فدریکو گارسیا لورکا

فدریکو گارسیا لورکا (1898-1936)

فدریکو گارسیا لورکا موسیقی دان، شاعر و نمایشنامه نویس اسپانیایی در فوئنتِ باکِروس[1](گرانادا) چشم به جهان گشود. در دانشگاه گرانادا به تحصیل در رشته های حقوق، فلسفه و موسیقی پرداخت، به کشورهای مختلفی از جمله آمریکا، کانادا، کوبا، آرژانتین و اروگوئه سفر کرد.  در سال 1919 به مادرید نقل مکان کرد و ارتباط تنگاتنگی با نویسندگان نسل خود و هنرمندانی از جمله سالوادور دالی و لوئیس بونیوئل بر قرار کرد، قرار گرفتن  دالی و  بونوئل در کنار لورکا نمایانگر سورئالیسم در سه حوزه مختلف هنری شد. اولین کتاب شعر خود را از 19 تا 22 سالگی به نگارش در آورد، اشعار اولیه او تحت تأثیر آنتونیو ماچادو، خوان رامون خیمنس و بکر به نگارش در آمده است. با قتل لورکا درآگوست 1936 یکی از دردناکترین وقایع جنگ داخلی اسپانیا رقم خورد. از جمله مشهورترین نمایشنامه های او عروسی خون[2](1933)؛ یرما[3](1934)؛ خانه برنارد آلبا[4](1936)؛ ماریانا پیندا[5](1927)؛ و چنین این پنج سال گذشت[6](1930)؛ طلسم پروانه[7](1920)؛ قصیده کلی[8](1928)؛ شاعر در نیویورک[9](1930).[10]