شبکه های ماهواره ای در چین

کانال­های ماهواره ­ای

در اوايل دهه­ ی1990، كانال­ های ماهواره­ ای تلويزيون برای پخش بين المللی وارد عرصه­ ی رسانه­ ای شدند. در سال 1992، شبکه­ ی چهار سي­سي­تي­وی، به عنوان نخستین كانال تلويزيونی بين المللی چين به زبان چينی و براي چينی های سراسر دنيا شروع به پخش برنامه كرد. در سال2000، کانال 9شبکه­ ی سي­سي­تي­وی بين المللی، به زبان انگليسی بيست و چهار ساعته فعال شد. در حال­ حاضر، کانال­ های عربی، روسی، فرانسوی، و پرتغالی این شبکه نیز به پخش برنامه می پردازند. در حال حاضر، کانال بين الملل سي­سي­تي­وی، 98 درصد كره ­ی زمين را پوشش می ­دهد و در خارج از چين 45 ميليون نفر آبونمان آن شده اند. مخاطبان اين كانال ­ها هم از تنها چینی ­های مقیم خارج تغيير يافته­ است. اگر چه بینندگان چينی­ مقیم خارج مهم هستند، ولی اكنون تمركز بر روی جامعه ­ی آمريكا، اروپا و كشورهای همسايه قرار گرفته است. سكوی تلويزيوني ديوار بزرگ (The Great Wall TV Platform) كه در سال 2004 تأسيس شده است از نمونه تلاش ­های متمركز و هماهنگ چين براي گسترش و تعميق نفوذ رسانه­ های چينی در بازار رسانه ­ای جهان است. اين سكو تاكنون خدمات ماهواره ­ای را مستقيما به منازل آمريكا، اروپا، كانادا، آسيا، آفريقا، و آمريكای لاتين وصل كرده است. در مجموع هم اینک 37شبکه ­ی ماهواره­ ای از پکن و سایر استان­ های چین به زبان ماندارین و 8شبکه­ ی ماهواره­ ای به غیر زبان ماندارین، مانند کره ­ای، قزاقی، اویغوری، تبتی و... و 3شبکه ­ی ماهواره ­ای انیمیشن و کارتونی و 11شبکه ­ی ماهواره ­ای پولی از چین برنامه پخش می ­کنند.