لباس‌های سنتی تونس

جبه، جلباب، بدعیه، عراقیه، عمامه، سفساری (چادر سفیدرنگ)، تقریطه، بخنوق، ملیه، ردوش، شاشیه، قشابیه، و برنوس لباس‌های سنتی مردان و زنان است[i]. شاشیه اصالتا ایرانی، قشابیه اصالتا بربری و برنوس نیز اصالتا اندلسی است. شانزده مارس هرسال روز ملی لباس‌های سنتی است و کارمندان دولت و دانش‌آموزان با لباس‌های سنتی در محل کار و مدارس حاضر می‌شوند. پوشیدن عمامه سبز موسوم به «زماله الخضراء» یا «عمامه الحضراء»[ii] که نشانه سیادت بوده از زمان عثمانیان در قرن دهم هجری، به‌ویژه در مناطق اشراف‌نشین تونس، مانند مساکن و صفاقس رایج بوده است، امروزه، پوشیدن لباس به سبک اروپایی گسترش بسیاری یافته است.

پاورقی

[i] درباره لباس تونسی‌کتابی با عنوان "Duvoile et du zunnarn" در ۱۹۴ صفحه به قلم مورخ و دانشگاهی تونسی، محمدطاهر منصوری چاپ شده است که دارای شش فصل (الزمان و الفضاء، الوظیفه للباس، لباس التقوی: الخرقه و الرقعه، الحجاب، اللباس و الفروق الطائفیه و ألوان الملابس فی الإسلام الوسیط) است. هدف از نگارش این کتاب بیان بعد فرهنگی لباس ذکرشده است.

[ii] در تونس به آن «زماله الخضراء» می‌گویند و نگارنده این‌گونه عمامه را در تونس مشاهده کرده است.