ساختار آموزش دین اسلام در فرانسه
خصلت لائیک آموزشهای همگانی و چارچوب مبتنی بر اصل لائیسیته خدمات عمومی، و تنگ نظریها و سخت گیریها در تفسیر آن، آموزشها و پژوهشهای آکادمیک در حوزه ادیان را با محدودیتهای ویژهای در مراکز و مؤسسات آموزش و پژوهش عمومی و دانشگاههای فرانسه روبهرو کردهاست. با این وجود، شناخت فرهنگ و تمدن اسلامی و کشورهای مسلمان به عنوان عاملی تأثیرگذار بر منافع ملی و امنیت داخلی فرانسه همواره از اهمیت فراوانی برخوردار بودهاست. نکته مهم در ساختار و سیاستهای آموزشی امروز فرانسه، تفاوت جایگاه مطالعات اسلامی و مطالعات فرهنگ و تمدن اسلامی است. آموزشها و پژوهشهای اسلامی (به مفهوم اخص) شامل مطالعات الهیات، کلام، فلسفه، فقه و علوم قرآن و حدیث، معمولاً در مؤسسات آموزشی و پژوهشی عمومی مانند دانشگاهها و مدارس دولتی جایی ندارند. با این وجود مطالعات اسلام شناختی در درون مطالعات فرهنگ و تمدن اسلامی و در مراکز گوناگون آموزشی و پژوهشی دانشگاهی شکل گرفتهاند و اسلام شناسان نامداری چون ماسینیون، کربن، ارغون و بسیاری دیگر از دل این ساختار لائیک و از کرسیهای اسلام شناسی در درون مراکز دانشگاهی شرق شناسی مانند کالج دو فرانس، مدرسه زبانهای شرقی و مدرسههای عالی مطالعات کاربردی و علوم اجتماعی سر بر آوردهاند. از آن جا که اسلام شناسی در فرانسه از دل شرق شناسی برخاسته است، بیشتر اسلام شناسان فرانسوی در اصل شرق شناسانی بودهاند که به بررسی ویژگیهای مذهبی شرق پرداختهاند. کربن و ماسینیون را میتوان نمونههای عالی رویکرد فرانسوی در اسلام شناسی به شمار آورد[۱].
نیز نگاه کنید به
ادیان در فرانسه؛ اسلام و مسلمانان فرانسه؛ رویکرد دولت فرانسه به ساختار سازمانی مسلمانان
کتابشناسی
- ↑ نعيمی گورابی، محمد حسين (1392). جامعه و فرهنگ فرانسه. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی.