انجمن های ایرانی در فرانسه
انجمن فرهنگی هومن، انجمن فرهنگی آریا، انجمن فرهنگ ایران، انجمن پژوهشگران ایران، کانون احیای فرهنگ ایران، پاسداران فرهنگ ایران، کانون فرهنگی- هنری نیما، بنیاد فرهنگی بوعلی سینا، انجمن دوستداران فرهنگ ایران، مرکز اسناد و پژوهشهای ایرانی، انجمن پژوهشی شعر و ادب پارسی، انجمن فرهنگی ایران، بنیاد مهر ایران (شعبه پاریس )، انجمن دوستداران فرهنگ و زبان فارسی، سازمان فرهنگی ایرانشهر، مرکز اسناد ایران در فرانسه، انجمن پزشکان ایرانی، انجمن مهندسان ایرانی،کانون فرهنگی – هنری نیما، انجمن دوستداران فرهنگ ایران، انجمن"خورشید پاریس" و... علاوه بر این انجمنها، گروههای مختلف هنری ایرانی را میتوان یادآوری کرد که در فرانسه و در شهرهای متعدد این کشور به فعالیت هنری در حوزههای مختلف مشغول هستند.
انجمن پزشکان، دندانپزشکان و داروسازان ایرانی مقیم فرانسه
این انجمن در سال 1990 میلادی در پی فاجعه سهمگین زلزله منجیل و لوشان و به دنبال کوشش عدهای از پزشکان ایرانی مقیم فرانسه برای کمک به زلزلهزدگان تاسیس شد. در حقیقت گردهمآیی تعداد زیادی پزشک ایرانی با نیت انسانی کمک به هموطنان باعث شد که در پاسخ به نیاز بازیابی ریشههای مشترک، انجمنی بنا گردد تا ضمن آشنایی بیشتر آنان با یکدیگر، به هدفهای حرفهای و انسانی نیز سازمان داده شود. در واقع میتوان گفت این انجمن پس از گذشت این همه سال به خوبی پا گرفته و شناخته شده است. در این مدت، جمع زیادی از پزشکان، دندانپزشکان و داروسازان ایرانی مقیم فرانسه به این انجمن پیوسته و جوانانی نیز دوره دانشجویی خود را همراه با انجمن به پایان رساندهاند. انجمن پزشکان، دندانپزشکان و داروسازان ایرانی در فرانسه انجمنی است غیرسیاسی، غیرمذهبی و غیرانتفاعی. هدف این انجمن ایجاد پیوندهای دوستانه، فرهنگی، صنفی و حرفهای میان همکاران مقیم فرانسه است. البته انجمن، در سالهای اخیر نیز ارتباط با پزشکان فرانسه زبان در ایران را برقرار کرده و در حال گسترش است. همچنین این انجمن سعی نموده در این دوره از فعالیت تا حد توان خود به مسائل بهداشتی و پزشکی ایران نیز توجه کند و به خدمت و راهنمایی ایرانیان ساکن ایران و خارج از آن بپردازد. از آنجا که محور این وحدت، فرهنگ مشترک است، انجمن تلاش نموده تا اعضا، این فرهنگ را بیشتر بشناسند و پیوندشان را با آن حفظ نمایند. به همین منظور در بسیاری از نشستها ، اضافه بر سخنرانیهای علمی، بخشهای ادبی و هنری نیز اجرا و از صاحبنظران دعوت به عمل آمده تا در زمینههای مختلف هنری ادبی برای اعضای انجمن صحبت کنند.
انجمن پژوهشگران ایران
انجمن پژوهشگران ایران در سال 1992 میلادی در پاریس تاسیس شده و سازمانی بینالمللی و غیرانتفاعی است که اهدافی چون شناخت و آگاهی از معظلات آتی ایران و ایرانیان، تجزیه و تحلیل این مشکلات، تدوین راه کارها و راهبردهای تخصصی و کارشناسی برای رفع این معظلات و مبارزه با آنها و سرانجام ارائه ساختاری برای طرحها و برنامههای اجتماعی، سیاسی، فرهنگی و اقتصادی آتی ایران، را دنبال میکند. این انجمن با گردهم آوردن گروه عظیمی از کارشناسان و متخصصان ایرانی سراسر جهان، برگزاری کنفرانسهای بینالمللی در سالهای گذشته و ارائه مقالات بیش از ششصد تن از کارشناسان و محققان در راستای آرمان مشترک «آیندهای روشن برای ایران» و تفکر نمادین «ایران در قرن بیست و یکم» گام مینهد. انجمن پژوهشگران ایران فعالیتهای خود را از فرانسه آغاز کرده و به تدریج دفاتری در کشورهای دیگر از جمله انگلستان، آمریکا، آلمان و سوییس تاسیس نموده و حوزه فعالیتهای خود را گسترش داده است.
انجمن پژوهشی شعر و ادب پارسی در پاریس
انجمن شعر و ادب پارسی بنیادی است که از فروردین 1373 در چارچوب قوانین فرانسه بنیانگذاری شد و تعدادی از فرانسویان ایرانشناس و ایرانیان علاقمند به فرهنگ و شعر ایران در آن مشارکت دارند این انجمن غیرانتفاعی و غیرسیاسی است و فصلنامهای به نام کارنامه منتشر میکند که مندرجات آن مربوط به شعر و ادب فارسی است . مدیر این نشریه آقای دوفوشه کور است و سردبیری آن به عهدهی علی شریعت کاشانی است .
انجمن شعر فارسی در سوربن فرانسه
انجمن شعر فارسی به همت محسن فارسانی در دانشگاه سوربن فرانسه راهاندازی شد. محسن فارسانی - شاعر، مترجم و فارغالتحصیل دکتری دانشگاه سوربن - انجمنی را با عنوان انجمن شعر فارسی دایر کرده است. در نشستهای این انجمن که با حضور دانشجویان و اساتید علاقمند به شعر و ادبیات فارسی برگزار میشود، علاوه بر شعرخوانی، نقد و بررسی شعر ایران نیز انجام میشود. این نشستها هر هفته روزهای چهارشنبه برپا میشود.
اتحادیه تاکسىداران ایرانى مقیم پاریس
حدود 20 سال پیش رانندگان ایرانى تصمیم مىگیرند دور هم جمع شوند و هر از گاهى ناهار و یا شامى با هم صرف کنند و این گونه گام اول تشکیل اتحادیه برداشته مىشود و حالا این اتحادیه ۱۰۰ نفر عضو دارد. حق عضویت هر نفر ۲۰ یورو است که ۱۰ یورو براى مخارج انجمن هزینه مىشود و بقیه در صندوق مىماند تا در قالب وام بدون بهره، کسرى تاکسىدار در خرید پلاک یا خودرو و هزینه تعمیر خودرو و... را تامین کند همچنان که در مواقع ضرورى مثل پرداخت هزینه درمان یا حمایت از خانواده همکار از دست رفته هزینه مىشود. سقف وام اتحادیه ۶ هزار یورو تعیین شده است. برگزارى جشنهاى سنتى ایرانى مثل عید نوروز، سیزده به در، شب یلدا و پیک نیکهاى تابستانى از کارهایى است که این اتحادیه براى خانوادهها و به ویژه آشنا کردن فرزندانشان با فرهنگ ایران انجام مىدهد. اتحادیه روزنامهاى هم منتشر مىکند. تاکسىداران ایرانى شهر پاریس , فرهنگ این شغل را نمىپذیرند و نمىخواهند آنچه هستند باشند. تاکسىداران ایرانى که از سال ۸۶ به این شغل روی آوردهاند به طور متوسط سطح مدرک بالایى نسبت به سایر تاکسىداران پاریس دارند. از طرفى ایرانىها براى نشان دادن پایگاه اجتماعى خود شیک مىپوشند و به ظاهر خود و نحوه حرفزدنشان اهمیت زیادى مىدهند و سعى دارند نشان دهند که ایران صاحب فرهنگ غنى است و مىخواهند که مخاطبشان بفهمد که به دلیل شرایط و نیازشان مجبور به انجام چنین کارى شدهاند و در پى کسب جایگاه از دست رفته خود هستند. مىگویند تاکسىداران ایرانى نمایندگان خوبى براى کشور فرانسه هستند.
از آنجا که تعدادى از تاکسىداران سیاسیونى هستند که به دلیل گذشت سن و تحولاتى که در زندگى آنان به وجود آمده از جمله بزرگ شدن فرزندانشان و نگرش متفاوت آنان به زندگى و بروز این احساس که زندگى و جوانى خود را مفت باختهاند از مباحث سیاسى دورى مىکنند و این نگرانى در آنان وجود دارد که اتحادیه شکل سیاسى به خود پیدا کند، اگر چه به گفته رئیس اتحادیه در تمام سالهاى فعالیت حتى چند کلمه گفتوگوى سیاسى در آن انجام نشده است. در هر صورت هنوز جو مشکوک، حاکم بر روابط مهاجرانى است که بنابر دلایل مختلف ترک وطن کردهاند و اگر چه تلاش دارند که زمانى دور هم جمع شوند و مسائل سیاسى مانع از روابطشان نباشد. [۱]
نیز نگاه کنید به
ایرانیان مقیم تونس؛ ایرانیان مقیم ژاپن؛ ایرانیان و انتشار دین اسلام در چین؛ ایرانیان مقیم درسنگال؛ ایرانیان مقیم آرژانتین؛ ایرانیان مقیم در مالی؛ ایرانیان مقیم تایلند؛ ايرانيان مقيم اسپانیا؛ ایرانیان مقیم در اتیوپی؛ ایرانیان مقیم سیرالئون؛ ایرانیان مقیم در قطر
کتابشناسی
- ↑ نعیمی گورابی ،محمدحسین،(1392) ،جامعه و فرهنگ فرانسه ،تهران:سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی .ص621-624.( در دست انتشار )