگاه آغازین خود افول کرده و از مرکز مطالعاتی مستقلی در آن بی بهره است؛ هرچند در کنار فارسی، گویشهای آذری و کردی نیز در آن تدریس میشوند[۱].
موسسه ملی زبانها و تمدنهای شرقی تغییر نام یافته مدرسه زبانهای شرقی است. دانشگاه اینالکو ده هزار دانشجو دارد و نود و سه زبان در این دانشگاه تدریس میشود. نصف این ده هزار نفر فقط پنج زبان چینی، عربی، ژاپنی، روسی و عبری را میخوانند و پنج هزار دانشجوی دیگر در هشتاد و هشت زبان باقی مانده تحصیل میکنند. در حال حاضر حدود صد و پنجاه نفر در رشته ادبیات فارسی در سه مقطع لیسانس، فوق لیسانس و دکترا به طور رسمی ثبت نام کرده اند. آموزش زبان فارسی در دوره لیسانس صورت می گیرد. دروس ادبیات کلاسیک و ادبیات معاصر در مقطع فوق لیسانس تدریس می گردد و بیش از پنج نفر هم در مقطع دکترا مشغول نوشتن پایان نامه هستند. مسؤولیت این مؤسسه اینک با ژاک لـُگران (Jacques Legrand)، متخصص زبان مغولی است.
اینالکو از چهارده گروه پژوهشی تشکیل شدهاست و زبان فارسی در بخش اروپا- آسیا همراه با زبانهای ارمنی، کرد، مغول پشتو و ترکی قرار دارد. اینک ۹۳ حوزه زبانی و تمدنی، جانشین سه زبان آغازین شدهاند و مؤسسه به تنهایی یا به همراه دانشگاه سوربن جدید (پاریس ۳)، دیپلمهای ویژه یا ملی گوناگون سیکلهای اول، دوم و سوم را اعطاء میکند. دانشکده دکتری آن، در زمینهی مطالعات عالی آسیا و اقیانوس آرام، افریقایی، اروپایی- آسیایی و خاورمیانه و مدیترانه دانشجوی کارشناسی ارشد، دکتری و دستیاری میپذیرد. در حال حاضر، بیست مرکز مطالعاتی در زمینههای خاص زبان و تمدنهای گوناگون، و ده بخش آموزشی- علمی: آفریقا، آسیای جنوبی، آسیای جنوب شرقی و اقیانوس آرام، چین، مطالعات عربی، اروپا-آسیا، اروپای مرکزی و شرقی، روسیه، زبان و تمدن ژاپنی، زبانها و تمدنهای عبری و یهودی، و زبانها و تمدنهای امریکایی، در اینالکو فعالیت میکنند؛ اما متاسفانه زبان فارسی و تمدن ایرانی از جایگاه آغازین خود افول کرده و از مرکز مطالعاتی مستقلی در آن بیبهره است. هم اکنون در کنار زبان فارسی، زبانهای آذری و کردی نیز در آن تدریس میشوند. در مجموع 223 نفر زبانهای مختلف را در اينالكو تدریس میکنند که از بین آنها تنها چهار نفر به طور رسمی در حال آموزش زبان فارسی هستند.
برای اخذ مدرک لیسانس هر دانشجو بایستی 180 واحد درسی بگذراند که به طور متوسط در هر سال 60 واحد میباشد. در پیوست 2 و 3 نمونه ای از برگههای امتحان لیسانس فارسی آورده شده است. در اینالکو علاوه بر مقطع کارشناسی و کارشناسی ارشد ، دیپلم ها و کار آموزی های مختلفی نیز وجود دارد، دیپلم موسسه برای زبان های مختلف متفاوت است و بین 1 تا 5 سال به طول میانجامد که در سال اول دیپلم مبتدی، سال دوم گواهینامه، سال سوم دیپلم عملی، سال چهارم دیپلم پیشرفته و در نهایت سال پنجم دیپلم کامل اعطا میشود. برای زبان فارسی تنها گواهینامه، دیپلم عملی و پیشرفته وجود دارد. این دیپلم برای یادگیری زبان و تا حدودی ادبیات فارسی میباشد[۱].
نیز نگاه کنید به
ادیان در فرانسه؛ ساختار آموزش دین اسلام در فرانسه؛ نهادها و مراکز دینی مسلمانان فرانسه؛ مراکز اسلام شناسی در فرانسه
کتابشناسی
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ نعيمی گورابی، محمد حسين (1392). جامعه و فرهنگ فرانسه. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی.