آیین های سنتی اعیاد چینی
کشور چین ازجمله کشورهایی است که از سابقه و تمدن دیرینهای برخوردار است. امروزه از این تمدن و مدنیت کهن، باورها و نشانههایی باقی است که قسمتی از آنها در جشنها و آداب و رسوم اعیاد چینی مشاهده میشود. هر چند به مرور زمان برخی از آداب و رسوم این جشنهای کهن از بین رفته و یا متحول شدهاند، ولی ماهیت اصلی آنها که تأکیدی بر گرد هم آمدن اعضای خانواده و اتحاد، یگانگی و تقویت حس همکاری و همبستگی بین خانواده است، همچنان باقی مانده است. این حس گاهی به صورت گردهمایی و صرف یک نوع غذای خاص متجلی میشود و گاه به صورت حرکاتی هماهنگ در ساخت، تزیین و پارو زدن دسته جمعی یک قایق ظهور مییابد. تعداد و تنوع جشنها و فستیوالهای چینی به دلیل حضور اقلیتهای قومی زیاد در این کشور به حدی است که میتوان این سرزمین را کشور جشنوارهها و فستیوالها نامید. ولی اعیاد اصلی چینی که تقریبا به صورت عمومی در سراسر چین مورد توجه همه است عبارتند از:
1. جشن عید بهاره ( آغاز سال نو)
2. جشن فانوسها (پایان تعطیلات سال نو)
3. جشن پنجمین روز از ماه پنجم (جشن قایقرانی اژدها)
4. جشن نیمهی ماه (جشن پاییزی)
5. جشن چینگ مینگ (جشن زیارت قبور نیاکان)
6. جشن هفتمین شب از ماه هفتم (جشن عشق و محبت)
7. جشن هشتمین روز از ماه دوازدهم (جشن لابا)
8. جشن نهمین روز از ماه نهم (جشن سلامتی)
9. جشن تحول زمستانی (پیشواز عید بهاره)
10. جشن اقلیتهای قومی چین[۱]