اخلاقیات و آیین انسان دوستی کنفوسیوس
امروزه، اغلب کنفوسیوس را خردمندی فرزانه می‌انگارند و آموزه‌های او را آموزش شیوه‌ی زندگی فضیلت مندانه و نیکوخصالانه و خیرخواهانه و بسیار شبیه به اندیشه‌ی سقراط در یونان باستان می‌دانند. کنفوسیوس نامی است که مبلغان مسیحی در قرن هفدهم به او داده‌اند. نام چینی او کونگ چیو(Kung Chiu) و یا کونگ زی، و به استاد کونگ معروف است. کنفوسیوس نیز همچون سقراط با حاکمان دوران خود به ستیز فکری برخاسته و همچون آموزگاری دلسوز، جامعه‌ی دوران خود را با آرمان‌های متفاوت از باورهای جهان پیرامونشان آشنا می‌کرد. وی در آموزه‌های خود به ندرت به موضوعات دینی پرداخته و بیشتر بر روی اخلاقیات اجتماعی و نوع دوستی و انسان دوستی، و وظایف و مسئولیت‌های فردی انسان در مقابل جامعه تأکید داشته است. کنفوسیوس در اواخر دوران بهار و پاییز(476-770 پیش از میلاد) در ایالت لو(Lu) در نزدیکی شهر کنونی چوفو از استان شاندونگ به دنیا آمد. اگرچه پیرامون زندگانی وی مطالب اندکی گفته شده است، ولی افسانه‌های زیادی در خصوص او وجود دارد. برخی گفته‌اند او شاهزاده بوده و دوران جوانی در شرایط دشواری زندگی می‌کرد. او در پنجاه سالگی به عالی ترین منصب دولتی دست یافت و افسری عالی رتبه‌ی در ایالت زادگاهش بود که مقام و منصب خود را برای یافتن گوش شنوایی برای پندها و اندرزهایش ترک گفت. استاد کونگ طی ده سال به مناطق مختلفی سفر کرد تا فرمانروایی بیابد که اندرزهای او را در مورد شیوه‌ی درست حکومت کردن به کار بندد که البته هیچگاه چنین حاکمی را نیافت. او سال‌های آخر عمرش را صرف آموزش مریدانش کرد و خود را با موسیقی، شعر و گفتگوی خیالی با حکمرانان و وزرا گذراند. کنفوسیوس شهرت و آوازه‌ی خود را پس از مرگ در سن هفتاد سالگی به دست آورد[۱].